Συνεχίζονται με αμείωτη ένταση τα πυρά του γερμανικού τύπου όλων των αποχρώσεων (συντηρητικού, φιλελεύθερου και σοσιαλιστικού, αριστερού) κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη στάση του στο ονοματολογικό της ΠΓΔΜ και για την αντίθεσή του στην συμφωνία Ελλάδας - Σκοπίων.
Ταυτόχρονα, τα γερμανικά ΜΜΕ εκθειάζουν το θάρρος του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, να προχωρήσει σε μια συμφωνία, κάτι που δεν τόλμησαν οι προκάτοχοί του επί 27 χρόνια.
Η συεχιζόμενη και σήμερα συζήτηση στη Βουλή με αφορμή το ονοματολογικό και η απειλή ότι θα βγουν στη φόρα απόρρητες πληροφορίες για χειρισμούς προηγούμενων κυβερνήσεων επί του θέματος παρακολουθούνται στενά σε επίπεδο ειδησεογραφίας από τα γερμανικά ΜΜΕ. Και ιδιαίτερα η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με το «χειρόφρενο» που τράβηξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταθέτοντας πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης.
Το όνομα του Βίκτορ Όρμπαν εμφανίζεται σε διαδικτυακό δημοσίευμα του περιοδικού Focus σε αναφορά με τη στάση προέδρου της Ν.Δ. στο ονοματολογικό. Στο άρθρο ο ανταποκριτής κάνει σύντομο απολογισμό της συνολικής κατάστασης στη χώρα παίρνοντας αφορμή από την πραγματικότητα στα νοσοκομεία, στέκεται όμως στη συζήτηση στη Βουλή. «Οι συζητήσεις δεν αφορούν όπως παλαιότερα στην οικονομία» σημειώνει. «Μετά από 8 χρόνια η κρίση αποτελεί περιθωριακό σημείο, η διαμάχη για το ονοματολογικό είναι πιο σημαντική. Ο Τσίπρας μαζί με τον ομόλογό του Ζάεφ θέλουν μονομιάς να τερματίσουν την ερχόμενη Κυριακή μια διένεξη 27 ολόκληρων χρόνων. Το περιεχόμενο της συμφωνίας προκάλεσε την παρέμβαση της Ν.Δ. Σε στιλ Βίκτορ Όρμπαν ο πρόεδρός της Κυριάκος Μητσοτάκης ανακάλυψε λαϊκιστικά θέματα για να προσελκύσει ψηφοφόρους. Κατέθεσε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης. Για να συζητηθεί έπρεπε να συντομευτεί η συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο» επισημαίνει ο σχολιαστής αναφέροντας επίσης το επεισόδιο Μπαρμπαρούση και την καταδίωξη του εκτός της Χρυσής Αυγής πλέον βουλευτή.
Στη στήλη του στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Zeit ο Μίχαελ Τούμαν εκθειάζει τη συμφωνία Αθήνας-Σκοπίων για το ονοματολογικό. «Μας διδάσκει δύο τινά, αφενός ότι τα ντιλ που δεν ακολουθούν την αρχή της απειλής είναι πιθανά ακόμη και στον αιώνα του Τραμπ. Αφετέρου, θα μπορούσαν οι σοσιαλδημοκράτες που πανευρωπαϊκά έχουν πέσει σε μόνιμη κατάθλιψη να αισθάνονται κάπως υπερήφανοι που ένας εξ αυτών ο Ζόραν Ζάεφ και ο Τσίπρας μετά την Οδύσσεια του Αλέξη ´σοσιαλδημοκρατικοποιείται`. Οι προκάτοχοί τους ήταν ένας διεφθαρμένος εθνικιστής στα Σκόπια και ένας λαϊκιστής Σαμαράς στην Αθήνα». Και ο σχολιαστής συνεχίζει: «Για την Αθήνα είναι πολύ σημαντικό να αποβάλει την εικόνα του ταραχοποιού που μπλοκάρει ένα μικρό κράτος. Ο Τσίπρας γνωρίζει ότι κάποτε ίσως χρειαστεί την αλληλεγγύη των μεγάλων εταίρων του. Οι Έλληνες νοιώθουν κάθε εβδομάδα, πόσο μεταβάλλεται η στρατηγική κατάσταση στο Αιγαίο».