Στο εργοστάσιο του μέλλοντος, άνθρωποι και ρομπότ θα συνεργάζονται. Τα εργοστάσια θα καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια και θα αξιοποιούν τα πάντα.Το εργοστάσιο του μέλλοντος φαντάζει σήμερα πολύ πιο διαφορετικό. Σε αυτό δουλεύουν αρμονικά ρομπότ και άνθρωποι.
Και ακόμα καλύτερα να μην υπάρχουν ούτε τσιμινιέρες που να καπνίζουν. Εκτός αυτού το υλικό παραγωγής που θα χρησιμοποιείται θα μπορεί να ανακυκλώνεται.Στόχος είναι να καταναλώνεται όσο το δυνατόν λιγότερη ενέργεια. Για την ακρίβεια να υπάρχει καλύτερος συντονισμός μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας. Στην τρέχουσα γλώσσα των ειδικών διαχείρισης ενέργειας, αυτό το μοντέλο ονομάζεται 2.0.
Σήμερα, τα ρομπότ απομονώνονται συχνά από τους ανθρώπους διότι υπάρχει ο κίνδυνος τραυματισμού τους. Τα συνδικάτα μέχρι σήμερα αντιδρούν στο να χρησιμοποιούνται χωρίς περιορισμούς τα ρομπότ και να μην είναι απομονωμένα από τους ανθρώπους. Ωστόσο για τους ερευνητές είναι ένα ενδιαφέρον πεδίο πως θα μπορέσουν στο μέλλον άνθρωποι και ρομπότ να μοιραστούν τον ίδιο εργασιακό χώρο.Σημαντικό όμως για το εργοστάσιο του μέλλοντος είναι η σύνδεση των ανθρώπων και πάλι με την παραγωγή.
Ο άνθρωπος όλο και απομακρυνόταν τα τελευταία χρόνια από την παραγωγή» λένε ειδικοί . Πιστεύουν όμως ότι σε ένα εργοστάσιο το οποίο λειτουργεί μόνο με μηχανές και όχι με ανθρώπους, πολλές ευκαιρίες χάνονται. Για παράδειγμα η κατασκευή ιδιαίτερων, ατομικών προϊόντων. Μπορεί ένας πελάτης να θέλει να συμβάλλει ο ίδιος με τις ιδέες του στην κατασκευή του αυτοκινήτου του. Στο μέλλον εργαλεία, ρομπότ και άνθρωποι θα εργάζονται στενότερα μεταξύ τους.
Ωστόσο, ακόμη και καθώς η ιστορία τής παγκοσμιοποίησης συνεχίζεται, μια ακόμη μεγαλύτερη αρχίζει να ξεδιπλώνεται: η ιστορία τής αυτοματοποίησης, συμπεριλαμβανομένης της τεχνητής νοημοσύνης, της ρομποτικής, της τρισδιάστατης (3-D) εκτύπωσης, και ούτω καθ’ εξής. Και αυτή η δεύτερη ιστορία ξεπερνά την πρώτη, με μερικές από τις μεγαλύτερες επιπτώσεις της να προορίζονται να χτυπήσουν τους σχετικά ανειδίκευτους εργαζόμενους στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Σήμερα, είναι δυνατόν να κωδικοποιήσουμε πολλά σημαντικά αγαθά, υπηρεσίες και διαδικασίες. Μόλις κωδικοποιηθούν, μπορούν να ψηφιοποιηθούν, και αφού ψηφιοποιηθούν, μπορούν να αναπαραχθούν. Τα ψηφιακά αντίγραφα μπορούν να φτιαχτούν με σχεδόν μηδενικό κόστος και να μεταδοθούν σε όλο τον κόσμο σχεδόν ακαριαία, το κάθε ένα ως ακριβές αντίγραφο του πρωτοτύπου.
Ο συνδυασμός αυτών των τριών χαρακτηριστικών - εξαιρετικά χαμηλό κόστος, γρήγορη μεταφορά πανταχού και απόλυτη πιστότητα - οδηγεί σε ορισμένα παράξενα και θαυμάσια οικονομικά. Μπορεί να δημιουργήσει αφθονία εκεί όπου υπήρχε έλλειψη, όχι μόνο για καταναλωτικά αγαθά, όπως τα μουσικά βίντεο, αλλά και για οικονομικά δεδομένα, όπως είναι ορισμένες μορφές τής εργασίας και του κεφαλαίου.
Η παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογική αλλαγή μπορεί να αυξήσουν τον πλούτο και την οικονομική αποδοτικότητα των εθνών και του κόσμου γενικότερα, αλλά δεν θα λειτουργήσουν προς όφελος όλων, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα. Οι απλοί εργαζόμενοι, ειδικότερα, θα συνεχίσουν να φέρουν το κύριο βάρος των αλλαγών, επωφελούμενοι ως καταναλωτές, αλλά όχι κατ’ ανάγκην ως παραγωγοί.
Αυτό σημαίνει ότι χωρίς περαιτέρω παρέμβαση, η οικονομική ανισότητα είναι πιθανό να συνεχίσει να αυξάνεται, θέτοντας μια σειρά από προβλήματα. Η εισοδηματική ανισότητα μπορεί να οδηγήσει σε ανισότητα ευκαιριών, στερώντας έθνη από πρόσβαση σε ταλέντα και υπονομεύοντας το κοινωνικό συμβόλαιο. Η πολιτική εξουσία, εν τω μεταξύ, συχνά ακολουθεί την οικονομική ισχύ, στην περίπτωση αυτή υπονομεύοντας την δημοκρατία.