Το Gοrgon είναι ένα μαζικό project υγροποιημένου φυσικού αερίου στα ανοικτά των βορειοδυτικών ακτών της Αυστραλίας, και είναι ένα από τα θαύματα της σύγχρονης εποχής. Με αξία 54 δις. δολ. - σε ονομαστικούς όρους τουλάχιστον – πρόκειται για ένα από τα πιο ακριβά έργα που έγιναν ποτέ. Θα μπορούσε επίσης να είναι ένα μνημείο για ένα ξεθωριασμένη εποχή.
Με το αμερικανικό αργό να βρίσκεται στα χαμηλά των 12 ετών, κάποιοι στην βιομηχανία πετρελαίου διερωτώνται αν το επιχειρηματικό μοντέλο των μεγάλων διεθνών εταιρειών, όπως η Chevron , ExxonMobil και η Royal Dutch Shell, είναι λανθασμένη.
Μετά τη βουτιά των τιμών του αργού, τόσο φιλόδοξες επενδύσεις σε βαθιά ύδατα γίνονται όλο και πιο σπάνια.
Οι αναλυτές της Morgan Stanley υπολογίζουν ότι μόλις εννέα μεγάλα έργα, από περισσότερα από 230 αναμένουν το πράσινο φως σε όλο τον κόσμο, ως ρεαλιστικές επενδύσεις για την έγκριση του τρέχοντος έτους. Σε ολόκληρο τον κλάδο, περίπου 400 δις δολ. σε αναμενόμενες επενδύσεις έχουν ακυρωθεί ή καθυστερήσει.
Όταν τα στελέχη από τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες μιλούν για την ύφεση της βιομηχανίας, την τοποθετούν στο πλαίσιο μιας προσωρινής κατάστασης. Επειδή το αργό είναι κάτω από 30 δολ. το βαρέλι είναι πάρα πολύ χαμηλά για να δοθούν κίνητρα για επενδύσεις, λένε, και η υπερπροσφορά στην αγορά θα διορθωθεί.
Μείωση προσωπικού
Αλλά τι γίνεται αν κάνουν λάθος; Ο Philip Verleger, οικονομολόγος, υποστηρίζει ότι «η μεγάλη πτώση έρχεται" για τις εταιρείες πετρελαίου οι οποίες απειλούνται από τη μία πλευρά από την άνοδο των ανανεώσιμων πηγών, που θα περιορίσει την αύξηση της ζήτησης για ορυκτά καύσιμα, και από την άλλη από τις μικρότερες εταιρείες που οδηγούν τη βιομηχανία πετρελαίου σχιστόλιθου και φυσικού αερίου.
«Οι εταιρείες που είναι προσκολλημένες σε έργα υψηλού κόστους, όπως τα βαθιά νερά στη Βραζιλία, θα πρέπει να κάνουν ορισμένες μεγάλες αποσβέσεις», λέει. "Η πιθανότητα ότι οι επενδύσεις αυτές θα αποδώσουν στη διάρκεια των επόμενων 20 ετών είναι εξαιρετικά χαμηλή."
Ενώ η τιμή του πετρελαίου είναι πιθανό να αυξηθεί αργά ή γρήγορα, πολλά στελέχη της βιομηχανίας και αναλυτές πιστεύουν ότι μια βιώσιμη ανάκαμψη θα οδηγήσει σε μια ταχεία ανάκαμψη σε σχιστολιθικές γεωτρήσεις στις ΗΠΑ, φέρνοντας επιπλέον παραγωγή και βάζοντας ένα ανώτατο όριο στις τιμές.
Σίγουρα η πίεση στις μεγάλες εταιρείες πετρελαίου είναι έντονη αυτή τη στιγμή. Η Eni μείωση το μέρισμά της το περασμένο έτος, ακολουθούμενη από την ConocoPhillips και άλλες εταιρείες παραγωγής στις ΗΠΑ.
Οι μεγάλες ομάδες πετρελαίου τείνουν επίσης να είναι γραφειοκρατικές. "Πρόκειται για ώριμες επιχειρήσεις που παρέχουν προγράμματα πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, έτσι υπάρχουν λόγοι για τους οποίους είναι όπως είναι", λέει ο Robin West του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών. "Αλλά πρέπει να γίνουν πιο ευέλικτες, και χρειάζονται για να μειώσουν το κόστος τους."
Οι περισσότερες από τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες έχουν ήδη ανακοινώσει περικοπές θέσεων εργασίας. Η Shell έχει πει ότι σχεδιάζει να περικόψει 10.000 θέσεις εργασίας, συμπεριλαμβανομένου του εξορθολογισμού μετά την επικείμενη εξαγορά της της BG. Η Chevron έχει μειώσει το προσωπικό της κατά 3.200 πέρυσι και σχεδιάζει περαιτέρω μείωση κατά 4.000 φέτος, ενώ η BP σχεδιάζει να απολύσει περίπου 7.000 υπαλλήλους στο 2015-16.
Τα κέρδη των μεγάλων πολυεθνικών