Την πλήρη αντίθεση του στην πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής εκφράζει με ανακοίνωση του ο Σύλλογος Συνταξιούχων της Εθνικής Ασφαλιστικής παραθέτοντας σχεδόν τα ίδια επιχειρήματα με το Σύλλογο των Εργαζομένων για την ματαίωση της πώλησης.
Στην ανακοίνωση του τονίζει ότι η κίνηση «είναι αποτέλεσμα της τιμωρητικής εμμονής της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού (DG Comp) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής λόγω της μη επίτευξης του στόχου ανακεφαλαιοποίησης της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας το Νοέμβριο 2015. Όμως παραγνωρίζεται έτσι εντελώς ότι η χρηματοδότηση (που αναγκάσθηκε να πάρει η Εθνική Τράπεζα από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας), έχει ήδη πλήρως αποσβεσθεί λόγω της πώλησης της Finansbank και άλλων περιουσιακών της στοιχείων που επέτρεψαν στην Εθνική Τράπεζα να εξοφλήσει πρόωρα την «κρατική ενίσχυση» που έλαβε».
Η Εθνική Ασφαλιστική υπογραμμίζει είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της Ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς και έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει σημαντικά την πολιτική που ακολουθείται από την Ελληνική αγορά τόσο ως προς το κόστος ασφάλισης όσο ως προς το δίκαιο διακανονισμό των ζημιών.
Είναι μία υγιής εταιρεία, με υψηλή κερδοφορία και φερεγγυότητα - παρά τον έντονο ανταγωνισμό με πολύ μεγαλύτερες εταιρείες της Ευρωπαϊκής Ένωσης - υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια, εκτεταμένο δίκτυο καταστημάτων και συνεργατών και αποθέματα 2,7 δις. Ευρώ εκ των οποίων 1,7 δις είναι επενδυμένα στην Ελλάδα, βοηθώντας στην ανόρθωση και ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας.
Είναι καταφανές ότι η πώληση της εταιρείας θα έχει άμεσα αρνητικές συνέπειες στο προσωπικό της, στους συνεργάτες της, στους ασφαλισμένους της αλλά και γενικότερα στην μητρική της Εθνική Τράπεζα και στην Ελληνική οικονομία η οποία συνεχώς αφελληνίζεται. Πολύ περισσότερο αν επικυρωθεί η πώληση σε «κερδοσκοπικά κεφάλαια» τα οποία συγκαταλέγονται μεταξύ των ενδιαφερομένων αγοραστών.
Αναφερόμενος στην ιστορία της, υπογραμμίζει ότι : «Η 126χρονη ιστορία της Εθνικής Ασφαλιστικής συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία της πατρίδας μας. Η εταιρεία στήριξε τη χώρα μας σε εθνικές καταστροφές και συμφορές όπως η Μικρασιατική καταστροφή και ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος, διοργανώνοντας ακόμα και συσσίτια κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Η «εθνική» αυτή πολιτική συνεχίσθηκε και σε νεότερες μεταπολεμικές φυσικές καταστροφές και σημειώνουμε ότι η στήριξη της ελληνικής οικονομίας κατά την έναρξη της οικονομικής κρίσης στοίχησε στην εταιρεία 530 εκατ. Ευρώ υπό τη μορφή κουρέματος ομολόγων Ελληνικού Δημοσίου, πολύ περισσότερα από τη συνολικό κόστος όλης της υπόλοιπης ασφαλιστικής αγοράς.