Το τεράστιο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση της χώρας και οι πλειστηριασμοί που θα ακολουθήσουν λόγω κόκκινων δανείων, αναδεικνύουν ένα μείζον θέμα: Ποιοι είναι αυτοί που αγοράζουν;
Οι ιδιωτικοποιήσεις, οι ρευστοποιήσεις επιχειρήσεων και οι πλειστηριασμοί ακινήτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων προκαλούν μεγάλης κλίμακας ανακατανομή πλούτου. Και σε κάθε τέτοια διαδικασία ανακύπτει πολλά ερωτήματα: Ποιοί είναι αυτοί που επωφελούνται, αγοράζοντας «φιλέτα» του Δημοσίου σε τιμές εκποίησης και περιουσιακά στοιχεία πολιτών που δεν κατάφεραν να πληρώσουν τις τράπεζες; Ποιές είναι οι πηγές των εσόδων τους; Ποιοί κρύβονται πίσω από τα ποικιλώνυμα funds που εμφανίζονται σαν «κοράκια»;
Τα όρια του παράνομου και του νόμιμου χρήματος είναι πλέον δυσδιάκριτα. Στην πραγματικότητα κανείς δεν γνωρίζει ποιών είναι τα κεφάλαια τα οποία διαχειρίζονται ευυπόληπτοι managers και ποιοι κρύβονται πίσω από το προσωπείο των distress funds.
1,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ
Συχνά τα κεφάλαια αυτά δεν είναι και πολύ «καθαρά». Ολοι ξέρουν ότι αυτό που αποκαλούνταν παλιότερα «Μαφία» , είναι μία από τις μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις στον κόσμο.Το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC) εκτιμά ότι οι διακρατικές ομάδες οργανωμένου εγκλήματος έχουν ετήσια έσοδα της τάξης του 1,5 % του παγκόσμιου ΑΕΠ. Πάνω από το 1/3 αυτών των χρημάτων προέρχεται από διακίνηση ναρκωτικών.
Το 2014, το συνολικό ΑΕΠ των οικονομιών της Ασίας-Ειρηνικού, συμπεριλαμβανομένων της Κίνας, της Ιαπωνίας, της Αυστραλίας και της Ανατολικής Ασίας, ήταν περίπου 24 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ονομαστικούς όρους. Το 1,5% αυτού του ποσού αντιστοιχείί σε τζίρο 360 δισ. δολ.για τις οργανώσεις διεθνικού εγκλήματος.
Η Αυστραλιανή Επιτροπή Εγκλήματος εκτίμησε συντηρητικά ότι οι ετήσιος συνολικός τζίρος των ομάδων οργανωμένου εγκλήματος στην Αυστραλία είναι της τάξης των 15 δισ. AUD.
Τεράστια δύναμη
Μια τέτοια οικονομική ισχύς δίνει τη δυνατότητα επηρεασμού δικαστών, πολιτικών, ακόμη και κυβερνήσεων. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν αυτό το μαύρο χρήμα έχει ξεπλυθεί και κινείται μέσω επιχειρηματικών ή επενδυτικών σχημάτων.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση ήταν θείο δώρο για τους υπερεθνικούς εγκληματίες. Εξαιτίας της εξασθένισης της οικονομίας, οι εγκληματικές οργανώσεις μπορούν -χάρη στη ρευστότητα που διαθέτουν- να αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας εταιρείες που είναι οικονομικά στριμωγμένες, αλλά δυνητικά έχουν μεγάλη αξία. Η δημοσιονομική λιτότητα αναγκάζει τις απανταχού κυβερνήσεις να περιστέλλουν τους προϋπολογισμούς των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και των δικαστικών συστημάτων. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν απολυθεί και -ως εκ τούτου- είναι πιο επιρρεπείς στην παρανομία.
Ο μεγάλος αριθμός των ανέργων ειδικών περί τα οικονομικά, τη λογιστική, την πληροφορική, τα νομικά, τα logistics, αποτελεί σήμερα μία δεξαμενή ταλέντων διαθέσιμη για τα καρτέλ του εγκλήματος.
Εν τω μεταξύ, οι ανά τον κόσμο φιλάνθρωποι και "Μαικήνες" έχουν περιορίσει την προσφορά τους, με αποτέλεσμα να σημειώνεται έλλειμμα χρηματοδότησης στις τέχνες, στην εκπαίδευση, στην περίθαλψη και σε άλλους τομείς. Οι σύγχρονοι μαφιόζοι είναι ευτυχείς να συμπληρώσουν αυτό το έλλειμμα, με αντάλλαγμα την πρόσβαση σε πολιτικά κλιμάκια, την κοινωνική νομιμοποίηση και τη λαϊκή στήριξη.
Οι διεθνείς εγκληματίες δεν θα μπορούσαν να ζητήσουν πιο ευνοϊκό επιχειρηματικό περιβάλλον. Οι δραστηριότητές τους έχουν συνήθως υψηλά περιθώρια κέρδους και στηρίζονται στην ταμειακή βάση, πράγμα που σημαίνει ότι συχνά απολαμβάνουν υψηλή ρευστότητα, δηλαδή μία θέση πλεονεκτική σε τέτοια εποχή παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.