Η αλλαγή δεν είναι προαιρετική. Στην πραγματικότητα η αλλαγή είναι η μόνη σταθερά. Σχεδόν όλα τα άρθρα ή τα βιβλία που αναφέρονται σε αυτή μιλάνε για τη δυσκολία της αλλαγής, την αντίσταση στην αλλαγή και την ταραχή γύρω από μία αλλαγή. Όντως, συχνά τείνουμε να κρατιόμαστε «με νύχια και με δόντια» από το γνωστό και το οικείο -ακόμα κι αν αυτό δεν είναι ικανοποιητικό, αντί να εισέλθουμε στο νέο με χάρη ή ενθουσιασμό. Όμως, όπως έγραψε ο Peter Bregman σε ένα blog του Harvard Business Review:
«Οι άνθρωποι δεν αντιστέκονται στην αλλαγή, αντιστέκονται στο να αλλαχθούν».
Η αλλαγή μας αρέσει όταν τη διαλέγουμε μόνοι μας. Αυτή η νέα δουλειά, η μετακόμιση σε ένα νέο σπίτι, μία καινούρια σχέση, μία νέα κόμμωση –ή ακόμα και ένα νέο τατουάζ! Μπορεί να αισθανόμαστε κάποια νευρικότητα για μία αλλαγή που επιλέξαμε εμείς να κάνουμε, αλλά συνήθως αισθανόμαστε εννθουσιώδεις και ανυπόμονοι γι’ αυτή.
Επομένως έχουμε δύο πλευρές της αλλαγής: Η αλλαγή που «πέφτει επάνω μας» και η αλλαγή που ξεκινάμε με ανυπομονησία. Υπάρχει και άλλος ένας τύπος αλλαγής: Η αλλαγή που είναι ήδη «εκπρόθεσμη», αλλά... «δεν είμαστε έτοιμοι γι’ αυτή».
Είναι η φύση μας να αλλάζουμε και να ωριμάζουμε. Στη φύση, ό,τι σταματήσει να αλλάζει και να ωριμάζει, αρχίζει να διαλύεται, η πεθαίνει. Το ίδιο ισχύει και για εμάς.
Ευτυχώς, έχουμε ενσωματωμένο ένα «σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης», που μας λέει πότε είναι ώρα να αλλάξουμε. Ίσως η δουλειά μας να αρχίζει να μας φαίνεται πολύ περιοριστική ή η σχέση μας λιγότερο ικανοποιητική. Ίσως αισθανόμαστε ότι μειώνεται η δύναμη ή τα επίπεδα ενέργειάς μας. Ίσως αιοσθανόμαστε άβολα με το πως περνάμε το χρόνο μας ή αναζητούμε κάποια βαθύτερη πνευματική σύνδεση.
Όταν συμβαίνει κάτι από αυτά, έχουμε επιλογές. Όπως συμβούλευε και ο Jack Welch, «άλλαξε, πριν αναγκαστείς».
Τι γίνεται όμως με αυτές τις αλλαγές που «πέφτουν επάνω μας»; Αυτές τις οποίες μπορούμε να ελέγξουμε ελάχιστα – ή καθόλου;
Στην πραγματικότητα πάντα έχουμε επιλογή, ακόμα και εάν η «αναγκαστική» αλλαγή μας φαίνεται αρνητική ή καταστροφική. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι επιλογές μας έχουν να κάνουν με το πως θα ανταποκριθούμε στην αλλαγή.
Στο βιβλίο «Η Δύναμη του Τώρα» ο Eckhart Tolle προτείνει: «Αποδέξου – έπειτα δράσε. Οτιδήποτε περιλαμβάνει η παρούσα στιγμή, αποδέξου το σαν να το είχες επιλέξει. Πάντα δούλευε με αυτό, όχι εναντίον του. Καν’το φίλο και σύμμαχό σου, όχι εχθρό σου».
Και ο Alan Watts λέει: «Ο μόνος τρόπος να βγάλεις νόημα από μία αλλαγή είναι να βυθιστείς σε αυτή, να κινηθείς με αυτή και να ενταχθείς στο χορό».
Η αλλαγή δεν είναι προαιρετική. Είναι η ίδια η ζωή.
