Καθώς η χώρα έχει μπει ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο και όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είναι απίθανο κάποιο κόμμα να εξασφαλίσει αυτοδυναμία, τίθεται πλέον επί τάπητος το θέμα των μετεκλογικών συνεργασιών για τη συγκρότηση κυβερνητικού σχήματος.
Θα απαιτηθούν λοιπόν λοιπόν προγραμματικές συμφωνίες και συγκλίσεις μεταξύ των κομμάτων, οι οποίες θα στρέψουν τον πολιτικό και κοινωνικό άξονα της χώρας προς τηνπρόοδο ή προς τη συντήρηση.
Είναι αυτό ακριβώς που επεδίωκε ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν στα χρόνια της διακυβέρνησης του ψήφιζε ως εκλογικό σύστημα την απλή αναλογική: Να δημιουργηθούν πρόσφορες συνθήκες για συνεργασίες που θα οδηγήσουν στην ανάδειξη προοδευτικών κυβερνήσεων με ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία και κοινωνική αποδοχή.
Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΓΚΟΓΚΟΓΛΟΥ*
Η απλή αναλογική δεν διασφαλίζει μόνο την αναλογική κατανομή των βουλευτικών εδρών βάσει της εκλογικής δύναμης των κομμάτων, αποτρέποντας τη δημιουργία “τεχνητών” κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών. Το σημαντικότερο είναι ότι διαμορφώνει πολιτικές αντιλήψεις, καλλιεργεί κουλτούρα συνεργασιών, δημιουργεί ανάγκη συγκλίσεων και συναινέσεων. Τέτοιες συνεργασίες αποτελούν ήδη “παράδοση” καιι κανόνα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Ο αναγκαίος διάλογος
Η χώρα μας έχει πληρώσει πολύ ακριβά τις αυτοδύναμες, μονοκομματικές κυβερνήσεις, οι οποίες μόλις εξασφαλίσουν την εκλογή τους “ξεχνούν” κατά κανόνα τις όποιες προγραμματικές δεσμεύσεις και τις εξαγγελίες τους.
Είναι ένα στοιχείο που φαλκιδεύει διαχρονικά την εμπιστοσύνη των πολιτών στα κόμματα και οδηγεί σε περαιτέρω απαξίωση του πολιτικού συστήματος στη συνείδηση της κοινωνίας. Καθιστά τους πολίτες αδιάφορους θεατές των πολιτικών εξελίξεων, χωρίς διάθεση κριτικής και ελέγχου της εξουσίας.
Λόγω απλής αναλογικής, οι επόμενες εκλογές θα υποχρεώσουν τα κόμματα να μπουν στον διάλογο των συνεργασιών. Ετσι το εκλογικό σύστημα γίνεται ευκαιρία για εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος.
Η εναλλακτική λύση
Το θέμα των συνεργασιών δεν πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίζεται ευκαιριακά, με όρους τακτικισμού, εκλογικών σκοπιμοτήτων και ψηφοθηρίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη πάρει σαφή θέση υπέρ της συνεργασίας με προοδευτικές πολιτικές πολιτικές δυνάμεις που μπορούν να προσφέρουν στην ελληνική κοινωνία μία εναλλακτική λύση-απάντηση στον νεοφιλευθερισμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Η λύση αυτή πρέπει να διασφαλίζει μεν την ανάπτυξη της χώρας, σεβόμενη τα δικαιώματα των εργαζομένων και τις ανάγκες των κοινωνικών στρωμάτων που έχουν οδηγηθεί στη φτώχεια από την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Παράλληλα πρέπει να στοχεύει στον εκσυγχρονισμό των θεσμών και της δημόσιας διοίκησης και στη δημοκρατική και αποτελεσματική λειτουργία του κράτους.
Τώρα, ως μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να ανοίξει τον διάλογο μεταξύ των προοδευτικών κομμάτων, επιδιώκοντας συμμαχίες και προγραμματικές συγκλίσεις με άλλα κόμματα.
* Μέλος της απερχόμενης Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, υποψήφιος Αν. Αττικής για την νέα ΚΕ
