«Ας κλείσει τον Ιούνιο η αξιολόγηση. Δεν θα εκβιασθούμε σε μια συμφωνία-ταφόπλακα της προσπάθειας εξόδου στις αγορές, που θα καταστρέψει την κυβέρνηση και θα φέρει το τέταρτο μνημόνιο»: Κάπως έτσι θα μπορούσε να συνοψισθεί το νέο μήνυμα που εκπέμπει η Αθήνα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, καθώς τα στελέχη της κυβέρνησης ετοιμάζονται για την επόμενη, σκληρή παρτίδα πόκερ στο Eurogroup, έχοντας ως «κρυφό χαρτί» τις συμβουλευτικές υπηρεσίες που προσφέρει ήδη η Rothchild στο παρασκήνιο.
Η εκτίμηση που έχει διαμορφωθεί πλέον στο Μαξίμου είναι ότι η πίεση που ασκείται για να κλείσει πάση θυσία η συμφωνία για την αξιολόγηση πριν από τις ολλανδικές εκλογές, εξυπηρετεί μόνο τη στρατηγική του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, τα σχέδια του οποίου έχουν μόνο καταστροφικές προοπτικές για την Ελλάδα και την κυβέρνηση:
- Η πρόταση που βρίσκεται στο τραπέζι αυτή τη στιγμή προβλέπει μόνο θυσίες από την ελληνική πλευρά, με προκαταβολική νομοθέτηση μέτρων που ακόμη και η Κομισιόν κρίνει ότι δεν είναι απαραίτητα. Αντίθετα, όλα όσα ενδιαφέρουν την Ελλάδα, δηλαδή ο εξορθολογισμός του δημοσιονομικού στόχου, για να υπάρχει προοπτική χαλάρωσης της λιτότητας, και ο προσδιορισμός μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, ώστε να «κλειδώσει» η συμμετοχή στην ποσοτική χαλάρωση και να αρχίσει η πορεία επιστροφής στις αγορές, «σπρώχνονται» από το Γερμανό υπουργό Οικονομικών μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.
- Με άλλα λόγια, η Ελλάδα καλείται να διευκολύνει τον κ. Σόιμπλε στην προεκλογική του εκστρατεία, για να εμφανισθεί ως θριαμβευτής, αφού επέβαλε πειθαρχία στους «ατίθασους Έλληνες»> Παράλληλα η κυβέρνηση καλείται να σηκώσει το τεράστιο πολιτικό βάρος των νέων μέτρων και να εγκαταλείψει το όνειρο της έγκαιρης εξόδου στις αγορές, ώστε να μη χρειασθεί να ζητήσει αργότερα, από δυσμενέστατη θέση, ένα τέταρτο μνημόνιο για χρηματοδότησή.
- Το Μαξίμου έχει πεισθεί ότι η Γερμανία υπαναχωρεί από τις υποσχέσεις της για διευκόλυνση της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές, ώστε να γίνει η τελευταία «μνημονιακή» χώρα που θα επανέλθει σε στοιχειώδη ομαλότητα. Η συμφωνία που προσφέρεται αυτή τη στιγμή, βάσει των όσων συζητήθηκαν την Παρασκευή στις Βρυξέλλες, εκτιμάται ότι εξυπηρετεί κατά 95% τις επιδιώξεις της Γερμανίας, αφήνοντας στην ελληνική πλευρά ως μοναδική «νίκη» την εκταμίευση της επόμενης δόσης, που ούτως ή άλλως δεν είναι απολύτως απαραίτητη, αφού οι πιεστικές χρηματοδοτικές ανάγκες θα εμφανισθούν τον Ιούλιο.
Σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να ρισκάρει ακόμη και μια παράταση των διαπραγματεύσεων ως το καλοκαίρι, ελπίζοντας ότι η πίεση θα μεταφερθεί στο Βερολίνο και η καγκελάριος Μέρκελ θα προσφέρει τελικά μια πιο δίκαιη συμφωνία, που δεν θα αποκλείει τη δοκιμαστική έκδοση ομολόγων εντός του έτους.
Τι εισηγείται η Rothchild
Σύμφωνα με πληροφορίες, την τήρηση σκληρής γραμμής υποδεικνύει στην Αθήνα και ο οίκος Rothchild, που από μέρα σε μέρα -και πιθανότατα πριν το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου- αναμένεται να πάρει επίσημα το ρόλο του συμβούλου, όχι μόνο για τις μελλοντικές εκδόσεις ομολόγων, αλλά συνολικότερα για τη στρατηγική της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση, όπως τονίσθηκε και σε σχετικό χθεσινό δημοσίευμα του sofokleousin (https://www.sofokleousin.gr/archives/334127.html).
