Με την πολυαναμενόμενη μεταφορά της αγαπημένης τηλεοπτικής σειράς, «Ο Πύργος του Downton» στη μεγάλη οθόνη, ανοίγει απόψε η κινηματογραφική εβδομάδα. Ωστόσο, η ταινία του επταήμερου είναι σίγουρα η επανέκδοση του αριστουργηματικού και συγκλονιστικού δράματος «Ο Καταδικασμένος» του μέγα Ακίρα Κουροσάβα.
Επίσης, ενδιαφέρον έχουν οι επανεκδόσεις «Η Νύφη Φορούσε Μαύρα», του Φρανσουά Τριφό, «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές» του Σίντνεϊ Λούμετ, αλλά και το ιστορικό ντοκιμαντέρ «Αττίλας 1974 – Ο Βιασμός της Κύπρου» του Μιχάλη Κακογιάννη.
«Ο Πύργος του Downton» («Downton Abbey»)
Κοινωνική δράμα εποχής, βρετανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Μάικλ Ένγκλερ, με τους Χιου Μπόνβιλ, Τζιμ Κάρτερ, Μισέλ Ντόκερι, Ελίζαμπεθ ΜακΓκάβερν, Ιμέλντα Στόντον, Μάγκι Σμιθ κα.
Ταινία με υπέροχα σκηνικά και κοστούμια, δουλεμένη σε κάθε λεπτομέρεια, υποκριτική στο ύψος της βρετανικής παράδοσης, άψογη αναπαράσταση εποχής, καλογραμμένο σενάριο, σφιχτοδεμένοι ρυθμοί, τεχνική αρτιότητα, φλεγματικό χιούμορ, αλλά χωρίς να δίνει αυτό το κάτι παραπάνω από την πετυχημένη τηλεοπτική σειρά, που ολοκληρώθηκε πριν τέσσερα χρόνια, διήρκεσε έξι σεζόν και σάρωσε σε βραβεία και διακρίσεις.
Σίγουρα μια ταινία που θα ικανοποιήσει απόλυτα τους θιασώτες της βρετανικής σχολής, που είναι εξπέρ σε αυτό το είδος και δεν θα αφήσει αδιάφορους όσους θέλουν να περάσουν καλά δυο ώρες.
Βεβαίως κάποιοι θα ξινίσουν και δικαίως με τις στερεότυπες πεποιθήσεις της βρετανικής ελίτ, όπως αυτές αποτυπώνονται από τους δημιουργούς της ταινίας, καθώς μπορεί να καταπιάνονται και με τις κοινωνικές αλλαγές της δεκαετίας του ‘20 στην Αγγλία και να βλέπουν με συμπάθεια και τους γαλαζοαίματους (ιδιοκτήτες του πύργου) και τους πληβείους (υπηρετικό προσωπικό) αλλά πάντα βάζοντας τον καθένα στη θέση του. Οι πρώτοι στα σαλόνια και οι δεύτεροι στα υπόγεια, τις κουζίνες και τις χαμαλοδουλειές, που κάνουν υπερήφανα, καθώς γι’ αυτό είναι προορισμένοι, γιατί αυτοί «είναι η καρδιά του Πύργου του Ντάουτον», αλλά οι άλλοι είναι το πνεύμα και η χάρη.
Σίγουρα όλο το καστ στέκεται πολύ ψηλά, κάνοντας δημιουργικές και εμπνευσμένες ερμηνείες, πάνω από το επίπεδο του σκηνοθέτη Ένγκλερ, αλλά αυτή που κλέβει την παράσταση με το πηγαίο ερμηνευτικό της μεγαλείο, το χιούμορ της και τις ατάκες της, είναι η γηραιά, αλλά αξεπέραστη Μάγκι Σμιθ.
