Η χθεσινή πολύνεκρη τρομοκρατική ενέργεια στο Βερολίνο δεν αιφνιδίασε τους Γερμανούς. Οι γερμανικές αρχές, η κοινή γνώμη και οι πολίτες ήταν προϊδεασμένοι. Από καιρό ανέμεναν χτυπήματα ισλαμιστών τρομοκρατών στο έδαφος της χώρας τους. Δεν "έπεσαν από τα σύννεφα", όπως οι Αμερικανοί με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη, όταν τα αμερικανικά μέσα διατύπωναν το ερώτημα "Γιατί μας μισούν;"
Στη Γερμανία όλοι γνώριζαν ότι η χώρα τους θα βρεθεί κάποια στιγμή στο στόχαστρο τρομοκρατικών ισλαμικών ομάδων, κυρίως λόγω της εξωτερικής πολιτικής της. Η συμμετοχή της χώρας στις επεμβάσεις σε Ιράκ και Αφγανιστάν είχε ήδη προκαλέσει παλαιότερα πολλές ενέργειες ισλαμικών ομάδων εναντίον επιχειρήσεων γερμανικώνσυμφερόντων.
Πρόσφατα ο υπουργός Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ είχε επανειλημμένα προειδοποιήσει για απροσδιόριστους κινδύνους.
Ο Λορέντσο Βιντίνο του Ινστιτούτου Διεθνών Πολιτικών Ερευνών στο Μιλάνο εκτιμά ότι σημαντική αιτία της απειλής είναι η γερμανική εξωτερική πολιτική. "Από την έναρξη της στρατιωτικής επέμβασης στο Αφγανιστάν η Γερμανία -σύμφωνα με τη θεώρηση των τζιχαντιστών- αποτελεί τμήμα των συντονισμένων ενεργειών κατά του Ισλάμ υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ". Η άποψη αυτή ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο μετά την ενεργό συμμετοχή της χώρας στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ).
"Σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά"
Οι ακραιφνείς ισλαμιστές είχαν στο στόχαστρό τους τη Δύση εν γένει, εκτιμά ο Ρολφ Τοπχόφεν, Γερμανός ειδικός σε θέματα τρομοκρατίας. Ομως, "από τότε που το Βερολίνο άρχισε να ενισχύει με όπλα και εκπαιδευτές τους Κούρδους Πεσμεργκά κατά του ΙΚ, η Γερμανία συγκαταλέγεται στους πρώτους στόχους".
Ωστόσο, η εξωτερική πολιτική δεν είναι ο μόνος παράγοντας που καθιστά τη Γερμανία τρομοκρατικό στόχο, εκτιμά ο Λορέντσο Βιντίνο, παραπέμποντας στο γεγονός ότι ακόμη και σε κράτη που ακολουθούν πιο συγκρατημένη εξωτερική πολιτική, όπως στη Σουηδία ή και στην ουδέτερη Ελβετία, αποτράπηκαν σχεδιαζόμενα τρομοκρατικά χτυπήματα.
Σύμφωνα με τον Ιταλό αναλυτή, αυτό οφείλεται και στην αυξανόμενα αποκεντρωμένη δομή της ισλαμιστικής τρομοκρατίας. Το τρομοκρατικό κίνημα αποτελείται από πληθώρα μεμονωμένων προσώπων με λιγότερο ή περισσότερο στενούς συσχετισμούς με οργανώσεις όπως η Αλ Νούσρα, η Αλ Κάιντα και το ΙΚ. Στα μεμονωμένα αυτά άτομα έχει δοθεί η δυνατότητα να δρουν ανεξάρτητα, επισημαίνει ο Βιντίνο, διευκρινίζοντας: "Αν ζουν στη Σουηδία και ανήκουν -επιχειρησιακά ή απλά ιδεολογικά- στο κίνημα, δρουν με βάση την αρχή "σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά’". Ως εκ τούτου, για τζιχαντιστές που έχουν μεγαλώσει στη Δύση τα εσωπολικά κίνητρα -παράδειγμα μια γενικευμένη αίσθηση διάκρισης- μπορεί να είναι εξίσου σημαντικά με εκείνα από το πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.
Στόχοι η τρομοκράτηση και η πόλωση
Ο Ασιέμ ελ Ντιφραουί, αιγυπτιακής καταγωγής Γερμανός πολιτικός επιστήμονας και μεταξύ των κορυφαίων μελετητών της ισλαμιστικής προπαγάνδας, υπενθυμίζει ότι οι επιθέσεις κατά της Δύσης είναι προ πολλού βασικό κομμάτι της ιδεολογίας των πιό ακραίων τζιχαντιστών.
Οι επιθέσεις αυτές υπηρετούν κυρίως δύο στόχους:
- Την τρομοκράτηση των δυτικών κυβερνήσεων με στόχο να αλλάξουν πολιτική
- Την πόλωση των δυτικών κοινωνιών, με πρόκληση διαδηλώσεων κατά του Ισλάμ και επιθέσεων εναντίον μουσουλμάνων, οι οποίοι στη συνέχεια θα προσχωρήσουν στους κόλπους των τζιχαντιστών.
Σύμφωνα με τον Ρολφ Τοπχόφεν, βασικό κίνητρο για τις τρομοκρατικές επιθέσεις και στη Γερμανία ήταν να σταλεί το μήνυμα ότι το ΙΚ έχει επισκιάσει πλέον την Αλ Κάιντα, δείχνοντας ότι η τρομοκρατική του δράση δεν περιορίζεται πλέον στη Μέση Ανατολή.
Πηγή: Deutsche Welle