«Η συμμετοχή των πολιτών των πόλεων σε δράσεις που περιλαμβάνουν κινητική ενεργοποίηση στη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου συνδέεται ή και τελικά εξαρτάται από τους διαθέσιμους ανοιχτούς χώρους, τον αριθμό, την ποιότητα, τις διευκολύνσεις που προσφέρονται στα πάρκα, γενικά την ύπαρξη πρασίνου στην πόλη».
Πρόκειται για το βασικό συμπέρασμα πρόσφατης έρευνας του Εργαστηρίου «Εφαρμοσμένες Επιστήμες Ελεύθερου Χρόνου» του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η οποία συνέδεσε τον ενεργό τρόπο ζωής των πολιτών με το βαθμό «πρασινίσματος» των πόλεων και την ανάδειξη της αναγκαίας συμβολής προς αυτή την κατεύθυνση κυρίως των φορέων της Αυτοδιοίκησης.
Όπως τονίζει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Χάρης Κουθούρης, το πράσινο των αστικών περιοχών παρακινεί τη συμμετοχή, αυξάνει τη σωματική δραστηριότητα και προάγει την γενικότερη ευεξία. Οι άνθρωποι προτιμούν παραδοσιακά να ασκούνται σε εξωτερικούς χώρους καθώς θεωρούν ότι η δράση είναι πιο υγιής, ευχάριστη, δημιουργική, προσφέρει μεγαλύτερη ικανοποίηση, και διαμορφώνει πρόθεση στους πολίτες να συνεχίσουν να ασκούνται και στο μέλλον. Η επαφή με το φυσικό περιβάλλον και η ταυτόχρονη αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους που ταυτόχρονα συμμετέχουν σε ανάλογες κινητικές συμπεριφορές, φαίνεται να ευνοεί την ευζωία του αστικού πληθυσμού.
Η έρευνα σύμφωνα με τον ίδιο, στόχευσε στην ανάδειξη απάντησης στο: «Τι προκαλεί τη διάθεση ενός πολίτη που διαβιώνει σε πόλη να συμμετάσχει σε κινητικές δραστηριότητες στην καθημερινότητά του; Σίγουρα πολλοί παράγοντες μπορούν να ευνοήσουν μια κινητική εγρήγορση αποφέροντας υψηλό επίπεδο υγείας, όμως ένας σημαντικός λόγος, διευκρινίζει, αφορά στη δομή και τη φύση του περιβάλλοντος στο οποίο ο πολίτης διαβιώνει στην καθημερινότητά του».
Πόσο όμως, δύσκολη είναι η συμμετοχή σε κινητικές δραστηριότητες;
Η έρευνα υποστηρίζει ότι παγκοσμίως το είδος της κινητικής δραστηριότητας που προτιμούν κυρίως οι πολίτες στον ελεύθερο χρόνο τους, τονίζει ο κ. Κουθούρης, είναι το έντονο περπάτημα, ακολουθεί το ποδήλατο και το τρέξιμο/τζόγκινγκ.
Το περπάτημα είναι η πιο δημοφιλής σωματική άσκηση καθώς δεν απαιτεί σημαντικό εξοπλισμό, επιτρέπει εκούσιες διακυμάνσεις έντασης από χαμηλή σε υψηλή, ακόμη μπορεί να γίνει μεμονωμένα ή παρέα με άλλους. Το περπάτημα δεν προκαλεί τραυματισμούς, απευθύνεται σε όλες τις κοινωνικές ομάδες ανεξαρτήτως κινητικών αδεξιοτήτων και συνιστάται ως φυσική δραστηριότητα για πρόληψη ή αποκατάσταση.
Σημαντικό εύρημα της μελέτης είναι και ότι η περιβαλλοντική ρύπανση φαίνεται να λειτουργεί ως εμπόδιο για τη συμμετοχή στην έντονη κίνηση σε εξωτερικούς χώρους. Ακόμη, η συμμετοχή σε υπαίθριες κινητικές δραστηριότητες αναψυχής κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου, συνδέεται με την επιθυμία των πολιτών για υγιέστερους και φιλικότερους προς το περιβάλλον αστικούς ανοιχτούς χώρους.
Οι πολίτες εξέφρασαν την επιθυμία τους για περισσότερο πράσινες, σύγχρονες, εξοπλισμένες με διευκολύνσεις και ασφαλείς διαδρομές άσκησης μέσα στον αστικό ιστό. Τα ευρήματα τέλος, ανέδειξαν την επιθυμία των πολιτών να υποστηρίξουν σθεναρά τις φιλικές προς το περιβάλλον πολιτικές και το πρασίνισμα των αστικών χώρων μέσω ενεργειών των Δήμων και της Περιφέρειας.
Για να καταλήξει τονίζοντας ο κ. Κουθούρης: «Είναι ενθαρρυντικό ότι στη χώρα μας αρκετοί είναι ήδη οι δήμοι που έχουν επενδύσει προς την κατεύθυνση 'ενίσχυσης και διατήρησης του πράσινου σε δημόσιους χώρους' και 'εμπλουτισμού του δικτύου κυκλοφορίας των πόλεων με ποδηλατοδρόμους'. Σημαντικότεροι εκπρόσωποι είναι οι δήμοι Τρικκαίων, Δράμας, Καβάλας, Καλαμάτας, Αστυπάλαιας και Ικαρίας.
Η δημόσια πολιτική θα μπορούσε να αυξήσει την περιβαλλοντική ευθύνη της κοινωνίας και κατά συνέπεια την ποιότητα ζωής των πολιτών μέσω της προώθησης ευκαιριών για άσκηση και ενεργό κινητική συμμετοχή σε κατάλληλα διαμορφωμένους εξωτερικούς χώρους πρασίνου».
