Οκτώ χρόνια μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να αφήσει -σε τρεις ακριβώς μήνες από σήμερα- οριστικά πίσω της τα προγράμματα διάσωσης και τα μνημόνια.
Εντούτοις, με το μεταμνημονιακό τοπίο να είναι κάτι παραπάνω από θολό και τους κινδύνους της επόμενης μέρας να είναι ορατοί, τίθεται ευλόγως το ερώτημα κατά πόσον μπορεί να γίνεται λόγος για ένα αίσιο τέλος της πολύχρονης και ιδιαίτερα επώδυνης για τους πολίτες περιπέτειας της Ελλάδας;
Στο ερώτημα αυτό κλήθηκε να απαντήσει ο επικεφαλής του Ινστιτούτου της Γερμανικής Οικονομίας (IW) της Κολωνίας Μίχαελ Χύτερ σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στη Deutsche Welle.
«Όχι, δεν είναι όλα καλά, αλλά δεν είναι και τόσο άσχημα όσο ήταν πριν τρία χρόνια, το 2015, με το πολιτικό χάος και τις συνεχείς παλινωδίες. Πολλά άλλαξαν στην Ελλάδα, ωστόσο πολλά πρέπει να γίνουν ακόμη. Πάντοτε ο κίνδυνος σε τέτοιες καταστάσεις είναι να χάσεις τη συνέχεια και να πιστέψεις ότι υπάρχουν άλλες πιο ευνοϊκές λύσεις… Η παραδοχή ότι δεν θα χρειαστεί άλλο πακέτο βοήθειας είναι σημαντική, η δοκιμαστική έξοδος στις αγορές εξελίχθηκε -υπό τις δεδομένες συνθήκες- ικανοποιητικά και τα τεστ αντοχής των τραπεζών πήγαν επίσης καλά. Υπάρχει λοιπόν σαφής πρόοδος, αλλά σίγουρα δεν είναι όλα καλά, ειδικά όσον αφορά τη βιωσιμότητα του χρέους όπου υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος».
Ο επικεφαλής του Ινστιτούτου της Γερμανικής Οικονομίας (IW) της Κολωνίας Μίχαελ Χύτερ
Η αναγκαστική στροφή του 2015
Πού διακρίνει όμως ο γερμανός οικονομολόγος τη μεγαλύτερη πρόοδο και σε ποια πεδία πρέπει ενδεχομένως να γίνουν ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες;
«Πιστεύω ότι έγινε σαφές πως δεν υπάρχει πραγματική εναλλακτική επιλογή ως προς τη στρατηγική των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, όπως είναι ο έλεγχος της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης […]. Μέχρι το 2015, οπότε ανέλαβαν την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας, αιωρούνταν ότι υπήρχε μια τελείως διαφορετική εναλλακτική λύση. Η πραγματικότητα όμως έδειξε το πρόσωπό της. Το πρόβλημα που έχεις στο σπίτι σου πρέπει να το λύνεις στο σπίτι σου, ενδεχομένως με έξωθεν βοήθεια. […] Αυτό είναι που άλλαξε από το 2015, δεν υπάρχουν πλέον ψευδαισθήσεις για έναν ενδεχομένως πιο εύκολο εναλλακτικό δρόμο».