Η υπόθεση: Η άφιξη του Βασιλιά Γεωργίου Ε΄ της Μεγάλης Βρετανίας και της Βασίλισσας Μαίρης, θα σημάνει συναγερμό στο επάνω σπίτι όπου διαμένει η οικογένεια, αλλά κυρίως στο «κάτω» σπίτι, καθώς τα πάντα πρέπει να είναι στην εντέλεια και ο χρόνος είναι περιορισμένος για μια επίσκεψη τέτοιων απαιτήσεων. Όμως, βρισκόμαστε στα μέσα της ταραγμένης δεκαετίας του ’20 και τα χρόνια της μεγάλης δόξας έχουν παρέλθει. Η αριστοκρατική τάξη βρίσκεται στα πρόθυρα μιας νέας εποχής και η άλλοτε καλογυαλισμένη μηχανή του σπιτιού αρχίζει και παρουσιάζει προβλήματα στη λειτουργία της.
Φυσικά το γεύμα πρέπει να είναι άριστο σε κάθε του λεπτομέρεια, η υποδοχή οφείλει να είναι αλάνθαστη και η ψυχαγωγία του βασιλικού ζεύγους πρέπει να είναι αντάξια της φήμης της οικογένειας Κρόλεϊ. Όλες οι πτυχές αυτής της σημαντικής επίσκεψης έχουν προσχεδιαστεί άριστα, μέχρι την τελευταία τους λεπτομέρεια και το πιστό υπηρετικό προσωπικό του Downton καλείται να ξεπεράσει κάθε δύσκολο εμπόδιο προκειμένου να τιμήσει την ιστορία της φιλοξενίας του σπιτιού.
«Ένας Αληθινός Φίλος» («A Dog's Journey»)
Κομεντί, αμερικανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Γκέιλ Μανκούσο, με τους Μαρκ Χελγκενμπέργκερ, Μπέτι Γκίλπιν, Χένρι Λάου, Κάθριν Πρέσκοτ, Ντένις Κουέιντ, Τζος Γκαντ κα.
Μια ταινία για όλη την οικογένεια, συνέχεια της προπέρσινης «Ο Καλύτερός μου Φίλος», που θέλει να αναδείξει αυτή την πολύτιμη σχέση μεταξύ σκύλων και ανθρώπων μέσα από μία υπερβολικά απλοϊκή ιστορία. Μία ιστορία που εκτός την απλοϊκότητά της, χάνει και από την αφήγησή της και το παιδιάστικο «εύρημα» να ακούμε και να βλέπουμε τις σκέψεις του σκύλου, που, ναι, υπάρχει και χειρότερο, σκέφτεται όπως οι άνθρωποι.
Έτσι, με φόντο μια ειδυλλιακή Αμερική της υπαίθρου, γίνεται η προσπάθεια να αναπτυχθεί μία συγκινητική ιστορία, με όλα τα συνηθισμένα μελοδραματικά κλισέ του Χόλυγουντ, πολύ μακριά, ωστόσο, από αξιόλογες ταινίες του είδους ή τη «Λάσι» με την οποία μεγαλώσαμε τη δεκαετία του ΄70. Οι ηθοποιοί είναι φανερό ότι κάνουν αγγαρεία και ειδικά ο κατά τα άλλα συμπαθέστατος Ντένις Κουέιντ.
Η υπόθεση: Ο Μπέιλι ζει σε μια υπέροχη φάρμα στο Μίσιγκαν μαζί με το αφεντικό του, Ίθαν, και τη γυναίκα του, Χάνα. Έχει μάλιστα αποκτήσει έναν απίθανο καινούριο φίλο: την εγγονή του Ίθαν και της Χάνα, Σίτζεϊ. Όταν η μητέρα της Σίτζεϊ αποφασίζει να πάρει τη μικρή μακριά, ο Μπέιλι που της έχει υποσχεθεί πως θα την προστατεύει για πάντα, θα κάνει τα πάντα για να κρατήσει την υπόσχεσή του και να βρεθεί ξανά κοντά της.
