Στις 5 Νοεμβρίου ο Ντόναλντ Τραμπ θα βρεθεί αντιμέτωπος στις προεδρικές εκλογές με την Κάμαλα Χάρις. Στην πραγματικότητα, ο πολιτικός ηγέτης που έχει απειλήσει όσο κανείς άλλος την Αμερικανική Δημοκρατία, δεν θα αντιμετωπίσει την υποψήφια των Δημοκρατικών. Θα είναι αντιμέτωπος με την ίδια την Αμερική και τις δημοκρατικές αξίες της. Και η Αμερική θα τον νικήσει!
Του Βασίλη Τζήμα
Ο Τζο Μπάιντεν έχει προειδοποιήσει ότι ο Τραμπ αποτελεί «υπαρξιακή απειλή» για την Αμερικανική Δημοκρατία. Όσο και αν εμφανίζεται να έχει καταφέρει να διχάσει την Αμερική και να παρασύρει εκατομμύρια πολίτες σε θέσεις κατ’ εξοχήν αντιδημοκρατικές, ο Τραμπ δεν θα καταφέρει στις 5 Νοεμβρίου να κερδίσει την πολιτική μάχη που θα τον οδηγήσει στον Λευκό Οίκο για να μπορέσει, από θέση ισχύος, να υπονομεύσει τους θεσμούς και να παρασύρει τις ΗΠΑ για πρώτη φορά σε μια μορφή αυταρχικής διακυβέρνησης.
Τα ρεύματα που αναπτύσσονται στην αμερικανική κοινωνία οδηγούν στον σχηματισμό ενός ισχυρού μετώπου για την προάσπιση της Δημοκρατίας και των θεσμών της. Κάθε πολίτης με στοιχειώδη δημοκρατική ευαισθησία έχει αντιληφθεί ότι:
- Ένας εν ενεργεία πρόεδρος που αμφισβητεί χωρίς την παραμικρή τεκμηρίωση την εγκυρότητα δυσμενούς για τον ίδιο εκλογικού αποτελέσματος και οργανώνει βίαιη πολιορκία του Καπιτωλίου από εξαγριωμένους οπαδούς του είναι ένας επικίνδυνος εχθρός της Δημοκρατίας. Η βίαιη επίθεση των MAGA στο Καπιτώλιο στις 6 Νοεμβρίου, για την οποία σήμερα ο Τραμπ όχι μόνο δεν απολογείται, αλλά ισχυρίζεται προκλητικά ότι ήταν μια «εκδήλωση αγάπης» (!), έχει αποκαλύψει τη φύση, τις ιδέες και τις πραγματικές προθέσεις του Τραμπ. Οι δημοκρατικοί πολίτες έχουν αντιληφθεί καλά πόσο επικίνδυνο είναι να δοθεί άλλη μια ευκαιρία στον Τραμπ να «παίξει» με τις δημοκρατικές αξίες και τους θεσμούς.
- Σε αντίθεση με την πρώτη του θητεία στον Λευκό Οίκο, όπου η ομάδα των MAGA δεν ήταν ακόμη αρκετά οργανωμένη και δεν κατάφερε να καθυποτάξει τους θεσμούς του αμερικανικού κράτους, αυτή τη φορά ο Τραμπ και οι ακροδεξιοί που τον περιβάλλουν έχουν σαφές σχέδιο για εξουδετερώσουν τους θεσμούς που δεν επιτρέπουν την αυταρχική διακυβέρνηση. Το Σχέδιο 2025, όσο και αν ο Τραμπ προσπαθεί να κρατήσει αποστάσεις, είναι ένα καλά μελετημένο σχέδιο μετατροπής όλων των θεσμών, ακόμη και των κατ’ εξοχήν ανεξάρτητων, όπως η κεντρική τράπεζα, σε απλά γρανάζια της διακυβέρνησης από τον Λευκό Οίκο. Είναι ένα σχέδιο για την εμπέδωση της αυταρχικής διακυβέρνησης που θα μπορούσε να έχει καταρτίσει το Κρεμλίνο!