Σύμφωνα και με χθεσινό δημοσίευμα των "Financial Times", «η Rothschild θα συμβουλεύει τη χώρα σε όλα τα σημεία που σχετίζονται με το χρέος της, περιλαμβανομένων των διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές».
Ο γαλλικός οίκος εκτιμά ότι μια συμφωνία που δεν θα καλύπτει επαρκώς τις παραμέτρους των δημοσιονομικών στόχων και της ελάφρυνσης χρέους και δεν θα οδηγεί στην ποσοτική χαλάρωση θα καταστήσει μάταιη κάθε προσπάθεια για έκδοση ομολόγων, ενώ αναμένεται ότι η αγορά θα αντιδράσει αρνητικά, διατηρώντας τις αποδόσεις σε απαγορευτικά επίπεδα ακόμη και για μικρές δοκιμαστικές εκδόσεις.
Καταλύτης ο Μακρόν
Σε τι μπορεί, όμως, να προσβλέπει η Ελλάδα, «παγώνοντας» τη διαπραγμάτευση μέχρι να εξασφαλίσει μια συμφωνία-διαβατήριο για τις αγορές;
Το νέο στοιχείο, που αλλάζει δραστικά το πολιτικό περιβάλλον της διαπραγμάτευσης και μπορεί να ενισχύσει καταλυτικά τη θέση της Ελλάδας μετά τον Μάιο, είναι η διαφαινόμενη νίκη-έκπληξη του κεντρώου, ανεξάρτητου υποψήφιου Εμανουέλ Μακρόν στις γαλλικές προεδρικές εκλογές, μετά την κατάρρευση της υποψηφιότητας Φιγιόν και την επιλογή απελπιστικά αδύναμου υποψηφίου από τους Σοσιαλιστές.
Το πολιτικό όραμα του Μακρόν για την Γαλλία, ο οποίος εκφράζει την οικονομική και διοικητική ελίτ της χώρας, είναι άκρως ενοχλητικό για το Βερολίνο. Στόχος του είναι, μέσα από φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, να ενισχύσει την ανταγωνιστική θέση της χώρας στην Ευρώπη, αποκλείοντας δημοσιονομικές-χρηματοδοτικές πιέσεις στην οικονομία, ώστε το Παρίσι να γίνει και πάλι ισότιμος συνομιλητής του Βερολίνου και αξιόπιστος ηγέτης των χωρών του Νότου, που θα αντιταχθεί πειστικά στα γερμανικά σχέδια για κυριαρχία.
"Κόκκινο πανί"
Ο Μακρόν, μάλιστα, είναι «κόκκινο πανί» στο Βερολίνο ήδη από το καλοκαίρι του 2015, όταν, εν μέσω της δραματικής διαπραγμάτευσης για την Ελλάδα, και ενώ ήταν αναρμόδιος να μιλήσει γι’ αυτό το θέμα (ήταν υπουργός Οικονομίας και όχι Οικονομικών), είχε δώσει συνέντευξη στην “Welt” για να τονίσει ότι «είναι απαραίτητη η μείωση του βάρους του χρέους για να μη βουλιάξει η ελληνική οικονομία».
Η απότομη εκτίναξη του 39χρονου πολιτικού, που υπήρξε προστατευόμενος του Νταβίντ ντε Ροτσίλντ, όταν εργάσθηκε στην Rothchild ως επενδυτικός τραπεζίτης, θα μπορούσε να δημιουργήσει εντελώς νέα δεδομένα στις συζητήσεις για την Ελλάδα μετά τις γαλλικές εκλογές, φέρνοντας σε δεινή θέση το Βερολίνο, αφού ο Μακρόν αναμένεται να επαναφέρει δυναμικά στο προσκήνιο τις προτάσεις για ελάφρυνση του χρέους.
Με αυτά τα δεδομένα -και παρότι αναγνωρίζεται ότι το κόστος μιας καθυστέρησης θα είναι σοβαρό για την ελληνική οικονομία- η στρατηγική που υπαγορεύεται και από την Rothchild προτάσσει την απόκρουση μιας βιαστικής και κακής συμφωνίας, η οποία θα οδηγούσε με βεβαιότητα στην αποτυχία της προσπάθειας για έξοδο από τις αγορές και σε ένα τέταρτο, δυσβάστακτο μνημόνιο.