«Είσαι Έτοιμος;» («Ready or Not»)
Ταινία τρόμου, αμερικανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Ματ Μπετινέλι-Όλπιν και Τάιλερ Ζιλέτ, με τους Σαμάρα Γουίβινγκ, Άνταμ Μπρόντι, Μαρκ Ο' Μπράιεν, Άντι Μακντάουελ, Χένρι Τσέρνι κα.
Ταινία τρόμου που φλερτάρει με τη μαύρη κωμωδία και θα διασκεδάσει τους φαν τους είδους, αλλά θα αφήσει αδιάφορους τους υπόλοιπους. Το στόρι θέλει τη νύφη μετά τη γαμήλια τελετή να μπαίνει σε μια δοκιμασία φρίκης για να γίνει αποδεκτή από την αποκρουστικά ιδιόρρυθμη οικογένεια του γαμπρού, δηλαδή, άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες.
Πάντως, η ταινία, που διαδραματίζεται μέσα στα σκοτάδια, στα οποία ζει η οικογένεια, έχει σκηνές με πλάκα, όπως εκείνες στο τέλος της ταινίας,, που η κακομοίρα νύφη ανοίγει ένα παράθυρο και σιγά-σιγά όλοι οι μελλοντικοί συγγενείς της γίνονται σαπουνόφουσκες από αίμα ή που δίνει πίσω τη βέρα στον μελλοντικό σύζυγό της, εκείνος σκάει και στη συνέχεια βγαίνει από τη φλεγόμενη έπαυλη και καπνίζει ένα τσιγάρο.
Η υπόθεση: H πολύμηνη σχέση της Γκρέις με τον Άλεξ ολοκληρώνεται με μια εντυπωσιακή γαμήλια τελετή στο πατρικό του γαμπρού. Ο γάμος πραγματοποιείται δίχως πρόβλημα, αλλά η εκκεντρική οικογένεια του Άλεξ έχει κάποιες παραδόσεις και ετοιμάζει να δεχτεί τη νύφη με έναν ασυνήθιστο τρόπο. Το βράδυ του γάμου τους, θα παίξουν ένα οικογενειακό παιχνίδι που θα φέρει τα πάνω κάτω στο νεαρό ζευγάρι. Η Γκρέις θα προσπαθήσει να επιβιώσει από τις σκοτεινές και παράξενες διαθέσεις της οικογένειας του Άλεξ ακόμα και αν χρειαστεί να ανατρέψει τους κανόνες του παιχνιδιού μια για πάντα.
«Ο Φύλακας Άγγελος Έπεσε» («Angel Has Fallen»)
Περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Ρικ Ρόμαν Βο, με τους Τζέραρντ Μπάτλερ, Μόργκαν Φρίμαν, Πάιπερ Περάμπο, Τζέιντα Πίνκετ Σμιθ, Φρέντερικ Σμιντ, Ντάνι Χιούστον κα.
Το γνωστό φραντσάιζ μιλιταριστικής αποθέωσης και τρομολαγνικής υστερίας επιστρέφει, μετά τις εισπρακτικές επιτυχίες των δύο προηγούμενων ταινιών («Ο Όλυμπος Έπεσε» και «Το Λονδίνο Έπεσε»), με τον μόνιμο πρωταγωνιστή του Τζέραρντ Μπάτλερ.
Αυτή τη φορά όμως οι «κακοί» δεν έρχονται από την κορεατική χερσόνησο ή την Αραβία, αλλά από το εσωτερικό, βάζοντας εμμέσως στο παιχνίδι τη μόνιμη υστερία πολλών Αμερικανών, για τους κινδύνους εσωτερικής ασφάλειας. Έτσι, για μια ακόμη φορά ο άτρωτος και χαλαρός πράκτορας Μπάνινγκ, που θα βρεθεί ο ίδιος κατηγορούμενος, θύμα μιας σκευωρίας, θα αναλάβει να ξεπαστρέψει τους εχθρούς του και να δώσει το αίσθημα ασφάλειας στους Αμερικανούς.
