Υπό αίρεση επιδιώκουν να θέσουν οι Βρυξέλλες, ακολουθώντας τη γραμμή της Γερμανίας, το σημαντικότερο μεσοπρόθεσμο μέτρο ελάφρυνσης του χρέους, για το οποίο ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε έλθει σε σκληρή σύγκρουση με τον Πόουλ Τόμσεν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, στο Eurogroup του Ιουνίου 2017.
Πρόκειται για την επιμήκυνση της περιόδου χάριτος των δανείων του EFSF (δεύτερο μνημόνιο), ύψους 130 δισ. ευρώ, τα οποία θα «φουσκώσουν» υπερβολικά τις δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους την επόμενη δεκαετία.
Το ΔΝΤ επιμένει ότι οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να φανούν γενναιόδωροι, μεταθέτοντας την έναρξη πληρωμής τόκων έως και 15 χρόνια αργότερα (η Τράπεζα της Ελλάδος υπολογίζει ότι η επιμήκυνση πρέπει να είναι τουλάχιστον κατά 8 έτη) και έχει διαμηνύσει από καιρό ότι δεν μπορεί να συντάξει «καθαρή» έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους χωρίς αυτή τη διευθέτηση.
Μπροστά στην πιεστική απαίτηση του Π. Τόμσεν να εγγραφεί σε ανακοινωθέν του Eurogroup η δέσμευση για επιμήκυνση της περιόδου χάριτος αυτών των δανείων, ο Β. Σόιμπλε είχε δεχθεί, τον Ιούνιο του 2017, να γίνει σχετική αναφορά, αλλά τελικά υπαναχώρησε και αξίωσε να γίνει αναφορά σε επιμήκυνση κατά 0-15 έτη, αφήνοντας με αυτό τον τρόπο ανοικτό το ενδεχόμενο να μη γίνει επιμήκυνση!
Για να ξεπερασθεί αυτή η θεμελιώδης διαφωνία Ευρωπαίων – ΔΝΤ, το Euro Working Group εξετάζει ένα σενάριο που δεν ευνοεί τις ελληνικές επιδιώξεις για μια σοβαρή λύση ελάφρυνσης του χρέους.
Όπως δήλωσε χθες ο πρόεδρος του Eurogroup, Μάριο Σεντένο, εξετάζεται να συνδεθεί το λεγόμενο «γαλλικό σχέδιο» με την επιμήκυνση της περιόδου χάριτος των δανείων του EFSF.
Ως γνωστόν, η γαλλική πρόταση προβλέπει τη σύνδεση του ρυθμού ανάπτυξης της Ελλάδας με τις πληρωμές για την εξυπηρέτηση του χρέους, κατά τρόπον ώστε αυτές να μειώνονται, εάν διαπιστώνεται ότι η ανάπτυξη υποχωρεί σε χαμηλότερο ρυθμό από κάποιο προκαθορισμένο όριο.
Με τον τρόπο αυτό, θα δημιουργηθεί ένα πλαίσιο εγγύησης προς την αγορά ομολόγων ότι, σε περίπτωση σοβαρής κάμψης της ανάπτυξης στην Ελλάδα, οι πληρωμές για το χρέος θα μειώνονται, ώστε να αποφύγει η χώρα μια νέα διολίσθηση προς τη χρεοκοπία.
Το νέο στοιχείο, όμως, είναι ο γαλλικός μηχανισμός επιδιώκεται να συνδεθεί με την επιμήκυνση της περιόδου χάριτος και των λήξεων των δανείων του EFSF. Δηλαδή, να παρέχεται στην Ελλάδα η επιμήκυνση μόνο σε περίπτωση απρόβλεπτης κάμψης του ΑΕΠ και όχι να προσφερθεί εξαρχής, όπως έχει ζητήσει το ΔΝΤ, ως ένα μέτρο σοβαρής ελάφρυνσης των πληρωμών της επόμενης δεκαετίας.
Ουσιαστικά, αν τεθούν τέτοιες αιρέσεις στην εφαρμογή του κρίσιμου αυτού μέτρου, το ΔΝΤ θα είναι πολύ δύσκολο να καταλήξει σε μια συμφωνία με τους Ευρωπαίους για το χρέος, αφού δεν θα έχει μετακινηθεί ο «ογκόλιθος» των πληρωμών για τα δάνεια του EFSF, που θα επιβαρύνει σοβαρά τις σχετικές δαπάνες από το 2023 και μετά.
Τα θέματα αυτά θα τεθούν σε πολιτική συζήτηση στην εαρινή σύνοδο του Ταμείου, όπου θα υπάρχει και η αρχική πρόταση του Euro Working Group για τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Αν ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας δεν κάνει πίσω στο θέμα της επιμήκυνσης των δανείων του EFSF, το Ταμείο διαμηνύει ότι πολύ δύσκολα θα μπορούσε να προσυπογράψει μια συμφωνία για το χρέος.
