Νέα μέθοδος ανίχνευσης ραδιενεργών σωματιδίων αποκαλύπτει ότι υπήρξε ακόμα χειρότερη απελευθέρωση κατά τη διάρκεια του πυρηνικού ατυχήματος της Φουκουσίμα το 2011.
Η νέα μέθοδος επιτρέπει στους επιστήμονες να μετρήσουν γρήγορα τον αριθμό των πλούσιων σε καίσιο μικροσωματιδίων στα εδάφη της Φουκουσίμα και να ποσοτικοποιήσουν την ραδιενέργεια που σχετίζεται με αυτά τα σωματίδια.
Η έρευνα, η οποία διεξήχθη από επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Κιούσου της Ιαπωνίας και το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ της Μεγάλης Βρετανίας, έρχεται σε αντίθεση με τα αρχικά ευρήματα αμέσως μετά το πυρηνικό ατύχημα.
Τότε θεωρήθηκε ότι μόνο πτητικά, αέρια ραδιονουκλίδια, όπως το καίσιο και το ιώδιο, απελευθερώθηκαν από τους κατεστραμμένους αντιδραστήρες. Ωστόσο, έχει καταστεί πλέον σαφές ότι επίσης απελευθερώθηκαν μικρά ραδιενεργά σωματίδια, πλούσια σε καίσιο.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι αυτά τα σωματίδια είναι κυρίως από γυαλί και περιέχουν σημαντικές ποσότητες ραδιενεργού καισίου καθώς και μικρότερες ποσότητες άλλων ραδιοϊσοτόπων, όπως ουράνιο και τεχνήτιο.
Η αφθονία αυτών των μικροσωματιδίων σε ιαπωνικά εδάφη και ιζήματα, καθώς και ο αντίκτυπός τους στο περιβάλλον, είναι ελάχιστα κατανοητή. Αλλά τα σωματίδια είναι πολύ μικρά και δεν διαλύονται εύκολα, γεγονός που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να προκαλέσουν μακροχρόνιο κίνδυνο για την υγεία αν εισπνευστούν από τους ανθρώπους.
Ως εκ τούτου, οι επιστήμονες πρέπει να καταλάβουν πόσα από τα μικροσωματίδια αυτά είναι παρόντα στα εδάφη της Φουκουσίμα και πόση ραδιενέργεια μπορεί να αποδοθεί σε εκείνα. Η νέα μέθοδος χρησιμοποιεί μια τεχνική που ονομάζεται αυτοραδιογραφία, η οποία χρησιμοποιεί μια πλάκα απεικόνισης τοποθετημένη πάνω από μολυσμένα δείγματα εδάφους καλυμμένα με πλαστικό περιτύλιγμα. Η ραδιενεργός αποσύνθεση από το έδαφος καταγράφεται στην πλάκα ως εικόνα, η οποία στη συνέχεια μεταφέρεται σε έναν υπολογιστή για επεξεργασία.
Οι επιστήμονες λένε ότι η ραδιενεργός αποσύνθεση από τα πλούσια σε καίσιο μικροσωματίδια μπορεί να διαφοροποιηθεί από άλλες μορφές μόλυνσης καισίου στο έδαφος.
Οι ερευνητές εφάρμοσαν τη νέα μέθοδο σε δείγματα ρυζιού που ανακτήθηκαν από διάφορες τοποθεσίες του νομού. Τα δείγματα ελήφθησαν σε αποστάσεις 4 έως 40 χιλιομέτρων μακριά από τους κατεστραμμένους πυρηνικούς αντιδραστήρες. Η νέα μέθοδος βρήκε πλούσια σε καίσιο μικροσωματίδια σε όλα τα δείγματα και έδειξε ότι η ποσότητα του καισίου που συσχετίζεται με αυτά στο έδαφος ήταν πολύ μεγαλύτερη από την αναμενόμενη.
Τον Μάρτιο, μια έρευνα της Greenpeace αποκάλυψε ότι επτά χρόνια μετά την καταστροφή, οι πόλεις και τα χωριά της γύρω περιοχής εξακολουθούν να εκτίθενται σε υπερβολικά επίπεδα ακτινοβολίας.