Δύναμη στον αγώνα του για το αυτοκρατορικό μεγαλείο, θεωρεί ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν τους μουσουλμάνους των Βαλκανίων, γράφει η γερμανική εφημερίδα Die Welt, που εκτιμά πάντως ότι «φτάνει τα όριά του στην περιοχή».
Ο Τούρκος πρόεδρος, μιλώντας σε 15.000 οπαδούς του στο Σεράγεβο, υποστήριξε «ότι υπήρχε ένα σχέδιο δολοφονίας εναντίον μου», αλλά η επίθεση ματαιώθηκε. Υπό το φως του αποτυχημένου πραξικοπήματος εναντίον του Ερντογάν το καλοκαίρι του 2016, είναι αρκετά σαφές ότι υπάρχουν πράγματι δυνάμεις που μπορεί να αναζητούν τη ζωή του. Αλλά η χρονική στιγμή των λόγων του, λίγο πριν από τις προεδρικές εκλογές της 24ης Ιουνίου, ταιριάζει τουλάχιστον τόσο στην προεκλογική εκστρατεία, όσο και στη λογική ότι έχει εχθρούς, σημειώνει η εφημερίδα.
Ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας Μπεκίρ Μποζντάγκ δήλωσε, στις 19 Μαΐου, ότι υπήρχαν «κύκλοι» που δεν θα μπορούσαν να αντέξουν «έναν τόσο μεγάλο ηγέτη, έναν άνθρωπο με όραμα», όπως ο Ερντογάν. Η εκτίμηση αυτή είχε ως στόχο τις δυτικές δυνάμεις, καθώς, ακόμη και μετά το απόπειρα πραξικοπήματος, ο Ερντογάν κατηγόρησε έμμεσα τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους ότι ήταν πίσω από την απόπειρα πραξικοπήματος ή τουλάχιστον προσέβλεπαν σε αυτό. Όλα τα κράτη της ΕΕ απαγόρευσαν στον Ερντογάν να κάνει την προεκλογική του εκστρατεία στις αντίστοιχες χώρες. Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, όμως, δεν είχε πρόβλημα. Από εδώ, κάλεσε τους Τούρκους στην Ευρώπη με ένα δηλητηριώδες σύνθημα: τους προέτρεψε να «δραστηριοποιηθούν στα πολιτικά κόμματα των χωρών τους». Επειδή «σε αυτά τα κοινοβούλια δεν πρέπει να καθίσουν μόνο όσοι προδίδουν τη χώρα τους. Θα πρέπει επίσης να πάρετε τις θέσεις εκεί. Η τουρκική κοινότητα έχει αυτή τη δύναμη». Ο Ερντογάν σναφερόταν σε «προδότες» σε πολιτικούς όπως ο Γερμανός βουλευτής Τζεμ Έζντεμιρ (Πράσινοι). Σε απλή γερμανική γλώσσα: Όλοι οι Τούρκοι της ΕΕ, οι οποίοι έχουν την ιθαγένεια των αντίστοιχων χωρών τους και μιλούν επίσης την τοπική γλώσσα, αλλά που αισθάνονται στην καρδιά τους την Τουρκίας, πρέπει να στραφούν στην πολιτική για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της Τουρκίας.
Με αυτό το πνεύμα, ως πολιτικά κομμάτια σκακιού, ο Ερντογάν προσπαθεί εδώ και πολλά χρόνια να κερδίζει και τους μουσουλμάνους των Βαλκανίων. Λειτουργεί ως αντίπαλος της ΕΕ στην περιοχή, η οποία θεωρείται εκεί ως σταθεροποιητική δύναμη. Σε περίπτωση που η ΕΕ θέλει να λύσει παλιές συγκρούσεις και να συμφιλιώσει παλαιούς εχθρούς, Σέρβους, Κροάτες και Βόσνιους, χριστιανούς και μουσουλμάνους, η Τουρκία υπερτονίζει τις παλιές αδικίες, θέλει να διατηρήσει τις παλιές εχθρότητες.
Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα, στα μάτια των Μουσουλμάνων των Βαλκανίων είναι σύμβολο της σερβικής σκληρότητας στον εμφύλιο πόλεμο της δεκαετίας του '90, στην τουρκική αφήγηση έχει γίνει ένα σύμβολο της χριστιανικής σκληρότητας. Για τους χριστιανούς «χαμογελάνε όταν τους μιλάμε», είπε κάποτε ο Ερντογάν σε μια ομιλία, «αλλά πιστέψτε με, θα είναι χαρούμενοι αν πεθάνετε».
Οι πιστοί κατά των άπιστων, σε αυτό το πλαίσιο της σκέψης, είναι ο Ερντογάν, με βάση το απόφθεγμα του: «Πρέπει να είμαστε παντού όπου ήταν κάποτε οι πρόγονοί μας». Ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του ως πνευματικό κληρονόμο των Οθωμανών σουλτάνων και ως προστάτης των μουσουλμάνων των Βαλκανίων, επισημαίνεται στο δημοσίευμα της Die Welt.