Το μπρα ντε φερ ΕΕ-Ρωσίας για τον τρόπο πληρωμής του φυσικού αερίου συνεχίζεται, καμία πλευρά δεν φαίνεται διατεθειμένη να υποχωρήσει και ο κίνδυνος να κλείσουν κάποια στιγμή οι στρόφιγγες των αγωγών μεγαλώνει.
Στην κοινή γνώμη και στα ΜΜΕ επικρατεί σύγχυση και όλοι διερωτώνται τι σημασία έχει αν οι πληρωμές θα γίνονται σε ευρώ και δολάρια όπως μέχρι τώρα, ή σε... ευρώ και δολάρια που θα μετατρέπονται σε ρούβλια, όπως προβλέπει το διάταγμα Πούτιν.
Δεν πρόκειται για “τερτίπια” του Ρώσου προέδρου που θέλει να... “κάνει γυμνάσια” στους Δυτικούς -όπως υπεραπλουστευτικά ερμηνεύεται αυτή η κίνηση, ούτε για προσπάθεια στήριξης του εθνικού νομίσματος.
Είναι ένα ζήτημα τεράστιας οικονομικής σημασίας για τη Ρωσία: Με τον νέο μηχανισμό πληρωμών που θέλει να επιβάλει, προσπαθεί να αποφύγει τον κίνδυνο δέσμευσης των συναλλαγματικών διαθεσίμων τα οποία αποκτά από την πώληση φυσικού αερίου.
Οι "αρπάγες" των κυρώσεων
Μέχρι τώρα οι πληρωμές σε ευρώ και δολάρια γίνονταν στην Gazprombank. Ομως τα χρήματα αυτά παρέμεναν σε λογαριασμούς της στο εξωτερικό – όπως και τα περισσότερα συναλλαγματικά διαθέσιμα της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας.
Αποτελούν λοιπόν “εύκολη λεία” για τους Δυτικούς, που μπορούν να τα δεσμεύσουν στο πλαίσιο των κυρώσεων – όπως έχουν κάνει ήδη με διαθέσιμα της ρωσικής κεντρικής τράπεζας.
Με τον νέο μηχανισμό, οι αγοραστές ρωσικού φυσικού αερίου θα πληρώνουν πάλι ευρώ ή δολάρια. Ομως η πληρωμή θα θεωρείται ολοκληρωθείσα μόνον όταν τα καταβληθέντα ποσά μετατραπούν σε ρούβλια – θα βρίσκονται δηλαδή στη Ρωσία, προστατευμένα από τις “αρπάγες” των οικονομικών κυρώσεων.
Είναι προφανές λοιπόν για ποιό λόγο η Ρωσία υποχρεώνει τους αγοραστές του αερίου της να διατηρούν δύο λογαριασμούς στην Gazprombank – έναν σε ξένο νόμιμα, αλλον σε ρωσικό – και να αναλαμβάνει η τράπεζα τη μετατροπή των καταβαλλόμενων ποσών.
Προφανές είναι επίσης ότι η άρνηση των Ευρωπαίων να αποδεχθούν τον νέο μηχανισμό πληρωμών δεν αποτελεί ζήτημα “εγωισμού”, ούτε υπαγορεύεται από νομικούς λόγους προσήλωσης στους όρους των συμβάσεων προμήθειας αερίου...