Μία από τις πιο ευγενικές μορφές του ελληνικού θεάτρου, η Νόνικα Γαληνέα, πέθανε σήμερα, λίγες ημέρες πριν συμπληρώσει τα 85 της χρόνια. Είχε χαρακτηριστεί ως η «μεγάλη κυρία του θεάτρου», το οποίο υπηρέτησε για πολλές δεκαετίες ως πρωταγωνίστρια, αλλά και ως μεταφράστρια ή θιασάρχης.
Είχε τιμηθεί για την προσφορά της στο ελληνικό θέατρο το 2006 με το βραβείο «Κυβέλη», ενώ είναι η πρώτη Ελληνίδα που ερμήνευσε στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου στην αγγλική γλώσσα και η μόνη που έχει πρωταγωνιστήσει 6 φορές στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Επίσης, η Νόνικα Γαληνέα έπαιξε και στον κινηματογράφο, σε πέντε ταινίες, μεταξύ των οποίων «Η Λεωφόρος του Μίσους» και «Η Κόμισσα της Κέρκυρας», ενώ σποραδικές ήταν και οι εμφανίσεις της στην τηλεόραση.
Παντρεύτηκε τον Νίκο Μουτούση, ιατρό, με τον οποίο έζησαν στο Παρίσι για πέντε χρόνια, όπου έκαναν τρεις κόρες, την ηθοποιό Αριέττα και τις Μαρία-Αμαλία, Αλεξία. Επίσης, μετά τον χωρισμό της με τον σύζυγό της, θα υπάρξει αγαπημένο ζευγάρι με τον μεγάλο πρωταγωνιστή Αλέκο Αλεξανδράκη, με τον οποίο θα ζήσουν μαζί για 21 χρόνια, μέχρι το 1990.
Η Νόνικα Γαληνέα γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου του 1938, από πατέρα δικηγόρο και μητέρα τη Θεοδοσία Καραϊωσηφόγλου. Σχολείο πήγε στη Νέα Μάκρη, ενώ σε ηλικία 14 ετών μεταγράφηκε στη Φλωρεντία. Τον επόμενο χρόνο πήγε στο αγγλικό σχολείο Châtelard School στην Ελβετία, και στην ηλικία των 18 εγγράφηκε στο Densons Secretarial College στο Λονδίνο. Κατόπιν σπούδασε στο Weber Douglas School of Singing and dramatic art.
Η σταδιοδρομία της ξεκίνησε το 1963 με εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης, όπου η πρώτη της παράσταση ήταν με τους Όρνιθες του Αριστοφάνη. Συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν, την Κατίνα Παξινού, τον Δημήτρη Χορν, την Άννα Συνοδινού, τον Αλέξη Μινωτή, τον Δημήτρη Μυράτ κ.ά.
Από το 1969 έζησε και συνεργάστηκε με τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Μαζί, δημιούργησαν δύο θεατρικές σκηνές, το Θέατρο Ιλίσια και το Στούντιο Ιλίσια.
Στη μακρά της πορεία στο θέατρο θα ενώσει τις δυνάμεις της με καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου, όπως ο Μίνως Βολανάκης, ο Γιάννης Κόκκος, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Ανδρέας Βουτσινάς, ο Stuart Burge, ο Διονύσης Φωτόπουλος, η Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ κ.ά.
Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, ένα μεγάλο διάστημα του χρόνου της ζει στο Λονδίνο. Έχει μεταφράσει δεκαεπτά θεατρικά έργα, πολλά εκ των οποίων έχουν δημοσιευτεί. Έχει εκδώσει την αυτοβιογραφία της, με τίτλο «ζωή μου» (εκδόσεις Λιβάνη 2005) όπως και το βιβλίο «Επέστρεφε» (εκδόσεις Ιανός, 2007).