Θα μπορούσε να πει κανείς για αυτή την κακοφτιαγμένη ηρωική ταινία δράσης, ότι επαναλαμβάνει το πολυπαιγμένο σλόγκαν πως την Αμερική δεν την σώζει μόνο ο Θεός, αλλά και κάποιοι πυραυλοκέφαλοι των γνωστών υπηρεσιών, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και την αυτοδιάθεση των λαών.
Η υπόθεση: Ύστερα από μια συγκλονιστική απόπειρα δολοφονίας του Αμερικανού Προέδρου, ο έμπιστός του μυστικός πράκτορας Μάικ Μπάνινγκ κατηγορείται αδίκως και τίθεται υπό κράτηση. Αφού δραπετεύσει, σύντομα θα βρεθεί μόνος του και θα χρειαστεί να αποφύγει την υπηρεσία του και να ξεγελάσει το FBI ώστε να εντοπίσει ποιος απειλεί τον Πρόεδρο. Απεγνωσμένος να βρει την αλήθεια, ο Μπάνινγκ στρέφεται σε ξένους συμμάχους με σκοπό να διατηρήσουν το όνομά του καθαρό, να προστατεύσουν την οικογένειά του από το κακό και να σώσουν τη χώρα από τον επικείμενο κίνδυνο.
ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ
«Ο Καταδικασμένος» («Ikiru»)
Κοινωνικό δράμα, ιαπωνικής παραγωγής του 1953, σε σκηνοθεσία Ακίρα Κουροσάβα, με τους Τακάσι Σιμούρα, Σινίτσι Χιμόρι, Μινόρου Τσιάκι κα.
Από τις επανεκδόσεις που αποτελούν προσφορά σε όσους αγαπούν το σινεμά ως τέχνη. Εδώ, ο μεγάλος δάσκαλος Ακίρα Κουροσάβα, βασισμένος σε μυθιστόρημα του Λέοντος Τολστόι, κάνει μία από τις ταινίες που είναι η πιο αγαπημένη του, παρότι ο Ιάπωνας κινηματογραφιστής έχει γυρίσει ταινίες θρύλους («ΡΑΝ», «Ρασομόν», «Οι Επτά Σαμουράι», Ο Θρόνος του Αίματος», «Καγκεμούσα») και έχει σημαδέψει τον παγκόσμιο κινηματογράφο και τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες των τελευταίων 50 χρόνων.
Ο Κουροσάβα με μία θαυμαστή λιτότητα και δουλεύοντας κάθε λεπτομέρεια, κάθε πλάνου και ρόλου, μιλάει για πανανθρώπινες αλήθειες και συγκλονίζει εστιάζοντας στα απλά που καθορίζουν τις ζωές. Έχοντας έναν πρωταγωνιστή, από τους μόνιμους συνεργάτες του, τον αξιοθαύμαστο Τακάσι Σιμούρα, ο οποίος με τη σειρά του παίρνει τη σκυτάλη για να συγκλονίσει με την ερμηνεία του, ο Κουροσάβα ταυτόχρονα σχολιάζει με χιούμορ και πίκρα τόσο το δράμα της ανθρώπινης ζωής ( γιατί πρέπει να έρθει ο άνθρωπος κοντά στο μοιραίο, στο αναπόφευκτο, για γενναίες αποφάσεις;) όσο και τον προβληματισμό του για την υποκειμενικότητα της αλήθειας.
