Ενώ η αντιπαράθεση μεγαλομετόχων για τον έλεγχο του ομίλου Ελλάκτωρ βρίσκεται σε “ύφεση” και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς διερευνά τις κινήσεις της Reggeborgh, η πλαυρά των εφοπλιστών βγαίνει στο προσκήνιο για να παρουσιάσει τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς της.
«Δεν προσβλέπουμε σε ευκαιριακά χρηματιστηριακά κέρδη. Είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε την Ελλάκτωρ να κρατηθεί όρθια και να αναπτυχθεί. Και έχουμε σχέδια για την εταιρεία. Σχέδια να μεγαλώσει και να έχει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τη θέση που της αρμόζει». Αυτά τονίζει μεταξύ άλλων σε συνέντευξη του στην “Καθημερινή” ο Αλέξανδρος Εξάρχου, διευθυντής των εταρειών Greenhill και Kiloman μέσω τον οποίων οι εφοπλιστές Δημήτρης Μπάκος και Γιάννης Καϋμενάκης κατέχουν πάνω από 30% της Ελλάκτωρ. Προσθέτει μάλιστα πως όταν αποκτήσουν λόγο στη διοίκηση, θα συνεχίσουν να βάζουν χρήματα στην εταιρεία - εφόσον απαιτείται.
Για την υπόθεση που εξετάζει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αποφεύγει να τοποθετηθεί, ενώ διαψεύδει οποιαδήποτε σχέση με την πλευρά Καλλιτσάντση και αρνείται ότι ο ίδιος, ως πρώην επικεφαλής της AΚΤΩΡ, ήταν μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης.
– Τι θα κάνετε αν οι Greenhill και Kiloman καταφέρουν να διορίσουν διοίκηση στην Ελλάκτωρ και αναλάβετε την εταιρεία; Θα επενδύσετε τα κεφάλαια που μπορεί να απαιτηθούν;
– Ρωτούν ορισμένοι, όπως και εσείς, αν οι κ. Μπάκος και Καϋμενάκης θα επενδύσουν άλλα χρήματα στην Ελλάκτωρ. Ξεχνάτε ίσως ότι επένδυσαν ήδη 132 εκατομμύρια ευρώ σε μια εταιρεία που όχι μόνο δεν διοικούν, αλλά και δεν εκπροσωπούνται καν στη διοίκησή της. Είναι προφανές ότι όταν θα έχουν αποφασιστικό λόγο στη διοίκηση, θα συνεχίσουν να βάζουν χρήματα, εφόσον απαιτείται. Είναι αστείο και να το συζητάμε το θέμα αυτό. Βάλαμε χρήματα στη διοίκηση Μπουλούτα και δεν θα βάλουμε στη δική μας;
– Μήπως τελικά ενδιαφέρεστε να πουλήσετε στη Reggeborgh και μάλιστα ακριβά τις μετοχές σας;
– Οι υποκείμενες σκέψεις όσων έχουν τέτοιες απορίες είναι το αν οι κ. Μπάκος και Καϋμενάκης έχουν τη δυνατότητα και την επιθυμία να στηρίξουν την εταιρεία, αν έχουν τα χρήματα που απαιτούνται για τον έλεγχο μιας μεγάλης εταιρείας όπως η Ελλάκτωρ και αν είναι ειλικρινής η διάθεσή τους να επενδύσουν στην εταιρεία ή πρόκειται για ένα χρηματιστηριακό παιγνίδι. Η απάντηση είναι απλή. Δεν θυμάμαι ο κ. Μπάκος ή ο κ. Καϋμενάκης να έχουν κάνει κάποιο χρηματιστηριακό παιγνίδι στη ζωή τους. Τόσο ο Δ. Μπάκος όσο και ο Γ. Καϋμενάκης είναι αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες που έφυγαν από την πατρίδα, πάλεψαν σε εξαιρετικά δύσκολες και ανταγωνιστικές αγορές. Δεν κληρονόμησαν περιουσίες. Πάλεψαν και επέτυχαν μόνοι τους να είναι σε θέση να επενδύουν όταν το αποφασίσουν και να είναι σε θέση να υποστηρίξουν τις επενδύσεις τους όσο χρειαστεί, ώστε αυτές να αποδώσουν. Ετσι ζουν και με αυτά τα εφόδια επέτυχαν να δημιουργήσουν μια σειρά επιχειρήσεων που τους επιτρέπει να επενδύουν 130 εκατ. στην Ελλάκτωρ ακόμα και όταν δεν συμμετέχουν στη διοίκηση, ακριβώς επειδή δεν εξαρτώνται από τα χρήματα αυτά. Στην Ελλάκτωρ εισήλθαν για να αγοράσουν την εταιρεία και όχι για να μεταπωλήσουν τις μετοχές τους στο Χρηματιστήριο. Αν ψάχνετε για μεγάλους παίκτες των χρηματιστηρίων, δεν θα τους βρείτε εδώ.
