Η μεσαία τάξη στην Δύση πάει στην... κόλαση. Σύμφωνα με όλες τις στατιστικές η παγκοσμιοποίηση έχει επιφέρει συνταρακτικές αλλάγές στην οικονομική οργάνωση οι οποίες πλήττουν κυρίως την μεσαία τάξη η οποία βλέπει τα εισοδήματά της να συρρικνώνονται και το μέλλον της να είναι ζοφερό.
Σύμφωνα με τις στατιστικές, μεσαίες τάξεις των πλουσιότερων εθνών έχουν επίσης βιώσει μεγάλες αυξήσεις στην ανισότητα στο εσωτερικό των κοινωνιών τους. Η ενσωμάτωση της ασιατικής εργασίας και των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού εμπορευμάτων στην παγκόσμια οικονομία έχει μετατοπίσει τον πλούτο προς τα πάνω, στους διευθυντές των παγκόσμιων επιχειρήσεων. Α
υτοί, μαζί με τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που παρέχουν πίστωση για τις παγκόσμιες επενδύσεις, το εμπόριο και τις κατασκευές, έχουν δει το μερίδιό τους στο παγκόσμιο εισόδημα να κάνει άλμα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το μερίδιο του συνολικού εισοδήματος που πηγαίνει στο κορυφαίο 1% των μισθωτών σχεδόν διπλασιάστηκε κατά την διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών, από 8% το 1980 σε 18% το 2010.
Στην Αυστραλία, τον Καναδά, την Ιρλανδία, τη Νέα Ζηλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, το ποσοστό που πηγαίνει στο κορυφαίο 1% έχει ομοίως αυξηθεί κατά μιάμιση έως δύο φορές από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Στην Ευρώπη, τα μερίδια που πηγαίνουν στο κορυφαίο 1% δεν έχουν πάντα αυξηθεί τόσο πολύ, ανεβαίνοντας κατά ένα κλάσμα από τα επίπεδα του 1980 στην Γερμανία και καθόλου στην Ολλανδία.
Στις περισσότερες Σκανδιναβικές και νοτιο-ευρωπαϊκές χώρες, ωστόσο, το μερίδιο που πηγαίνει στο κορυφαίο 1% σχεδόν διπλασιάστηκε κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες. Αλλά ευρύτερα, η ανισότητα εξακολουθεί να είναι σε άνοδο.
Στην Γερμανία, για παράδειγμα, ακόμη και αν τα κέρδη στο κορυφαίο 1% ήταν περιορισμένα, η ανισότητα σε ολόκληρη την κατανομή του εισοδήματος εξακολουθεί να αυξάνεται: Ο συντελεστής Gini για το διαθέσιμο εισόδημα αυξήθηκε από 0,25 το 1985 σε 0,29 το 2011, μια μεγαλύτερη αύξηση σε αναλογικούς όρους από ό, τι στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου αυξήθηκε από 0,34 σε 0,39 κατά την ίδια χρονική περίοδο.
Η άνοδος του Διαδικτύου, έχει μετατοπίσει περαιτέρω την κατανομή του πλούτου και του εισοδήματος. Απλά δεν είναι πλέον απαραίτητο να υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων που φτιάχνει πράγματα ή παρέχει υπηρεσίες για να δημιουργηθεί αξία δισεκατομμυρίων δολαρίων.Ταυτόχρονα, η ροή της παγκόσμιας παραγωγής σε χώρες με χαμηλότερους μισθούς στόχευσε εργαζόμενους στον αναπτυγμένο κόσμο που άλλοτε απολάμβαναν υψηλόμισθη εργασία –σε αμφότερες τις βιομηχανίες των υπαλλήλων και των εργατών- και στέρησαν σε πολλούς τα προς το ζην.