«Η ΓΣΕΒΕΕ επικυρώνει τον οδικό χάρτη για την αδήλωτη εργασία και ως πεδίο ενίσχυσης του κοινωνικού διαλόγου» τόνισε ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Γιώργος Καββαθάς, στη διαδικασία της τριμερούς επικύρωσης του οδικού χάρτη για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας στην Ελλάδα, που πραγματοποιήθηκε σήμερα, Τετάρτη, 26 Οκτωβρίου, έθεσε όμως μια σειρά προβληματισμών.
Στην εισήγησή του ο κ. Καββαθάς ανέφερε: «Για την επίτευξη των στόχων της ολιστικής στρατηγικής προσέγγισης καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας, θεμελιώδης προϋπόθεση αποτελεί η επίτευξη ανάπτυξης. Και στην παρούσα συγκυρία κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται ακόμα. Η τελευταία έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ διαπιστώνει, για ακόμα ένα εξάμηνο, την εμβάθυνση της αποεπένδυσης. Οι επιχειρηματίες πλέον δεν επενδύουν ούτε και για την συντήρηση του εξοπλισμού τους. Παράλληλα, καταγράφεται ότι για κάθε 3 θέσεις εργασίας που δημιουργούνται, 10 θέσεις χάνονται. Εάν συνυπολογίσουμε και τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια που αγγίζουν τα 20 δισ., την άρνηση ή την αδυναμία των Τραπεζών να χορηγήσουν νέες πιστώσεις και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, που αυξάνονται πλέον κατά 1 δισ. ευρώ το μήνα, διαπιστώνουμε μια εκρηκτική κατάσταση στην αγορά. Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον οι μικροί και πολύ μικροί επιχειρηματίες δεν προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, αλλά απλά να επιβιώσουν.
Σε αυτό το πλαίσιο, η αντιμετώπιση σύνθετων οικονομικών και κοινωνικών φαινομένων, όπως της αδήλωτης εργασίας, με όρους που παραπέμπουν σε οικονομίες που δεν βρίσκονται σε κρίση, ενέχει σημαντικό κίνδυνο αποτυχίας. Και το ζήτημα εδώ δεν είναι εάν ο οδικός χάρτης θα είναι ένα επιτυχημένο επιχειρησιακό πρόγραμμα, αλλά η προστιθέμενη αξία του με πραγματικούς κοινωνικούς και οικονομικούς όρους. Υπό αυτό το πρίσμα ο παρόν οδικός χάρτης αποτελεί ένα πολύ φιλόδοξο πρόγραμμα, το οποίο πρέπει να λειτουργήσει στην βάση κατανόησης της έκτασης, της φύσης και των παραγόντων εκδήλωσης της αδήλωτης απασχόλησης. Το γιατί δηλαδή. Και τούτο διότι η περίοδος που διανύει η ελληνική οικονομία και κοινωνία δεν χαρακτηρίζεται από ομαλότητα. Επιπλέον, το φαινόμενο της αδήλωτης απασχόλησης δεν έχει ερευνηθεί εις βάθος, τα στοιχεία που έχουμε είναι ανεπαρκή, ενώ νέα χαρακτηριστικά της αποκαλύπτονται. Μας δίνεται λοιπόν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, αξιοποιώντας την πολύτιμη εμπειρία του ILO να διαγνώσουμε εις βάθος το ζήτημα της αδήλωτης εργασίας στην Ελλάδα, κάνοντας μια έρευνα πεδίου. Με αυτές τις σκέψεις και προβληματισμούς επικυρώνουμε τον οδικό χάρτη και ως πεδίο ενίσχυσης του κοινωνικού διαλόγου».