Δεν αφήνει όμως κάτω ούτε την υπερσυντηρητική κοινωνία και εξουσία (σε όποιο βαθμό και αν βρίσκεται) της μεταπολεμικής Ιαπωνίας, ούτε το αποτέλεσμα αυτής, που έχει βάλει σε ένα βάθρο τη γραφειοκρατία και την ανευθυνότητα ενός κράτους που αγνοεί τις ανάγκες και τις επιθυμίες του λαού. Οι σκηνές για το ανθολόγιο του παγκόσμιου σινεμά πολλές, αλλά σίγουρα τόσο στο ξεκίνημα η χιουμοριστική και συνάμα απάνθρωπη στάση των γραφειοκρατών στο αίτημα των γυναικών μιας γειτονιάς, να γίνει μια παιδική χαρά στη θέση μιας χαβούζας (το μήνυμα για τις μια χώρα που βγήκε από έναν καταστροφικό μεγάλο πόλεμο σαφές και ευδιάκριτο) και στο τέλος μετά την κηδεία του, η σύναξις των αξιωματούχων γραφειοκρατών που ψάχνουν να βρουν γιατί άλλαξε αυτό το «ανθρωπάκι» τους τελευταίους έξι μήνες της ζωής του και μετά αρχίζουν να κολακεύουν ο ένας τον άλλο, πάνε σε άλλη διάσταση τον κινηματογράφο.
Άλλωστε ο Κουροσάβα, είναι ένας από τους λιγοστούς ανθρώπους του σινεμά που πήρε μια βιομηχανία του θεάματος και την έστειλε ανάμεσα στις τέχνες.
Η υπόθεση: Ένας στερημένος από χαρές δημόσιος υπάλληλος πληροφορούμενος ότι θα πεθάνει σύντομα, προσπαθεί να ζήσει κάποιες εφήμερες απολαύσεις, σταματώντας να πηγαίνει στη δουλειά και σπαταλώντας τις οικονομίες του σε διασκεδάσεις. Τελικά, αφιερώνει τις τελευταίες του μέρες σε ένα κοινωνικό έργο μετατρέποντας ένα σκουπιδότοπο σε παιδική χαρά. Στην κηδεία του, συνάδελφοι και συγγενείς συγκεντρώνονται για να τον τιμήσουν, όμως καθένας έχει την δική του εκδοχή για τα κίνητρα και τον χαρακτήρα του μακαρίτη.
* Η ταινία θα προβληθεί σε νέες ψηφιακές κόπιες στους κινηματογράφους Άστυ και Πτι Παλαί.
«Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές» («Murder on the Orient Express»)
Ταινία μυστηρίου, αμερικανικής και βρετανικής παραγωγής του 1974, σε σκηνοθεσία Σίντνεϊ Λούμετ, με τους Άλμπερτ Φίνεϊ, Λόρεν Μπακόλ, Ίνγκριντ Μπέργκμαν, Σον Κόνερι, Μάρτιν Μπάλσαμ, Ζακλίν Μπισέ, Ζαν-Πιερ Κασέλ, Τζον Γκίλγκουντ, Άντονι Πέρκινς, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Μάικλ Γιόρκ, Ρίτσαρντ Γουίντμαρκ κα.
Ίσως η ταινία με τις περισσότερες συμμετοχές μεγάλων σταρ του κινηματογράφου. Επίσης, ένα φιλμ που διαθέτει ένα φημισμένο και καταξιωμένο σκηνοθέτη, τον Σίντνεϊ Λούμετ («Η Ετυμηγορία», «Σέρπικο») και βασίζεται στο αριστουργηματικό ομώνυμο βιβλίο της Αγκάθα Κρίστι κι όμως το αποτέλεσμα είναι απλώς συμπαθές και βεβαίως γοητευτικό, καθώς κάθε σινεφίλ έχει την ευκαιρία να δει μαζεμένη την αφρόκρεμα της υποκριτικής. Δηλαδή, ακόμη ένα παράδειγμα ταινίας απ’ αυτές που περιμένεις να δεις κάτι το εξαιρετικό και στο τέλος μπορεί να φύγεις και σχετικά απογοητευμένος, αφού οι μεγάλες προσδοκίες έχουν διαψευστεί. Και αυτό γιατί ίσως στο σινεμά ισχύουν κάποιοι από τους κανόνες του ποδοσφαίρου: Δεν μπορείς να κάνεις ομάδα με δέκα Μαραντόνες ή δέκα Πλατινί, είναι σίγουρο ότι θα χάσεις ακόμη και από μία απλώς ανεκτή ομάδα.
