Η βιομηχανία του ιατρικού τουρισμού ευημερεί: ο παγκόσμιος κύκλος εργασιών της έχει υπολογιστεί στα 45 δισ. ευρώ με κύριους μοχλούς ανάπτυξης χώρες όπως η Ινδία. Στην πραγματικότητα, σιγά αλλά σταθερά, ανατρέπεται μία τάση η οποία είχε διαμορφωθεί δεκαετίες πριν.
Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, οι ασθενείς που προέρχονταν από αναπτυσσόμενες χώρες διάβαιναν τις πύλες των δυτικών νοσοκομείων για να τύχουν υψηλού επιπέδου περίθαλψης, που δεν υπήρχε στις χώρες τους. Πλέον, παρατηρείται μια αναστροφή της τάσης.
Το κόστος της υγείας απογειώνεται στις ΗΠΑ, οι λίστες αναμονής μεγαλώνουν σε ορισμένες ευρωπαϊκές. Έτσι, για τους αμερικάνους αλλά και για τους ευρωπαίους η ανάγκη για γρήγορη και φθηνή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έγινε επιτακτική.
Η λύση βρέθηκε στις αναδυόμενες αγορές όπως για παράδειγμα η Ινδία. Σύμφωνα με το Deloitte Center for Health Solutions, το 2012, περισσότεροι από 1.600.000 Αμερικανοί επιχείρησαν ένα « νυστεροσαφάρι », συνδυάζοντας τουρισμό και εγχείριση. Ο κλάδος γνωρίζει μια ξέφρενη ανάπτυξη, της τάξης του 35%.
Η ιατρική ινδικού τύπου προβλήθηκε ως η εναλλακτική λύση τα δυτικά συστήματα υγείας. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, έχει δρομολογηθεί μια μεταφορά οικονομικής δραστηριότητας. Μάλιστα, ορισμένες αμερικανικές ασφαλιστικές εταιρείες, έχουν εξοικονομήσει σημαντικά ποσά εντάσσοντας διακριτικά τις ινδικές κλινικές –ή κλινικές άλλων αναπτυσσόμενων χωρών- στον κατάλογο των συμβεβλημένων με αυτές ιατρικών μονάδων.
Το ινδικό ιατρικό προϊόν έχει όλα τα γνωρίσματα της βιομηχανίας. Νοσοκομειακά συγκροτήματα κτισμένα σε μεγάλες εκτάσεις γης κτισμένα στις παρυφές μεγάλων πόλεων που έχουν αεροπορική σύνδεση με ολόκληρο το κόσμο γεμίζουν από πελάτες-ασθενείς από τη Μέση Ανατολή, την Ασία, την Αφρική, τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική.
Ιδιωτικές κλινικές αυτού του τύπου κατασκευάζονται σχεδόν σε κάθε περιοχή της Ινδίας, με την υποστήριξη της πολιτικής ηγεσίας, η οποία επιθυμεί να ενθαρρύνει με φορολογικές απαλλαγές και την παροχή διάφορων άλλων πλεονεκτημάτων τις ιατρικές υπηρεσίες που παρέχονται σε ξένους ασθενείς .Σε αυτές της μονάδες εργάζονται χειρουργοί διεθνούς φήμης , ενώ πλήθος στελεχών έχει αναλάβει τον συντονισμό του τουριστικού και του ιατρικού πακέτου.
Δέλεαρ; Οι χαμηλές τιμές: Την ίδια στιγμή που οι ξένοι απολαμβάνουν μια ιατρική περίθαλψη ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου , ένας σημαντικός αριθμός Ινδών δεν έχει πρόσβαση ούτε στη στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Η δαπάνες για την δημόσια υγεία στην Ινδία απορροφούν περίπου το 1% του ΑΕΠ -πρόκειται για ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά παγκοσμίως. Αποτέλεσμα; ένα εκατομμύριο Ινδοί πεθαίνουν κάθε χρόνο από φυματίωση, η οποία θα μπορούσε να έχει θεραπευθεί, ή από διάρροιες, που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί και 40.000.000 βυθίζονται κάθε χρόνο στην εξαθλίωση.
Το μοντέλο του ιατρικού τουρισμού α λα ινδικά έχει και άλλα επιτεύγματα να επιδείξει. Από την μία πλευρά, οι ασθενείς που περιθάλπονται στις συγκεκριμένες νοσοκομειακές μονάδες υποβάλλονται σε υπερσύγχρονες θεραπείες, ενώ λαμβάνουν τα πλέον ενδεδειγμένα αντιβιοτικά για την καταπολέμηση των μετεγχειρητικών λοιμώξεων. Όμως κάτω από τα πόδια τους, οι υπόνομοι και τα υδάτινα ρεύματα είναι μήτρα για την εμφάνιση μεταλλαγμένων βακτηρίων, ανθεκτικών στα αντιβιοτικά. Το φαινόμενο αναδεικνύει και άλλες αμφισβητήσιμες συνέπειες του ιατρικού τουρισμού και της υποστήριξης που παρέχει η κυβέρνηση σε αυτόν.