Αντιμέτωπη –και με- χρηματιστηριακό Αρμαγεδδώνα βρίσκεται πλέον η ελληνική κυβέρνηση καθώς οι μετοχές των τραπεζών διολισθαίνουν σε νέα ιστορικά χαμηλά επίπεδα, συμπαρασύροντας ολόκληρο το ταμπλό σε ελεύθερη πτώση και τον Γενικό Δείκτη κάτω από το ψυχολογικό φράγμα των 500 μονάδων. Το βαρύ και διαρκώς επιδεινούμενο κλίμα παγκοσμίως σε συνδυασμό με τις αντιξοότητες των ανοιχτών μετώπων με ασφαλιστικό, αξιολόγηση, κόκκινα δάνεια και το προσφυγικό, δημιουργούν ένα άκρως εκρηκτικό κοκτέιλ ειδήσεων.
Η πολυπλοκότητα των ανοιχτών θεμάτων και η διασύνδεσή τους είναι αυτή που δημιουργεί τα αδιέξοδα, η άρση των οποίων συνεπάγεται πολιτική βούληση και δράση. Σε αυτό ποντάρουν και οι αγορές καθώς είναι πλέον προφανές ότι οι πολιτικοί στέλνουν τους τεχνοκράτες στη μάχη αλλά δεμένους πισθάγκωνα και χωρίς περιθώρια ελιγμών.
Το κλίμα επιδεινώνεται από τη σύγκρουση στους κόλπους της ΕΚΤ μεταξύ του Μάριο Ντράγκι και του Γενς Βάιντμαν η οποία αποκτά χαρακτηριστικά γενικευμένης σύρραξης. Μπαρούτι μυρίζει και στις σχέσεις της Ιταλίας με την Κομισιόν με αφορμή τον προϋπολογισμό του 2016, ζήτημα που αποτελεί πεδίο τριβής και για τη Γαλλία.
Υπ αυτό το πρίσμα η συμπαράταξη του Γάλλου κεντρικού τραπεζίτη με τον Γερμανό ομόλογό του κατά του Μάριο Ντράγκι είναι προφανές ότι υποκρύπτει πολιτική συναλλαγή της Γαλλίας με τη Γερμανία και την Κομισιόν.
Η δημοσιοποίηση της σοβούσας κρίσης στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με τη δημόσια αντιπαράθεση του Μάριο Ντράγκι με τον Γενς Βάιντμαν και την αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας της ασκούμενης, από την ΕΚΤ, νομισματικής πολιτικής, πλήττει ευθέως το κύρος και την αξιοπιστία του ναυαγοσώστη της οικονομίας της Ευρωζώνης.
Παράλληλα τα ανοιχτά μέτωπα για την Ευρώπη πολλαπλασιάζονται, ενώ τόσο το διευθυντήριο των Βρυξελλών όσο και η Γερμανία ως ηγεμονική δύναμη αδυνατούν να παίξουν το ρόλο τους προστατεύοντας την πολιτική σταθερότητα και την κοινωνική συνοχή.
Το προσφυγικό, το ουκρανικό, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ, το Brexit και η διαφαινόμενη αναδιάταξη των πολιτικών ισορροπιών με την άνοδο κεντροαριστερών κυβερνήσεων στο Νότο, είναι ενδεικτικά της έντασης των συγκρούσεων που θα ακολουθήσουν.
Εθνικά θέματα, ξεκινώντας από τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων και φτάνοντας μέχρι τη χρήση του Ευρωστρατού, την οικονομική και πολιτική αυτονομία θα τεθούν επιτακτικά στο τραπέζι των συζητήσεων, προκαλώντας εμπλοκή και ανεβάζοντας το πολιτικό ρίσκο.
Η προσπάθεια ανασύστασης του γαλλογερμανικού άξονα που έχει πληγεί κατ επανάληψη δεν μπορεί παρά να έχει μόνο βραχύβια και καιροσκοπικά αποτελέσματα καθώς αυτή η στρατηγική προσκρούει στη διαφορετική φάση οικονομικής ανάπτυξης των δυο χωρών και στους κινδύνους και τις πιέσεις που καλούνται να διαχειριστούν οι ηγέτες τους.
Στην Ελλάδα η κατάσταση δεν είναι πολύ χειρότερη, ωστόσο η χρονοτριβή επί ανοιχτών ζητημάτων εντείνει την αβεβαιότητα σε όλα τα επίπεδα και τροφοδοτεί σενάρια ανατροπών.
Αν και η χώρα σε εκλογές δεν οδηγείται, οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν και η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να κλείσει τα ανοιχτά μέτωπα, εν τούτοις το κλίμα δεν βελτιώνεται καθώς κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό λόγω της αρνητικής διεθνούς συγκυρίας.
Το κλίμα δεν είναι καλύτερο στις ευρωπαϊκές αγορές, με τους βασικούς δείκτες σε Φρανκφούρτη, Παρίσι, Λονδίνο και Μιλάνο και Μαδρίτη να γράφουν απώλειες από 2 έως και 3,2%.
Έντονα πτωτικό αναμένεται και το άνοιγμα στη Wall Street όπου τα Futures του Dow Jones καταγράφουν απώλειες 1,5% (200 μονάδες).
