Δεν φταίει η κρίση και τα μνημόνια που ο έλληνας δεν ασφαλίζεται, γιατί δεν ασφαλίζονταν ούτε στις εποχές της ευμάρειας, διατύπωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Interlife στην 16η Ημερίδα της Insuranceforum και του ΣΕΜΑ, επιρρίπτοντας ευθύνες κυρίως στους Συνδικαλιστικούς Επαγγελματικούς Φορείς και τις Ασφαλιστικές. Το ασφαλιστικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες δεν βοηθά την οργανωμένη προσπάθεια για την προβολή της Ασφάλισης ως μίας αναγκαιότητας για τον πολίτη τόνισε, διευκρινίζοντας ότι ο αριθμός των ψήφων στην ΕΑΕΕ δεν κατανέμεται ισομερώς ανά εταιρεία, το δικαίωμα ψήφου είναι ανάλογο με το τζίρο της εταιρείας και με τέτοιες ή με παρόμοιες τακτικές δεν ευνοούνται ευρύτερες συνεργασίες για το μέλλον του κλάδου. Από την άλλη πλευρά παρατήρησε ότι η πολιτεία θα πρέπει από την πλευρά της να αναθεωρήσει κάποιες απόψεις και να προσδιορίσει τι πραγματικά πρέπει να είναι υποχρεωτικό, υποβάλλοντας την ερώτηση αν το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης είναι σημαντικότερο ή υποχρεωτική ασφάλιση κατοικιών κατά του σεισμού σε μία χώρα υψηλής κατά τεκμήριο σεισμικότητας.
της Ελενας Ερμείδου
Υπογράμμισε πώς, «όταν μιλάμε για ευθύνη των ασφαλιστικών απέναντι στην κοινωνία πέραν των πελατών μας σε δύσκολες περιστάσεις μιλάμε για μία ευρύτερη ευθύνη προς το κοινωνικό σύνολο.
Μιλώντας με παραδείγματα τόνισε : «η ασφαλιστική ευθύνη για εμένα είναι περάσουμε το μήνυμα της ασφαλιστικής συνείδησης στα ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού, η χώρα μας έχει το χαμηλότερο ποσοστό δαπάνης επί του ΑΕΠ μόνο 2% περίπου το ¼ του μέσου ευρωπαϊκού όρου που είναι 8%. Το μέσο κατά κεφαλήν ασφάλιστρο στην Ευρώπη είναι 1900 ευρώ ενώ στην Ελλάδα 345 ευρώ».
Στους επιμέρους κλάδους: Το μέσο ασφάλιστρο ζωής ανά κάτοικο παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση μεταξύ των χωρών της ΕΕ με υψηλότερο αυτό του Λουξεμβούργου που ανέρχεται στα 3.713 ευρώ και χαμηλότερο της Ρουμανίας με 18 ευρώ. Το μέσο Ευρωπαϊκό είναι 1.200 και το ελληνικό 172, επτά φορές χαμηλότερο από αυτά της Ευρώπης.
Το μέσο ασφάλιστρο ζημιών ανά κάτοικο κινείται με υψηλότερο αυτό της Ολλανδίας στα 3.345 ευρώ και το χαμηλότερο της Ρουμανίας με 72 ευρώ ενώ το μέσο ευρωπαϊκό με 764 ευρώ και το ελληνικό 173 ευρώ.
Επιχειρώντας να αναλύσει τους λόγους που ο έλληνας δεν ασφαλίζεται είπε χαρακτηριστικά,: «όλοι ασφαλίζονται μόνο όταν υποχρεούνται από τον νόμο δηλαδή ο έλληνας ασφαλίζει κατά κύριο λόγο το όχημα του και αυτό όχι πάντα. Ο έλληνας δεν προνοεί προτιμά να πληρώνει αφού προκύψει κάποια ζημιά.Δεν φταίει η κρίση ή τα μνημόνια γιατί δεν ασφαλίζονταν ούτε στις εποχές της ευμάρειας».
