Εντονες επικρίσεις για την πολιτική που ακολουθεί η Ελλάδα στον τομέα των μεταφορών-συγκοινωνιών διατυπώνονται σε μελέτη-έκθεση του Wuppertal Institut und T3 Transportation, που εκπονήθηκε για λογαριασμό της Greenpeace. Οπως επισημαίνεται, την τελευταία 25ετία η χώρα μας επένδυσε τρεις φορές περισσότερο σε αυτοκινητόδρομους από ό,τι στους σιδηροδρόμους, αφήνοντας τοπικά και επαρχιακά δίκτυα να καταστρέφονται.
Η επέκταση των αυτοκινητοδρόμων οδηγεί σε αυξημένη ζήτηση αυτοκινήτων, που καταναλώνουν πετρέλαιο και τροφοδοτούν την κλιματική κρίση. Οι οδικές μεταφορές είναι υπεύθυνες για το 72% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που βλάπτουν το κλίμα, ενώ οι σιδηροδρομικές ευθύνονται μόνο για το 0,4%.
Μεταξύ 1995 και 2021 η Ελλάδα δαπάνησε 41,1 δισ. ευρώ για αυτοκινητόδρομους και μόνο 12,6 δισ. για σιδηροδρόμους. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα εθνικά στοιχεία (2018-2021), η αναλογία των επενδύσεων σε δρόμους σε σύγκριση με τις επενδύσεις σε σιδηροδρόμους στην Ελλάδα έχει επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο.
Η έλλειψη επενδύσεων στο ελληνικό σιδηροδρομικό σύστημα συμβαδίζει με την καταστροφή του περιφερειακού σιδηροδρομικού δικτύου, αναφέρει η Greenpeace. Το συνολικό σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ελλάδα συρρικνώθηκε κατά 5% από το 1995, με τέσσερις μεγάλες επιβατικές σιδηροδρομικές γραμμές μήκους 389 χιλιομέτρων να έχουν κλείσει προσωρινά ή μόνιμα, καθώς και 97 σιδηροδρομικούς σταθμούς. Ως αποτέλεσμα, χιλιάδες άνθρωποι αποκόπηκαν από την πρόσβαση στον σιδηρόδρομο. Ωστόσο, οι κλειστές επιβατικές σιδηροδρομικές γραμμές δεν έχουν ακόμη καταστραφεί και θα μπορούσαν να επαναλειτουργήσουν.
"Η Ελλάδα αφαίμαξε συστηματικά το περιφερειακό και τοπικό σιδηροδρομικό της δίκτυο τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, αφήνοντάς το ερημωμένο σε πολλές περιοχές, ενώ παράλληλα διοχέτευσε τεράστια ποσά σε δρόμους για αυτοκίνητα", τονίζεται στην έκθεση
