Αποστάσεις με αιχμές για τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανο Κασσελάκη από τον καθηγητή Γρηγόρη Γεροτζιάφα, ο οποίος σε μία μακροσκελή δήλωσή του αναφέρει μεταξύ άλλων ότι διακόπτει τους πολιτικούς δεσμούς με την Κουμουνδούρου.
Ακολουθεί αναλυτικά η τοποθέτηση του καθηγητή Γεροτζιάφα:
«Οι πολιτικές Υγείας βρίσκονται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος για λόγους που σχετίζονται με την πανδημία, την τεχνολογική και φαρμακευτική επανάσταση, την κλιματική κρίση κλπ. Η Ελλάδα έχει επιπλέον ιδιαιτερότητες που καθορίζονται από την όξυνση των οικονομικών ανισοτήτων, την αναμενόμενη επιδείνωση των δεικτών της δημόσιας υγείας, την κατάρρευση του ΕΣΥ, την καταστροφική διαχείριση της πανδημίας από την Κυβέρνηση της ΝΔ, την ανάπτυξη και εδραίωση αντιεμβολιαστικής και τεχνοφοβικής διάθεσης σε σημαντικές ομάδες πολιτών (στην οποία συνέδραμαν και ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ), και την υγειονομική βόμβα που πυροδοτήθηκε από τις πρόσφατες πλημμύρες στην Θεσσαλία. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, δεν είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε τις θέσεις του νέου Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σχετικά με την πολιτική του στον χώρο της Υγείας.
Εντοπίσαμε σε δηλώσεις του αναφορές για «την προστασία των αδυνάμων» , «το κοινωνικό κράτος » και «την υποστήριξη του ΕΣΥ». Ωστόσο, βρίσκουμε αυτά τα συνθήματα στις ομιλίες και άλλων πολιτικών αρχηγών (ακόμη και ακροδεξιών) όπως και στις διακηρύξεις και προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού.
Για να απαντήσω λοιπόν στην ερώτησή σας, καθώς δεν είμαι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και σεβόμενος το αποτέλεσμα των πρόσφατων εσωκομματικών εκλογών, πρέπει να εκτιμήσουμε ορισμένα αντικειμενικά γεγονότα:
Στις εκλογές του Μαΐου/Ιουνίου η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η ήττα συνολικά της Αριστεράς (πλην ΚΚΕ) οδηγεί de facto σε ηγεμονία της στρατηγικής της ΝΔ (σχηματικά: ιδιωτικοποίηση και περαιτέρω αποδιάρθρωση του ΕΣΥ) και πολιτική περιθωριοποίηση του προγράμματος για Δημόσιο, Καθολικό, Ποιοτικό Αποκεντρωμένο και Δωρεάν ΕΣΥ. Για την υποστήριξη αυτού του προγράμματός έθεσα και την υποψηφιότητά μου στις βουλευτικές εκλογές. Με αυτή την ήττα ολοκληρώθηκε και ρόλος του «think tank υγείας» του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στο οποίο συμμετείχα
Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος, εμπνεόμενος από την πολιτική του κόμματος των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, λογικά θα προκρίνει ένα αντίστοιχο μοντέλο για την οργάνωση του συστήματος υγείας στην Ελλάδα. Όμως το αμερικάνικο μοντέλο «κράτους πρόνοιας» δεν είναι καθολικό, βασίζεται στην ιδιωτική ασφάλιση και στην ιδιωτική περίθαλψη και έχει τεράστιο κόστος με φορολογικές ελαφρύνσεις προς την φαρμακοβιομηχανία και τους ιδιωτικούς ομίλους παροχής υπηρεσιών υγείας.
Ο χώρος της υγείας όπως και αυτός της εκπαίδευσης βρίσκονται στο επίκεντρο της νεοφιλελεύθερης αποδιοργάνωσης των κοινωνιών μας. Στο ερώτημα περί ιδιωτικών πανεπιστημίων ορισμένοι/ες βουλευτές/βουλευτριες/υποστηρικτές/ υποστηρίκτριες του νέου Προέδρου, έχουν ήδη τοποθετηθεί σε μια συγκλίνουσα κατεύθυνση με αυτή της Κυβέρνησης της Δεξιάς.
Συνεπώς, η πολιτική συνέπεια επιβάλει την υιοθέτηση εκ μέρους τους των αντίστοιχων θέσεων σχετικά με την πολιτική του κόμματός τους στον χώρο της Υγείας. Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι παρά τις διακηρύξεις και την καλλιέργεια κλίματος σύγκρουσης «απέναντι στον Μητσοτάκη» η πολιτική υγείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα ηγεμονεύεται από την νεοφιλελεύθερη στρατηγική. Το δημόσιο Σύστημα Υγείας μαζί με την Παιδεία είναι βασικοί πυλώνες συγκρότησης και διατήρησης της κοινωνικής συνοχής.
Επιπλέον, το επίπεδο υγείας του λαού μιας χώρας είναι ένας σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει τον ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ. Κατά συνέπεια η επεξεργασία και διεκδίκηση εφαρμογής ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για δημόσια δωρεάν Υγεία με ορίζοντα 10ετίας, προσαρμοζόμενο στις τεχνολογικές εξελίξεις (πχ artificial intelligence) και στις εξελίξεις της Ιατρικής επιστήμης είναι το πολιτικό ζητούμενο της Αριστερής Ριζοσπαστικής Τεχνοκρατίας. Αυτό το αίτημα δεν απαντάται από το πολιτικό πρόσημο του σημερινού Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Η διαμόρφωση του μακροπρόθεσμου σχεδίου για Δημόσιο, Καθολικό, Ποιοτικό Αποκεντρωμένο και Δωρεάν ΕΣΥ και κρατική ρύθμιση και έλεγχο του ιδιωτικού τομέα υγείας, είναι ζητούμενο για την κοινωνία και πρέπει να γίνει μέσω δημοκρατικής διαβούλευσης των κοινωνικών φορέων (ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, συνδικαλιστικές οργανώσεις, τοπική αυτοδιοίκηση, πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, οικονομικοί παράγοντες, σύλλογοι ασθενών και χρηστών υπηρεσιών υγείας κλπ).
Η διαβούλευση πρέπει να καταλήξει στην δέσμευση των κομμάτων για την εφαρμογή του σχεδίου χωρίς ανατροπές μικροκομματικού χαρακτήρα ανεξάρτητα της εναλλαγής κυβερνήσεων στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας με στόχο την ανοικοδόμηση και θωράκιση του Κοινωνικού Κράτους».