Η διάλυση της TPP έχει αναμφίβολα δώσει στην Κίνα την ευκαιρία να οικοδομήσει μεγαλύτερη επιρροή στην Ασία. Και το Πεκίνο γρήγορα άδραξε αυτήν την ευκαιρία. Στην ομιλία του στο Νταβός, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ τον Ιανουάριο, ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping παρουσίασε την χώρα του ως έναν αξιόπιστο υποστηρικτή, ίσως ακόμη και ηγέτη, των ανοικτών αγορών και της παγκοσμιοποίησης. Αντιθέτως, η εκλογή του Trump έχει φέρει μαζί της μια ικανή ποσότητα παγκόσμιας ανησυχίας για την μελλοντική δέσμευση της Ουάσινγκτον σε μια φιλελεύθερη οικονομική τάξη.
Μετά την ομιλία του Σι, οι παρατηρητές έσπευσαν να επισημάνουν ότι η υποστήριξη της Κίνας στις ανοικτές αγορές έχει πολύ περισσότερο να κάνει με την οικονομική ιδιοτέλειά της. Ωστόσο, η άμυνα του ελεύθερου εμπορίου από το Πεκίνο πηγαίνει πολύ βαθύτερα από αυτό. Η Κίνα έχει τώρα την ευκαιρία να καθησυχάσει τις χώρες εταίρους ότι μπορούν να την υπολογίζουν για την προώθηση της περιφερειακής σταθερότητας.
Αλλά οι οποιοιδήποτε πανηγυρισμοί στο Πεκίνο ίσως να είναι πρόωροι. Με το να στραφεί μακριά από την TPP και με το να απειλεί με ένα νέο δασμολογικό καθεστώς -πιο πρόσφατα ρίχνοντας την ιδέα για 45% επιπλέον επιβάρυνση σε όλες τις εισαγωγές- ο Τραμπ έθεσε τις βάσεις για μεγαλύτερη αστάθεια στις αγορές. Οι επίσημες εμπορικές συμφωνίες δεν προωθούν μόνο την απελευθέρωση της αγοράς. Αντιπροσωπεύουν επίσης μια ευρύτερη δέσμευση σε ένα παιχνίδι με ορισμένους κανόνες -με άλλα λόγια, με προβλέψιμη συμπεριφορά. Οι εμπορικές συμφωνίες περιορίζουν τις κυβερνήσεις από το να κάνουν το είδος των ξαφνικών αλλαγών πολιτικής που φαίνεται να ευνοεί ο Trump. Το όφελός τους είναι διττό: Μεγαλύτερη αξιοπιστία στις εμπορικές πολιτικές και, συνεπώς, μικρότερη αστάθεια των εμπορικών ροών.
Ο Trump αντιπαθεί την TPP ακριβώς επειδή, στο μυαλό του, συμφωνίες όπως αυτή (και η NAFTA) δένουν τα χέρια της Αμερικής. Οι συμφωνίες αυτές, ο ίδιος πιστεύει, κλείδωσαν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε πολιτικές που δεν έχουν υπηρετήσει τα οικονομικά τους συμφέροντα, τουλάχιστον όχι εκείνα των Αμερικανών εργατών. Αυτή η νοοτροπία ευθύνεται για την προφανή προτίμηση του Τραμπ στην σύναψη διμερών συμφωνιών. Αλλά το Πεκίνο έχει πολλά να χάσει από την αστάθεια στο εμπόριο˙ η προσανατολισμένη προς τις εξαγωγές ανάπτυξη υπήρξε απαραίτητη για την εξαιρετική οικονομική μεταμόρφωσή του από την εποχή της έναρξης των μεταρρυθμίσεων του Deng Xiaoping το 1978.
πηγή: premium.paratiritis.gr