- Ο Τραμπ σπέρνει τον διχασμό και προαναγγέλλει σκληρές διώξεις των πολιτικών του αντιπάλων. Μονότονα επαναλαμβάνει ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Αμερική είναι ο «εσωτερικός εχθρός», αφήνοντας να εννοηθεί ότι μια βασική του επιδίωξη όταν κατακτήσει την εξουσία που δίνει το προεδρικό αξίωμα θα είναι να τη χρησιμοποιήσει για να ασκήσει κάθε είδους διώξεις σε όσους θεωρεί «εσωτερικούς εχθρούς». Πρόκειται βέβαια για αντιλήψεις που ταιριάζουν περισσότερο στη Ρωσία του Πούτιν, ή σε άλλα ανελεύθερα καθεστώτα, παρά στη μεγαλύτερη Δημοκρατία του ανεπτυγμένου κόσμου.
Πέρα από αυτές τις κατ’ εξοχήν δημοκρατικές αντιλήψεις, ο Τραμπ απειλεί ευθέως βασικά κοινωνικά δικαιώματα, θεμελιωμένα εδώ και δεκαετίες. Με τους υπερσυντηρητικούς δικαστές που διόρισε στο Ανώτατο Δικαστήριο ως πρόεδρος, ο Τραμπ πέτυχε να αρθεί η ομοσπονδιακή προστασία του δικαιώματος στην άμβλωση, αμφισβητώντας το βασικό δικαίωμα κάθε γυναίκας να ορίζει το σώμα της. Οι γυναίκες της Αμερικής καταλαβαίνουν πολύ καλά την απειλή στις βασικές τους ελευθερίες και δικαιώματα και θα το εκφράσουν με την ψήφο τους στις 5 Νοεμβρίου.
Στην εξωτερική πολιτική, ο Τραμπ θέλει να ανατρέψει όλες τις αξίες στις οποίες στηρίχθηκε η παγκόσμια ασφάλεια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στρέφεται κατά του NATO και προειδοποιεί τους Ευρωπαίους συμμάχους ότι μπορεί να τους αφήσει ανυπεράσπιστους σε μια επίθεση των Ρώσων. Κατηγορεί για την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία το θύμα, λέγοντας ότι φταίει ο Ζελένσκι που δεν απέτρεψε τον πόλεμο και δηλώνει ότι θα τερματίσει τον πόλεμο σε μια μέρα (προφανώς, παραδίδοντας την Ουκρανία στον Πούτιν). Άλλωστε, δεν κρύβει τον θαυμασμό του για τον Πούτιν και για πολλούς ακόμη δικτάτορες. Τίποτα από όλα αυτά δεν έχει την παραμικρή σχέση με τις αρχές και αξίες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Σημειωτέον ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν χειρίστηκε άριστα τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, στηρίζοντας τον αμυνόμενο σε μια αδικαιολόγητη και βάρβαρη επίθεση. Δεν ήταν αυτός που προκάλεσε τον πόλεμο, όπως οι MAGA τον κατηγορούν ψευδώς, ήταν αυτός που αντιστάθηκε στην απρόκλητη επίθεση από τον Πούτιν.
Η Αμερική θα ορθώσει στις 5 Νοεμβρίου το ανάστημά της απέναντι στην υπαρξιακή απειλή για τη Δημοκρατία από τον Ντόναλντ Τραμπ και τη σκοταδιστική, ακροδεξιά πολιτική του. Όσο και αν έχει διχαστεί η αμερικανική κοινωνία, όσο και αν πρυτανεύει μια ακραία πόλωση στην πολιτική ζωή, την οποία καλλιεργεί και ενισχύει ο Τράμπ, όσο και αν η πολιτική συζήτηση έχει δηλητηριασθεί από τον ανορθολογισμό και την παραπληροφόρηση, δεν παύουν να υπάρχουν υγιή κύτταρα στο εκλογικό σώμα, που θα δώσουν στον Τραμπ την απάντηση, η οποία συμπυκνώνεται στο σύνθημα της Κάμαλα Χάρις: «Δεν γυρίζουμε πίσω»!