Ωστόσο, δεν παύει να είναι μία καλή ταινία, με όλα τα απαραίτητα συστατικά του είδους, σφιχτοδεμένο μοντάζ, σωστούς ρυθμούς, κλιμακούμενη ένταση και φυσικά ορισμένες θαυμάσιες ερμηνείες όπως της Μπέργκμαν, του Μάρτιν Μπάλσαμ, που συνεχώς ανακαλύπτει έναν πιθανό ένοχο, του Τζον Γκίλγκουντ και της απόμακρης Λορίν Μπακόλ. Ωστόσο, θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο Φίνεϊ, αυτό το θηρίο της υποκριτικής, μάλλον δεν είναι κατάλληλος για το ρόλο του Πουαρό, παρότι πασχίζει να μπει στο στενό κοστούμι του ιδιόρρυθμου Βέλγου ντετέκτιβ.
Η υπόθεση: Ο διάσημος Βέλγος ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό ταξιδεύει με το Οριάν Εξπρές, αλλά εξαιτίας μιας τρομερής χιονοθύελλας, το τρένο σταματά στα μισά της διαδρομής Κωνσταντινούπολης-Παρισιού. Ξαφνικά, ένας από τους επιβάτες του τρένου, ύποπτος για την υπόθεση απαγωγής και δολοφονίας ενός μικρού κοριτσιού, βρίσκεται δολοφονημένος. Ο Πουαρό αναλαμβάνει να ρίξει φως στην υπόθεση. Όλοι έχουν κίνητρο, όλοι είναι ύποπτοι, αλλά όλοι έχουν ένα καλό άλλοθι. Τελικά θα βρεθεί η λύση του μυστηρίου;
«H Νύφη Φορούσε Μαύρα» («The Bride Wore Black»)
Δραματική αστυνομική περιπέτεια, γαλλικής παραγωγής του 1968, σε σκηνοθεσία Φρανσουά Τριφό, με τους Ζαν Μορό, Μισέλ Μπουκέ, Ζαν-Κλοντ Μπριαλί, Σαρλ Ντενέρ, Μάικλ Λονσντέιλ, Σερζ Ρουσό κα.
Μια αγαπημένη ταινία του Φρανσουά Τριφό, ο οποίος την γύρισε το 1967, βασισμένος σε βιβλίο του Γουίλιαμ Άιρις και που υπήρξε η ευκαιρία της πολυπόθητης συνεργασίας με τη Ζαν Μορό, η οποία ερμηνεύει το βασικό ρόλο, εκείνο της νύφης που βγαίνοντας από την εκκλησία μένει χήρα και αποφασίζει να εκδικηθεί τους δολοφόνους του άντρα της.
Μια περιπέτεια, που έχει φιλοτεχνήσει με ιδιαίτερη φροντίδα ο Τριφό, ο οποίος προσπαθεί, όπως έχει αναφέρει και ο ίδιος, να συνδυάσει την ατμόσφαιρα και τους ρυθμούς των δυο αγαπημένων του σκηνοθετών, του Ζαν Ρενουάρ και του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Κάτι που καταφέρνει ως ένα σημείο, δίνοντας με ρεαλισμό και ζωντάνια την πλοκή στο ύφος του Ρενουάρ από τη μια και από την άλλη στήνοντας το σασπένς και το μυστήριο, αλά Χίτσκοκ.
Η ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως μία «ευρωπαϊκή ταινία εκδίκησης» κι αυτό διότι εν αντιθέσει με τις αμερικανικές, η απονομή δικαιοσύνης γίνεται χωρίς περιττή βία και με εγκεφαλική προσέγγιση.
Βεβαίως, ο Τριφό κατά κάποιο τρόπο βρίσκεται παγιδευμένος από αυτό το συνδυασμό δύο ιδιοφυών σκηνοθετών, κάτι που φαίνεται στο αποτέλεσμα της ταινίας, η οποία, όμως, βλέπεται εξαιρετικώς ευχάριστα.
