Αυξάνονται οι διεθνείς παίκτες στη Λιβύη, με την Ιταλία προσφάτως να υπογράφει στρατιωτική συνεργασία για θέματα υγεία και εκπαίδευση με την κυβέρνηση Σάρατζ.
Η Ιταλία, μπαίνει και αυτή στη Λιβύη εκτός ευρωπαϊκής δράσης (είχε βέβαια στρατιωτικό νοσοκομείο στη Μισράτα, αλλά τώρα μπαίνει πιο αποφασιστικά). Η στάση της Ιταλίας δεν έχει καθοριστεί υπέρ του Σάρατζ, που είχε δηλώσει παραίτηση και ανακάλεσε, αλλά σίγουρα προασπίζει τα δικά της συμφέροντα και κυρίως τις μεταναστευτικές ροές.
Επισημαίνεται ότι Ρωσία, Τουρκία, Αίγυπτος, ΗΑΕ, Ε.Ε., Γαλλία παραμένουν στην Λιβύη για δικούς τους λόγους, ενώ η Τουρκία συνεχίζει να εφοδιάζει την πλευρά Σάρατζ, ενώ παράλληλα τροφοδοτείται και η πλευρά Χάφταρ από τις δικές της πηγές.
Αν και υπάρχει φαινομενικά κατάπαυση του πυρός, η εμπόλεμη κατάσταση δεν έχει τελειώσει και η τελική έκβαση θα κριθεί από τη στάση των ΗΠΑ στην Μπάιντεν εποχή, που ουσιαστικά είναι επαναφορά στην περίοδο Ομπαμα-Μπους και θα φανεί προς τα που θα κλίνει η πλάστιγγα. Διότι ο Τραμπ δεν έδειξε ενδιαφέρον για άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ στη Λιβύη ή επίλυση του προβλήματος.
Η Αθήνα παρακολουθεί την κατάσταση και ανησυχεί για την επικράτηση Σάρατζ, που θα σημάνει την πλήρη αποδοχή του Τουρκολιβικού συμφώνου και θα αναγκάσει την Ελλάδα να ... τρέχει για τα μη περαιτέρω, καθώς θεωρείται σίγουρο ότι τουρκικά ερευνητικά και γεωτρύπανα θα μπουν στην περιοχή του συμφώνου, αν όχι στο ελληνικό τμήμα, πολύ κοντά σε αυτή.