– Θα ήθελα να επιμείνω σε αυτό: Σας έγινε πρόταση να πωλήσετε μετοχές σας;
– Το μόνο που έχει νόημα να απαντήσω εδώ είναι ότι η Greenhill και η Kiloman δεν ενδιαφέρονται για ευκαιριακά μετοχικά κέρδη. Επένδυσαν για να δουλέψουν την εταιρεία και όχι για να πουλήσουν και να φύγουν με κάποιο κέρδος. Aρα η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Σκοπός μας δεν είναι η πώληση των μετοχών. Είμαστε εδώ και θα είμαστε εδώ μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος στo πλαίσιo πάντα των νόμων που διέπουν τις εισηγμένες. Σας είπα, δεν πωλούν.
– Το επόμενο διάστημα θα βγει η απόφαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς περί των κατηγοριών περί συντονισμού ενεργειών των μετόχων Reggeborgh και Atlas. Tι περιμένετε να δείτε;
– Δεν είναι σωστό να τοποθετηθούμε με γνώμες, αυτή τη χρονική στιγμή, για υπόθεση που βρίσκεται στην τελική της ευθεία. Θα το κάνουμε ωστόσο αμέσως μετά τη λήψη της απόφασης.
– Κύριε Εξάρχου, πώς εσείς προσωπικά πρεσβεύετε το νέο για την εταιρεία, αφού ήσασταν κομμάτι μιας διοίκησης στην οποία χρεώνεται η κατάσταση στην οποία περιήλθε η Ελλάκτωρ;
– Εχω ακούσει τη σχετική παραφιλολογία. Και νομίζω ότι τα δικαστήρια θα δώσουν την απάντηση σε όσους την εμπνεύστηκαν. Πάμε όμως να δούμε την πραγματικότητα. Ο Αλέξανδρος Εξάρχου, ο υποφαινόμενος, δεν συμμετείχε στις παλαιές διοικήσεις μαζί με τους κ. Κούτρα, Μπόμπολα και αδελφούς Καλλιτσάντση. Συμμετείχε στη διοίκηση του Σάκη και του Δημήτρη Καλλιτσάντση, οι οποίοι ανέλαβαν όταν όλοι οι υπόλοιποι «δραπέτευσαν». Και «δραπέτευσαν» γιατί γνώριζαν την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η Ακτωρ τον Ιούλιο του 2018 με 700 εκατ. υποχρεώσεις, εγκαταλελειμμένα έργα σε Αλβανία, Ρουμανία και Σερβία, ανοικτά θέματα κανονιστικής φύσεως τόσο με την Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού, και τεράστια απλήρωτα πρόστιμα, όσο και με την Παγκόσμια Τράπεζα, που καθιστούσαν σχεδόν αδύνατη την ανάληψη νέων έργων στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Αυτή είναι η αλήθεια. Η παραφιλολογία αυτή λοιπόν στην οποία αναφέρεστε, έκρυβε συγκεκριμένο σχεδιασμό: να δοθεί άφεση αμαρτιών σε όσους οδήγησαν την εταιρεία στα πρόθυρα της κατάρρευσης αλλά βοήθησαν στην ανάληψη της διοίκησης τον Ιανουάριο του 2021 από τη Reggeborgh.
– Ναι, αλλά κάποιος φταίει για την κατάσταση στην οποία περιήλθε.