Στα συν και η ερμηνεία της Ζαν Μορό, που είναι φανερό ότι απολαμβάνει τα γυρίσματα, ενώ αρκετά καλοί και οι υπόλοιποι ηθοποιοί, που έχουν μπει στο κλίμα της ταινίας.
Η υπόθεση: Η Ζιλί έχασε τον άντρα της αμέσως μετά την τελετή του γάμου τους. Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια αυτοκτονίας, η Ζιλί αφήνει στη μητέρα της να εννοηθεί ότι φεύγει από την πόλη, ενώ στην πραγματικότητα μένει για να δολοφονήσει τους πέντε άντρες που σκότωσαν τον αγαπημένο της σύζυγο.
«Αττίλας 1974 – Ο Βιασμός της Κύπρου»
Ντοκιμαντέρ, ελληνικής παραγωγής του 1974, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη.
Ο Μιχάλης Κακογιάννης, ένας από τους σημαντικότερους κινηματογραφιστές του Ελληνισμού, δυο μήνες μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, αρπάζει εν θερμώ μια βαλίτσα και τα κινηματογραφικά συμπράγκαλα και πάει στον τόπο καταγωγής του για να καταγράψει τα όσα επακολούθησαν από τον περασμένο τραγικό Ιούλιο του ‘74, αλλά και να αναδείξει όσα οδήγησαν σε αυτό το εθνικό δράμα.
Το ντοκιμαντέρ του, αποτελεί μια μνημειώδης καταγραφή της άθλιας κατάστασης που επικρατεί στο νησί, μετά το πραξικόπημα εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και την τουρκική εισβολή.
Πρόκειται για μια στρατευμένη ταινία, που αναδεικνύει τις ευθύνες των χουντικών και άλλων ντόπιων φασιστών της Κύπρου, των Αμερικανών, αλλά και μέρος του πολιτικού προσωπικού του ελληνισμού.
Ο Κακογιάννης, έκανε μια μεγάλη συνέντευξη με τον Μακάριο, μίλησε με τον Γλαύκο Κληρίδη, μετέπειτα πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, με τον Νίκο Σαμψών, τον δοτό «πρόεδρο» κατά το πραξικόπημα της χούντας εναντίον του Μακαρίου, αλλά και ανθρώπους της ΕΟΚΑ-Β. Ωστόσο, η κάμερά του εστίασε κυρίως στον απλό λαό, που κατέθεσε μαρτυρίες για όλα όσα έγιναν, αλλά και για όσα ζούσαν, ενώ ταυτόχρονα ο φακός του καταγράφει τις άθλιες συνθήκες ζωής στους προσφυγικούς καταυλισμούς, το παράπονο ενός 15χρονου κοριτσιού που βιάστηκε από τους Τούρκους εισβολείς, εξαγριωμένους νέους που αγωνιούν για τους αγνοούμενους συγγενείς τους, αλλά και τα παιδιά που δεν μπορούν να κατανοήσουν το τι πραγματικά έχει συμβεί.
Μετά από 45 χρόνια το πρόβλημα της Κύπρου παραμένει κι εκείνα τα παιδιά, που τότε με δάκρυα στα μάτια ήθελαν να γυρίσουν στο σπίτι τους, να ξαναδούν συγγενείς και φίλους, έχουν μεγαλώσει, κοιτούν μπροστά και θέλουν να ζήσουν μακριά από εκείνο τον μακρινό εφιάλτη. Το ντοκιμαντέρ του Κακογιάννη, παραμένει μία παρακαταθήκη για τον Ελληνισμό, για να μην ξεχάσουμε πως οδηγήθηκε η Κύπρος στην κατοχή του βόρειου τμήματός της, για τις ευθύνες, όχι μόνο των ξένων δυνάμεων και των πολιτικών, αλλά και τις δικές μας.
* Η ταινία προβάλλεται στον κινηματογράφο STUDIO με γενική είσοδο 5 ευρώ.