Το κόμμα του προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν αναμένεται να σημειώσει πολύ καλύτερες επιδόσεις από τα αντίπαλα στις ευρωεκλογές του 2019, καταδεικνύει η πρώτη δημοσκόπηση ενόψει αυτής της αναμέτρησης, η οποία δημοσιεύεται σήμερα Τετάρτη, κάτι που θα μπορούσε να δώσει ώθηση στα σχέδιά του για την προώθηση μεταρρυθμίσεων στην ΕΕ.
Ο σαραντάρης γάλλος πρόεδρος δεν έχει επιρροή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου τα σχέδιά του για τη μεταρρύθμιση των ευρωπαϊκών θεσμών θα μπορούσαν να προχωρήσουν ή να καταρριφθούν. Το κόμμα του, το "Η Δημοκρατία Μπροστά!" (La République En Marche!, LREM), δεν αντιπροσωπεύεται στο σώμα.
Το LREM και το κεντροδεξιό κόμμα Δημοκρατικό Κίνημα (Mouvement démocrate, MoDem), εταίρος του Μακρόν, συγκεντρώνουν το 27% των προθέσεων ψήφου για την ανάδειξη των ευρωβουλευτών της Γαλλίας τον Μάιο του 2019, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Ifop η οποία διενεργήθηκε για λογαριασμό του περιοδικού Valeurs Actuelles.
Το κόμμα του προέδρου διατηρεί ευρύ προβάδισμα έναντι του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λεπέν, που συγκεντρώνει το 17% των προθέσεων ψήφου και εάν η πρόγνωση αυτή επιβεβαιωθεί, θα πάψει να είναι το μεγαλύτερο γαλλικό κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ακόμη κι αν κερδίσει στη Γαλλία, το κόμμα του Μακρόν θα χρειαστεί να αποφασίσει με ποιον θα συμμαχήσει, αν θέλει να αμφισβητήσει τη σημερινή κυριαρχία του συντηρητικού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) ή της Προοδευτικής Συμμαχίας Σοσιαλιστών-Δημοκρατών (ΠΣΣΔ) στο ΕΚ.
Ο Μακρόν, όπως μεταδίδει το ΑΜΠΕ, βλέπει τη δημοτικότητά του να μειώνεται ραγδαία σε σύγκριση με την περίοδο αμέσως μετά την εκλογή του πριν από έναν χρόνο, όμως ωφελείται σημαντικά από τον κατακερματισμό της ισχύος της αντιπολίτευσης και την αδυναμία των παρατάξεών της.
Το κόμμα της παραδοσιακής δεξιάς, οι Ρεπουμπλικάνοι, περιορίζεται στο 15% της πρόθεσης ψήφου, ενώ το κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία στο 14%. Τα υπόλοιπα κόμματα περιορίζονται σε μονοψήφια ποσοστά.
Ο Μακρόν έχει ταχθεί υπέρ της δημιουργίας χωριστού προϋπολογισμού για τις χώρες που συμμετέχουν στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, της δημιουργίας θέσης ευρωπαίου υπουργού Οικονομικών, και της μετατροπής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ) σε κάτι σαν το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. Η γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ αρχικά εξήρε τις ιδέες του, πριν κατόπιν τις βάλει στον πάγο, ιδιαίτερα εκείνες που θα μπορούσαν να σημάνουν πως η Γερμανία θα αναλάμβανε μεγαλύτερα οικονομικά ρίσκα.