– Κάποιοι προσπαθούν να φορτώσουν τις αμαρτίες πολλών ετών στη δική μας διοίκηση των δύο ετών και προφανώς διάλεξαν λάθος δρόμο. Επί των ημερών μου η ΑΚΤΩΡ διασώθηκε από βέβαιη καταστροφή και διατηρήθηκε στην ίδια ανταγωνιστική θέση που την παρέλαβα, χωρίς τράπεζες και χωρίς αυξήσεις (πόσο μάλλον μεγάλες) μετοχικού κεφαλαίου της Ελλάκτωρ. Και είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι και η σημερινή διοίκηση χρησιμοποιεί τα δικά μας έργα που ξεκίνησαν και ωρίμασαν στην εποχή μας για να δείξει έργο. Το ερώτημα για μένα είναι σε ποια νέα έργα συμμετείχε η εταιρεία έκτοτε. Η απώλεια της Εγνατίας, για παράδειγμα, ήταν μεγάλη ήττα. Ηταν αδιανόητο το γεγονός ότι η ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις αποσύρθηκε, αν και το είχαμε προβλέψει, και παραδόθηκε άνευ όρων. Κι αυτό το χρεώνεται αποκλειστικά η σημερινή διοίκηση. Ηταν επιλογή τους η εταιρεία να μικρύνει.
– Και τι πρέπει, κατά τη γνώμη σας, να κάνει η Ελλάκτωρ για να αναπτυχθεί αλλά και να σταθεί απέναντι στον ανταγωνισμό;
– Η Ελλάκτωρ έχει πλέον την τύχη να έχει μετόχους οι οποίοι και μπορούν και θέλουν να τη στηρίξουν οικονομικά για να αποκτήσει ταμειακή επάρκεια και να απαλλαγεί από δεσμεύσεις που περιορίζουν τις αναπτυξιακές δυνατότητές της. Αν επιτυγχανόταν ο τερματισμός της μετοχικής διένεξης θα μπορούσε, κατά τη γνώμη μου, να ομαλοποιηθούν οι σχέσεις της εταιρείας με τις ελληνικές τράπεζες, γεγονός απαραίτητο για να επανέλθει η Ελλάκτωρ στην ανταγωνιστική θέση που είχε. Ξέρετε, κατά την άποψή μου η ΑΚΤΩΡ όχι μόνο δεν είναι βαρίδι για τον όμιλο αλλά μπορεί υπό προϋποθέσεις να αποτελέσει το εφαλτήριο ανάπτυξης του ομίλου, δεδομένου ότι η ΑΚΤΩΡ έχει ένα καθόλου ευκαταφρόνητο goodwill στα Βαλκάνια (αγορές με εξαιρετικό ενδιαφέρον όπως αυτή της Ρουμανίας) και τεράστια τεχνική εμπειρία και επάρκεια ενόψει των μεγάλων έργων που έρχονται στην Ελλάδα. Κατά τη γνώμη μας, η Ελλάκτωρ πρέπει να διεκδικεί όλα τα έργα στην Ελλάδα και σε επιλεγμένες αγορές του εξωτερικού και αυτό προϋποθέτει κεφαλαιακή επάρκεια, αγαστή συνεργασία με τις συστημικές ελληνικές τράπεζες και μετοχική ειρήνη. Αν επιτευχθούν αυτά, ο όμιλος για πρώτη φορά έπειτα από τουλάχιστον δύο δεκαετίες θα είναι σε θέση να ανακτήσει την ανταγωνιστική θέση που είχε στο παρελθόν και να τη βελτιώσει.
