Γυαλιά καρφιά τα έκανε ο Μάριο Ντράγκι κατά την ομιλία του στη Bundesbank, δίνοντας πλέον χαρακτηριστικά ευθείας σύγκρουσης στις σχέσεις του με τον Γενς Βάιντμαν και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ενώ ξεκαθαρίζει ότι διατηρεί τα ηνία της ΕΚΤ και δεν θα ενδώσει σε πιέσεις για αδράνεια. Αν και πολλά έχουν ήδη γραφεί για την τοποθέτησή του κεντρικού τραπεζίτη της Ευρωζώνης, τα media δεν απέδωσαν την απαιτούμενη βαρύτητα στο ύφος και τις διατυπώσεις που χρησιμοποίησε ο Μάριο Ντράγκι.
Η στάση που υιοθετεί ο κεντρικός τραπεζίτης της Ευρωζώνης σε συνδυασμό με τη σύγκρουση Γαλλίας και Ιταλίας με την Κομισιόν για τον προϋπολογισμό και την εν εξελίξει διαπραγμάτευση της Ελλάδας για το δημοσιονομικό, σηματοδοτεί τη δημιουργία ενός νέου άξονα στα πλαίσια της Ευρωζώνης.
Η σύγκρουση ΕΚΤ-Bundesbank άρχισε να αποκτά χαρακτηριστικά γενικευμένης σύρραξης κατά την τελευταία συνεδρίαση της διοικούσας επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όταν αποφασίστηκε να περιληφθεί στο τελικό κείμενο της απόφασης η καθοδηγητική φράση:
«Τα επιτόκια θα παραμείνουν στα τρέχοντα ή και χαμηλότερα επίπεδα για παρατεταμένο χρονικό διάστημα».
Σήμερα ο Μάριο Ντράγκι μιλώντας στην Bundesbank έθεσε ζήτημα πολιτικής αντίδρασης στο προσφυγικό, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι:
Λάθος πολιτική αντίδραση
- δημιουργεί πιέσεις αποδόμησης της συνθήκης Σένγκεν
- δημιουργεί αβεβαιότητα για την ολοκλήρωση αναγκαίων μεταρρυθμίσεων
Παράλληλα ο Μάριο Ντράγκι σημείωσε με νόημα στη Bundesbank ότι:
«Υπάρχουν δυνάμεις στην παγκόσμια οικονομία σήμερα που συνωμοτούν για τη διατήρηση του πληθωρισμού σε πολύ χαμηλά επίπεδα»,
επισημαίνοντας ότι η επίδραση αυτών των δυνάμεων μπορεί να καθυστερήσει την επίτευξη του στόχου της ΕΚΤ για πληθωρισμό στο 2%., υποστηρίζοντας όμως ότι δεν υπάρχει βάση ώστε να επιμείνουν στην πολιτική μακροπροθέσμως χαμηλού πληθωρισμού.
Η χρονική συγκυρία την οποία επιλέγει ο Μάριο Ντράγκι για να ανεβάσει τους τόνους συμπίπτει με τη κόντρα Ιταλίας-Κομισιόν για χαλάρωση των όρων επί του προϋπολογισμού, ζήτημα επί του οποίου υπάρχουν τριβές και μεταξύ Γαλλίας και Κομισιόν.
Πολιτικά το σκηνικό που διαμορφώνεται φαίνεται να ευνοεί την οικοδόμηση ενός μετώπου στα πλαίσια της Ευρωζώνης με καθαρή στόχευση κατά της λιτότητας στο οποίο ηγούνται Γαλλία και Ιταλία και ακολουθούν Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα.
Όπως φαίνεται με το μπλοκ των δυνάμεων αυτών συντάσσεται και ο Μάριο Ντράγκι, δημιουργώντας πολύπλευρη και πολυεπίπεδη πίεση τόσο προς το διευθυντήριο των Βρυξελλών όσο και προς το Βερολίνο.
Το αποτέλεσμα αυτού του ιδότυπου μπρα-ντε-φερ είναι αυτό που θα κρίνει καταλυτικά το βαθμό δημοσιονομικής ευελιξίας που θα έχει κα η Ελλάδα, προσδιορίζοντας το μέλλον της συμφωνίας
