Ύστερα από τις σοβαρές καταπτώσεις χωμάτινων όγκων των περασμένων δύο ετών, που ανάγκασαν τους αρμόδιους να απαγορεύσουν τη διέλευση πλοίων από τα στενά του Ισθμού, από τη Δευτέρα 4 Ιουλίου, η Διώρυγα της Κορίνθου – το ξακουστό «Αυλάκι» της πατρίδας μας ή αλλιώς το «Αλμυρό ποτάμι» όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι - επαναλειτουργεί, χάρη στην ολοκλήρωση της πρώτης φάσης των αναγκαίων έργων αποκατάστασης.
Οι πρώτες 200 επιτυχείς διελεύσεις είναι ήδη γεγονός, ενώ μέχρι τον Οκτώβριο αναμένεται να φθάσουν τις 6.500. Ως στόχος από τους επικεφαλής έχει τεθεί η ιστορική Διώρυγα της Ελλάδας να καταστεί πρότυπο κέντρο της παγκόσμιας ναυσιπλοΐας, που θα παρέχει ασφαλείς αξιόπιστες, ολοκληρωμένες και αναβαθμισμένες υπηρεσίες προς τον πελάτη. Υπηρεσίες που θα ταυτίζονται με τα πρότυπα των παγκόσμιων θαλάσσιων οδών. Ενώ, ταυτόχρονα, κινήσεις γίνονται για την τουριστική αξιοποίηση της ευρύτερης περιοχής, με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας.
«Ανοίξαμε με απόλυτη ασφάλεια και παρέχουμε και πάλι ολοκληρωμένες, αναβαθμισμένες και αξιόπιστες υπηρεσίες στους πελάτες μας», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Γεώργιος Ζουγλής, γενικός διευθυντής της Ανωνύμου Εταιρείας Διώρυγας Κορίνθου (ΑΕΔΙΚ), λίγες ημέρες μετά και από την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο κανάλι. «Ήδη από τη Δευτέρα 4 Ιουλίου, μέχρι και την Παρασκευή, η Διώρυγα έχει εξυπηρετήσει περί τις 200 διελεύσεις, διαφορετικών τύπων πλοίων ή τουριστικά ή εμπορικά και πλέον των 20 διαφορετικών εθνικοτήτων. Αναλογικά και με βάση τα μηνύματα που έχουμε από τις πρώτες μέρες, μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου, θα έχουν εξυπηρετηθεί περί τις 6 με 6,5 χιλιάδες διελεύσεις όλων των τύπων πλοίων». Ενώ, σύμφωνα με τον σχεδιασμό, μετά το πρώτο τρίμηνο, θα διακοπεί και πάλι τη λειτουργία της Διώρυγας, προκειμένου να ξεκινήσει η δεύτερη φάση των έργων αποκατάστασης.
Όπως εξηγεί ο γενικός διευθυντής: «Το πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε ήταν οι επαναλαμβανόμενες καταπτώσεις στο τέλος του 2019 και αρχές του 2020, οι οποίες ουσιαστικά μας ανάγκασαν να κλείσουμε τη διώρυγα και να απευθυνθούμε στα αρμόδια υπουργεία για την οριστική αντιμετώπιση των καταπτώσεων».
Μιλώντας για την πορεία των έργων ο κ. Ζουγλής εξηγεί: «Η λύση που δόθηκε ήταν ένα δύσκολο και σύνθετο έργο αποκατάστασης που περιλαμβάνει την ελάφρυνση των πρανών στο σημείο που εμφανίστηκαν οι καταπτώσεις. Απομακρύνθηκαν τεράστιοι όγκοι χώματος, έτσι ώστε να αποφευχθεί επόμενη περίπτωση κατάπτωσης».
Όπως επισημαίνει: «Αυτό το έργο θα εκτελεστεί σε μήκος ενός χιλιομέτρου και αφορά την έκταση στην οποία παρατηρούνταν τα τελευταία 20 χρόνια, το 95% των μικρών ή μεγάλων καταπτώσεων και προβλημάτων που είχαμε μέσα στο κανάλι».
«Η δεύτερη φάση περιλαμβάνει το λιμενικό έργο, δηλαδή τη στήριξη της βάσης των πρανών, έτσι ώστε να αποφευχθεί μελλοντικά η διάβρωση από τη βάση των πρανών. Θα γίνουν εργασίες μέσα στη θάλασσα, θα κατασκευαστεί ένα τοιχίο, ενώ ταυτόχρονα θα ολοκληρωθούν και οι εργασίες στα πρανή που μπορεί να σημειώσουν μελλοντικά καταπτώσεις».
Επιπρόσθετα, σύμφωνα πάντα με τον κ. Ζουγλή: «Σε συνεργασία με το υπουργείο Υποδομών αλλά και με το Υπερταμείο, πραγματοποιούνται μελέτες για όλο το μήκος του καναλιού, ώστε να εντοπιστούν όλα τα σημεία που μπορεί να εμφανίσουν μελλοντικά καταπτώσεις, έτσι ώστε να προληφθούν και να μην υπάρξει στο μέλλον άλλη διακοπή της διέλευσης».
