Είναι δεδομένο ότι οι αγορές δεν πείθονται για την ισχύ, το βεληνεκές και την αποτρεπτική ικανότητα απέναντι στις… κρίσεις, που θα έχει το νέο «μπαζούκας» που ετοιμάζει η ΕΚΤ για την αγορά ομολόγων, προκειμένου να προστατεύσει τις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επέδειξε αντανακλαστικά και αντέδρασε στην εικόνα της εκτόξευσης του κόστους δανεισμού Ελλάδας και Ιταλίας και κυρίως στη διεύρυνση του χάσματος στα spread μεταξύ του ιταλικού και του γερμανικού 10ετούς, που ακούμπησε τις παρυφές της διακεκαυμένης ζώνης των 250 μονάδων βάσης. Η συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου και η πρόθεση της ΕΚΤ για εξεύρεση λύσης, λειτούργησε ευεργετικά για την αγορά ομολόγων και αποκλιμάκωσε τις πιέσεις που δέχθηκαν κατά κύριο λόγο τα χρεόγραφα της Ελλάδας και της Ιταλίας. Ο εξευμενισμός του… κακού, όμως, κράτησε λίγο, καθότι η ουσία των όσων εξήγγειλε η Κριστίν Λαγκάρντ, απείχε παρασάγγας από αυτό που χαρακτηρίζεται ως πειστική απάντηση.
Πρόκειται για μια «άσφαιρη» παρέμβαση, όπως ορθώς την αποκάλεσε το Sin, καθώς απέφυγε να οριοθετήσει χρονικά την εφαρμογή του νέου εργαλείου προστασίας και να αποσαφηνίσει λεπτομερώς τον τρόπο λειτουργίας του. Εκ πρώτης όψης αυτό καταδεικνύει έλλειψη ουσιαστικής προετοιμασίας και απουσίας έτοιμης λύσης. Είναι όμως έτσι; Έμπειροι αναλυτές και παροικούντες στη… Φρανκφούρτη υποστηρίζουν ότι η ΕΚΤ έχει έτοιμο το μπαζούκας, όμως αποφεύγει να το γεμίσει με το βλήμα και να το πυροδοτήσει.
Και το κάνει αυτό εμφορούμενη από τον «αξιακό» κανόνα που έχει τροφοδοτηθεί από το γερμανικό διευθυντήριο και πριμοδοτείται συνεχώς από τα «γεράκια» στην Κεντρική Τράπεζα, ότι οι υπερχρεωμένες χώρες πρέπει να ματώσουν πρώτα, προτού τις χαριστεί οτιδήποτε. Σύμφωνα με την εν λόγω ανάλυση αποτελεί θέμα αρχής για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να «παιδέψει» ενδεχομένως και να τιμωρήσει τις απείθαρχες χώρες.
Στα ύψη το κόστος δανεισμού - Σε δυσμενή θέση Ελλάδα και Ιταλία
Το κόστος νέου δανεισμού έχει καταστεί απαγορευτικό για την Ελλάδα, η οποία ωστόσο έχει το μαξιλαράκι ασφαλείας των 35 εκατομμύριων ευρώ, για να τροφοδοτήσει τις ανάγκες, χωρίς να προσδοκά σε «ζεστό» χρήμα από τις αγορές. Στην περίπτωση της Ιταλίας όμως η ανάγκη για άντληση κεφαλαίων από τις αγορές είναι καθόλα επιτακτική. Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης καλείται φέτος να αναχρηματοδοτήσει συνολικό χρέος 2,7 τρισ ευρώ, μ΄ ένα ποσό που θα προσεγγίζει το 1 τρισ.ευρώ και θα προέρχεται από τις αγορές. Υπό αυτές τις συνθήκες, όπου το κόστος δανεισμού συνεχίζει την ανοδική του πορεία, ο Μάριο Ντράγκι έχει ενώπιον του ένα εξόχως δύσκολο έργο.
Σε κάθε περίπτωση και με δεδομένες τις συνεχείς και γενναίες αυξήσεις επιτοκίων, χθες από Fed και σήμερα από τις Τράπεζες της Αγγλίας και Ελβετίας, η ΕΚΤ δεν μπορεί να παίζει κρυφτό και να τρενάρει τις όποιες αποφάσεις στήριξης των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Οφείλει να παρουσιάσει σε σύντομο διάστημα ένα πειστικό αντίβαρο απέναντι στον κατακερματισμό των αγορών, παρέχοντας ουσιαστική και ισχυρή στήριξη των ευρωπαϊκών ομολόγων, όπως έπραξε στην πανδημία με την εφαρμογή του έκτακτου προγράμματος.
Νώντας Βλάχος