Το πρότζεκτ "Arquitecturas Portátiles" (Φορητά Αρχιτεκτονήματα) εκθέτει μέσα στο ισπανικό περίπτερο στη Bienale Αρχιτεκτονικής της Βενετίας η María José Marcos Torró του στούντιο MAGICARCH.
Πρόκειται για 12 αντικείμενα τα οποία μπορούν να φορεθούν, τα οποία η Ισπανίδα αρχιτέκτων περιγράφει ως «κοινές οικολογίες» και για κάθε ένα από αυτά μοντέλο ήταν ένα διάσημο κτίσμα, υπαρκτό ή ιδεατό, το οποίο επανερμήνευσε η María José Marcos Torró.
Η ιδέα της ήταν ότι «ξαναδιαβάζοντας» παλιά αρχιτεκτονήματα – από το São Paulo Museum of Art (MASP) της Lina Bo Bardi μέχρι τον Πύργο Tatlin ο οποίος δεν έχει υλοποιηθεί – μπορούμε να αρθρώσουμε καινούργια ενδιαφέροντα από τις κοινές οικολογίες.
«Προκύπτουν νέες αναγνώσεις του MASP της Lina Bo Bardi το οποίο ανακατασκευάζει το αντι-αποικιακό πολιτισμικό τοπίο του, από το εργοστάσιο της FIAT στο Λινγκότο που σχεδίασε ο Giacomo Matte Trucco και το οποίο τεκμηριώνει τις πυκνότητες της ανθρωποκαίνου περιόδου...» λέει η αρχιτέκτων.
Αφότου επανερμήνευσε σε μικρά αντικείμενα αυτά τα 12 πολιτιστικά εμβλήματα, η María José Marcos Torró αποφάσισε να τα κάνει φορητά και να φοριούνται. Πρόθεσή της ήταν να εξακολουθεί ο κόσμος να μαθαίνει για αυτά, και το σώμα αυτού που τα φορά να γίνεται ένα καινούργιο σκηνικό για αυτά τα αρχιτεκτονήματα.
«Κάθε αντικείμενο αναπαρίσταται στο σώμα που λειτουργεί ως σκηνικό για αυτό, αφηγούμενο νέες εκδοχές που διατυπώνουν σαφή ερωτήματα πολιτικής οικολογίας, γινόμενο ένας νέος υλικός συνδετικός κρίκος για πολιτιστική μεταφορά, ένα σωματικό αντικείμενο, ένα παιδαγωγικό γλυπτό που μπορείς να το φοράς, να το φοράς και να το αγγίζεις» υπογράμμισε.