Όπως έκανε γνωστό ο γενικός διευθυντής της ΑΕΔΙΚ: «Οι μελέτες ήδη ολοκληρώνονται. Το 2024 με την παράδοση του βασικού τμήματος του ενός χιλιομέτρου, θα έχουν ήδη μπει τα μηχανήματα στα σημεία που θα εντοπιστεί ότι υπάρχει τυχόν πρόβλημα και θα δημοπρατηθούν τα αντίστοιχα έργα, που θα λειτουργούν και ως μηχανισμοί απόσβεσης όλων των πιθανών μελλοντικών κινδύνων».
Με βάση τις προβλέψεις, οι θέσεις εργασίας των 70 εργαζομένων στη Διώρυγα, στη συντριπτική τους πλειονότητα ανθρώπων που συνδέονται από τους προγόνους τους με την εταιρεία, είναι εγγυημένες, καθώς το Υπερταμείο εξασφάλισε την μισθοδοσία των υπαλλήλων, ενώ δεν έχει γίνει καμία απόλυση και καμία αναστολή σύμβασης εργασίας.
«Η αλήθεια είναι ότι όλο αυτό το διάστημα το προσωπικό δούλεψε ακόμα περισσότερο με έναν κοινό σκοπό: να παρουσιαστούμε έτοιμοι με το άνοιγμα της Διώρυγας με αναβαθμισμένες υπηρεσίες. Επιπλέον, αναβαθμίσαμε το στόλο μας, τα πλωτά μας μέσα και ήδη δουλεύουμε καινοτόμες ψηφιακές υπηρεσίες προς τους πελάτες μας», αναφέρει ο γενικός διευθυντής.
Επιπλέον, όπως επισημαίνει: «Γίνονται βήματα της τουριστικής αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας της Διώρυγας, έτσι ώστε να καταστεί η ευρύτερη περιοχή ένας πόλος έλξης για τον Έλληνα και ξένο τουρίστα. Στόχος είναι να αποφύγουμε την απλή επίσκεψή του και να τη μετατρέψουμε σε διαμονή, κάτι που θα σημάνει και έσοδα για την περιοχή και για τους επαγγελματίες του χώρου».
Όπως δηλώνει ο κ. Ζουγλής: «Όραμά μας αποτελεί η Διώρυγα της Κορίνθου να καταστεί πρότυπο κέντρο της παγκόσμιας ναυσιπλοΐας, που θα παρέχει ασφαλείς αξιόπιστες, ολοκληρωμένες και αναβαθμισμένες υπηρεσίες προς τον πελάτη. Υπηρεσίες που θα ταυτίζονται με τα πρότυπα των παγκόσμιων θαλάσσιων οδών».
Η Διώρυγα σε αριθμούς
602 πΧ Περίανδρος: Ιδέα διάνοιξης Ισθμού
1882-1893 περίοδος κατασκευής
1944 Βομβαρδισμός από τους Ναζί
6.343 μέτρα συνολικό μήκος
540 μέτρα τα λιμάνια της Ποσειδωνίας και των Ισθμίων
24,6 μέτρα πλάτος
52 μέτρα ύψος
8 μέτρα βάθος
135 ναυτικά μίλια λιγότερα από την Αδριατική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα
24 ώρες την ημέρα/7 ημέρες την εβδομάδα λειτουργία
70 εργαζόμενοι
12 σκάφη
Η Ιστορία
Η ιστορική Διώρυγα της Κορίνθου που ενώνει τον Σαρωνικό με τον Κορινθιακό Κόλπο δεν αποτελεί μόνο ένα έργο ορόσημο για τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, αλλά και ένα δυνατό διαχρονικό όραμα σημαντικών προσωπικοτήτων του παρελθόντος. Οι δυσκολίες του εγχειρήματος διάνοιξης ενός καναλιού στη μέση σχεδόν της Ελλάδας ταλάνισαν τη σκέψη του Περίανδρου, ο οποίος πρώτος το 602 πΧ σχεδίασε τη διάνοιξη του Ισθμού. Με τους συλλογισμούς υλοποίησης του τολμηρού αυτού εγχειρήματος ξενύχτισαν επίσης ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Νέρωνας, ο Καλιγούλας, ο Ηρώδης Αττικός, αλλά και πιο σύγχρονες μορφές της Ιστορίας μας, όπως ο Ι. Καποδίστριας, ο Ζαΐμης και ο Συγγρός, ο οποίος και ολοκλήρωσε το έργο.
Ο Έλληνας μηχανικός Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, αλλά και Ούγγροι και Σλοβάκοι συνάδελφοί του, όπως ο Ίστβαν Τούρ και ο Μπέλα Γκέστερ έφεραν σε πέρας το εγχείρημα το 1893, παραδίδοντας ένα εμβληματικό έργο της αναπτυξιακής πολιτικής του Χαριλάου Τρικούπη.
Το έργο της Διώρυγας πέρασε δια πυρός και σιδήρου, ενώ το 1944 η σιδηροδρομική γέφυρα του Ισθμού βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές, γεγονός που σε συνδυασμό με τη σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή, ευθύνεται εν πολλοίς και για την αστάθεια που παρατηρήθηκε κατά καιρούς μέχρι και σήμερα στα πρανή του εδάφους.