Επέρριψε ευθύνες στους Φορείς εξηγώντας ότι η ασφαλιστική συνείδηση είναι τόσο χαμηλή στην Ελλάδα λόγω της έλλειψης οργανωμένης προώθησης της Ασφαλιστική ιδέας δεδομένης της διασποράς ασφαλιστικών Συνδικαλιστικών Φορέων. Το ασφαλιστικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετία δεν βοηθά την οργανωμένη προσπάθεια για την προβολή της Ασφάλισης ως μίας αναγκαιότητας για τον πολίτη.
Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις που λειτουργούν σήμερα στην Ελλάδα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Στις ξένες εταιρείες , τις Τραπεζικές και Ελληνικές. οι οποίες είναι ελάχιστες και στο μέλλον δεν πρόκειται να αυξηθούν Οι τάσεις μεταξύ των τριών αυτών κατηγοριών είναι φυγόκεντρες. Συνεργασία δεν υπάρχει καθώς η Ενωση δεν κατάφερε προς το παρόν να δράσει συγκολλητικά. (Διαβάστε εδώ σχετική συνέντευξη με θέμα : Γιατί οι ασφάλειες έμειναν πίσω στην Ελλάδα)
Παράδειγμα ο αριθμός των ψήφων στην ΕΑΕΕ δεν κατανέμεται ισομερώς ανά εταιρεία, το δικαίωμα ψήφου είναι ανάλογο με το τζίρο της εταιρείας συνεπώς με τέτοιες ή με παρόμοιες τακτικές δεν ευνοούνται ευρύτερες συνεργασίες για το μέλλον του κλάδου.
Τι θα έπρεπε να γίνει και δεν γίνεται ;
Οι ίδιες οι ασφαλιστικές, τονίζει ο Διευθύνων Σύμβουλος της Interlife «εμείς δηλαδή θα πρέπει να αναλάβουμε πρωτοβουλίες να διαδώσουμε την ασφαλιστική ιδέα. Το κόστος της ασφάλισης δεν είναι μεγάλο σε σχέση με το αποτέλεσμα γιατί την ασφάλιση την έχει ανάγκη περισσότερο ο αδύναμος οικονομικά από τον πιο εύπορο»
Οι πρωτοβουλίες που μπορεί να αναλάβει η ασφαλιστική αγορά σύμφωνα με τις προτάσεις του είναι να οργανωθούν κάποιας μορφής ενημερωτική εκστρατεία που επικεντρώνει στην αναγκαιότητα της ασφάλισης του κάθε έλληνα. Διαφημιστικά κονδύλια, τονίζει υπάρχουν αν προσέξει κανείς τις δραστηριότητες του κλάδου και τις διάφορες οργανώσεις που αφειδώς οργανώνονται
Παράλληλα, απαραίτητη είναι και η συστηματική εκπαίδευση των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών. Οι διαμεσολαβητές, τονίζει είναι το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο κανάλι διανομής ασφαλιστικών προϊόντων αλλά και επαφής με τον πελάτη.
Τέλος τα συνδικαλιστικά όργανα θα χρειάζεται να έχουν στόχο και να επικεντρωθούν σε συγκεκριμένες ανάγκες του κλάδο ενώ η πολιτεία πρέπει από την πλευρά της να αναθεωρήσει κάποιες απόψεις και να προσδιορίσει τι πραγματικά πρέπει να είναι υποχρεωτικό
Στο σημείο αυτό διερωτάται:. «Το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης είναι σημαντικότερο ή υποχρεωτική ασφάλιση κατοικιών κατά του σεισμό σε μία χώρα υψηλής κατά τεκμήριο σεισμικότητας ή να εντοπίσει το κράτος τα ανασφάλιστα που πέντε χρόνια το ακούμε αλλά δεν το βλέπουμε;»
Εμφαση κατά την ομιλία του έδωσε στο ρόλο των εποπτικών αρχών και στην λειτουργία ορισμένων ΕΠΥ που συνεχίζουν να δρουν ανεξέλεγκτα στην Ελλάδα, κάτι που δεν συμβαίνει σε άλλες χώρες.