– Τι ζητάτε τελικά από την άλλη πλευρά; Μπορείτε να συνυπάρξετε; Ποιοι είναι οι όροι σας για να επικρατήσει συναίνεση;
– Η Ελλάκτωρ δεν είναι σωματείο, ούτε κοινωνική παρέα. Είναι εισηγμένη εταιρεία που πρέπει να λειτουργεί με βάση κανόνες. Εχουμε αξίωση από όλες τις πλευρές του οφειλόμενου σεβασμού των δικαιωμάτων μας αλλά και της κείμενης νομοθεσίας. Πέραν αυτού δεν ζητάμε κάτι. Θεωρούμε ότι είναι λογικό οι βασικοί μέτοχοι εταιρείας του μεγέθους της Ελλάκτωρ να αναζητούν συμφωνία στους επιχειρηματικούς στόχους και βέβαια να αναζητούν συναινετικό τρόπο επίτευξης αυτών των στόχων. Σε αυτό ήμασταν και εξακολουθούμε να είμαστε ανοικτοί. Εχουμε πει πολλές φορές ότι η συμμετοχή με ένα ή δύο πρόσωπα στο Δ.Σ. της Ελλάκτωρ δεν είναι αυτοσκοπός, ούτε κάτι τέτοιο από μόνο του θα έφερνε απαραιτήτως τη συναίνεση. Αυτή θα επιτευχθεί όταν οι μέτοχοι αποκτήσουν δυνατότητα να συμφωνούν ή έστω να συζητούν τις κύριες εταιρικές επιδιώξεις και τους τρόπους επίτευξής τους. Στο πλαίσιο αυτό και με δεδομένο ότι η Ελλάκτωρ είναι εισηγμένη εταιρεία, δεν τίθεται θέμα εκ μέρους μας συνύπαρξης ή μη. Είμαστε υποχρεωμένοι να συνυπάρχουμε με όλους τους μετόχους της εταιρείας όποιοι και αν είναι αυτοί, ανεξάρτητα από προσωπικές προτιμήσεις. Το ίδιο βέβαια περιμένουμε από όλους.
– Και τι θα γίνει αν όλα αυτά δεν επιτευχθούν; Θα είστε σε μόνιμη διαμάχη;
– Δεν είναι αυτή δική μας επιλογή. Από την πλευρά μας έγινε ό,τι ήταν δυνατόν για να βρεθεί ένα modus operandi με τον άλλο μεγάλο μέτοχο της εταιρείας, αλλά είναι προφανές ότι δεν ενδιαφέρονται να μιλήσουν. Το γιατί το αφήνω στην κρίση σας. Ελπίζω μόνο ο λόγος που δεν δέχτηκαν έστω να επιχειρήσουν να βρεθεί μια λύση να μην είναι το γεγονός ότι τα σχέδιά τους για την εταιρεία είναι τέτοια, που δεν επιτρέπουν συζητήσεις με μη ελεγχόμενους μετόχους. Και σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι όλα θα ξεκαθαρίσουν στο αμέσως επόμενο διάστημα. Εμείς θα είμαστε έτσι ή αλλιώς εδώ για να βοηθήσουμε την εταιρεία να κρατηθεί όρθια και να αναπτυχθεί. Και έχουμε σχέδια για την Ελλάκτωρ. Σχέδια να μεγαλώσει η εταιρεία και να έχει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τη θέση που της αρμόζει. Όταν θα έχουν αποφασιστικό λόγο στη διοίκηση, οι κ. Μπάκος και Καϋμενάκης θα συνεχίσουν να βάζουν χρήματα, εφόσον απαιτείται. Η ΑΚΤΩΡ όχι μόνο δεν είναι βαρίδι για τον όμιλο, αλλά μπορεί υπό προϋποθέσεις να αποτελέσει το εφαλτήριο ανάπτυξης.
Ο κ. Σάκης Καλλιτσάντσης συμμετείχε στο σημερινό σχήμα σας;
– Η μόνη και απλή αλήθεια είναι πως δεν συμμετείχε ποτέ στην πρωτοβουλία μας, ούτε προβλέπεται να συμμετέχει στο μέλλον. Ο κ. Καλλιτσάντσης συνομίλησε με πολλούς υποψήφιους επενδυτές για την εταιρεία, όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει ο ίδιος. Εκείνη τη στιγμή αποφάσισα να απευθυνθώ στον Δημήτρη Μπάκο που γνώριζα από παλιά. Και ο κ. Μπάκος δέχτηκε να εξαγοράσει μαζί με τον κ. Καϋμενάκη τις μετοχές που εκποιούσε η Farallon. Με τη Farallon έγινε η συμφωνία για την απόκτηση των μετόχων από την Greenhill και όχι με τους αδελφούς Καλλιτσάντση. Αυτή είναι η πραγματικότητα.