Δεν είναι τελικά τίποτα τυχαίο. Ο Γιώργος Παπαδάκης 30 χρόνια στην ελληνική τηλεόραση παραδίδει μαθήματα δημοσιογραφίας, σε μιά δύσκολο εποχή για την αξιοπιστία του χώρου και γι' αυτό παραμένει ο αδιαφιλονίκητος άρχοντας της πρωινής, ενημερωτικής ζώνης.
Πάντα ήμουν της άποψης να μην βλέπουμε τα ίδια πρόσωπα στην τηλεόραση, γιατί κουράζονται και κουράζουν, επαναλαμβάνονται, δημιουργούν σχέσεις με τα κέντρα εξουσίας, προκαλούν βαρεμάρα και ενίοτε εκνευρισμό.
Όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις. Τον παρακολουθώ ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες- λόγω εγκλεισμού-και συμπέρανα ότι όλα αυτά για τον Γιώργο Παπαδάκη δεν ισχύουν.
Κάθε του εκπομπή είναι σαν να είναι η πρώτη, είτε ο ίδιος βρίσκεται στο στούντιο, είτε στο σπίτι του, όπως αυτή την περίοδο, λόγω κορονοϊού! Έχει την ίδια όρεξη, το ίδιο πάθος, δεν χαρίζεται σε κανέναν, ακούραστα στέκεται στην παραμικρή λεπτομέρεια, χαίρεται να ψάχνει και να βγάζει πρώτος την είδηση που αφορά στο κοινό του.
Ένα κοινό που σέβεται χρόνια τώρα και επικοινωνεί καθημερινά μαζί του νιώθοντας την αγωνία και το άγχος του. Πάντα ευγενής και με γνήσιο χιούμορ απαντά όταν πρέπει σε καυστικά σχόλια και σε ό,τι του προσβάλει την ακεραιότητά του. Και το τηλεοπτικό κοινό με την ευθικρισία του, επιβραβεύει σταθερά το φαινόμενο Γιώργος Παπαδάκης.
Γιάννα Λιβέρη
