Επικίνδυνος χαρακτηρίζεται από επιστήμονες ο ισχυρισμός ότι μπορεί να είναι «σε φόρμα» ένας υπέρβαρος/παχύσαρκος άνθρωπος, μετά από μια νέα μελέτη που διεξήγαγαν, ενσκήπτοντας σε πολλές παλαιότερες έρευνες. Πιστεύουν μάλιστα ότι η λανθασμένη αυτή πεποίθηση ενθαρρύνει τα παχύσαρκα άτομα να αποδέχονται τα κιλά τους αντί να δραστηριοποιηθούν προκειμένου να αποκτήσουν ένα φυσιολογικό βάρος.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία τα παχύσαρκα άτομα διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για εμφάνιση διαφόρων επικίνδυνων και δυνητικά θανατηφόρων νόσων και καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένης της υψηλής αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης, της καρδιακής προσβολής και του εγκεφαλικού επεισοδίου. Τα άτομα με υψηλότερο από το φυσιολογικό Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) έχουν, σχεδόν πάντα, συνοδά νοσήματα που επηρεάζουν αρνητικά την υγεία και τον τρόπο ζωής τους, που μπορούν κυριολεκτικά να κόψουν χρόνια ή και δεκαετίες από τη ζωή τους.
«Τα αποτελέσματα προηγούμενων μελετών που έδειχναν ότι μπορεί να έχει κάποιος μεγάλο ΔΜΣ και να είναι γυμνασμένος, ενδεχομένως να αφορούσε άτομα με μεγάλη μυϊκή μάζα και όχι παχύσαρκους ανθρώπους. Σίγουρα η διαφορά μεταξύ των δύο κατηγοριών είναι τεράστια», διευκρινίζει ο γενικός χειρουργός Γιώργος Σπηλιόπουλος.
Παλαιότερη μελέτη σε 43.000 ανθρώπους είχε δείξει ότι οι παχύσαρκοι που διατηρούνταν σε φόρμα στην πραγματικότητα ήταν πιο υγιείς από τα άτομα φυσιολογικού βάρους. Οι ερευνητές είχαν ισχυριστεί ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης καρδιακών παθήσεων και καρκίνου ήταν ο ίδιος με αυτόν που διατρέχουν οι λεπτοί ενήλικες που δεν ασκούνταν.
Παρότι λοιπόν για περισσότερα από 3 χρόνια επικρατούσε η άποψη ότι μπορεί να είναι κάποιος fat & fit, τα ευρήματα από τη σουηδική μελέτη που συμπεριέλαβε στοιχεία περισσοτέρων των 1,3 εκ. ανδρών, δείχνουν ότι ήταν εσφαλμένη. Η εκγύμναση του σώματος, έχοντας παράλληλα αυξημένο βάρος δεν αποτελεί τρόπο αποφυγής πρόωρου θανάτου. Σύμφωνα με τους ερευνητές το να είναι κάποιος αδύνατος είναι σημαντικότερο από το να είναι αγύμναστος.
Ειδικότερα, ο καθηγητής Peter Nordstrom, από το Πανεπιστήμιο της Umea, και η ομάδα του, εξέτασαν τα αρχεία ανδρών για 29 χρόνια κατά μέσο όρο. Κατά την έναρξη της μελέτης εξετάστηκαν για να διαπιστωθεί η φυσική τους κατάσταση, ζυγίστηκαν και μετρήθηκαν προκειμένου να ελέγξουν εάν ήταν υπέρβαροι ή όχι.
Οι ερευνητές εξετάζοντας τα αίτια θανάτου τους, στα οποία συμπεριλήφθησαν ο καρκίνος και η καρδιακή προσβολή, διαπίστωσαν ότι οι άνδρες που είχαν καλή φυσική κατάσταση ήταν γενικά λιγότερο πιθανό να πεθάνουν απ’ ότι αν δεν ακολουθούσαν κάποια δραστηριότητα. Δεν ίσχυε όμως το ίδιο για τους υπέρβαρους άνδρες. Οι άνδρες που ήταν λεπτοί και μη δραστήριοι είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από εκείνους που ήταν υπέρβαροι, αλλά σε καλή φυσική κατάσταση.
Ο Καθηγητής Nordstrom, η μελέτη του οποίου δημοσιεύτηκε στο International Journal of Epidemiology, δήλωσε ότι τα μη γυμνασμένα άτομα φυσιολογικού βάρους είχαν 30% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, σε σύγκριση με τα γυμνασμένα παχύσαρκα άτομα.
«Το πόρισμα της μελέτης είναι διαμετρικά αντίθετο με την κοινή μέχρι σήμερα πεποίθηση ότι οι κίνδυνοι της παχυσαρκίας αντισταθμίζονται από τα οφέλη του γυμνασμένου σώματος. Το μέλημα λοιπόν όλων θα πρέπει να είναι η απόκτηση/διατήρηση λεπτής σιλουέτας και όχι ενός γυμνασμένου σώματος που έχει επιπλέον βάρος», τονίζει ο Δρ. Σπηλιόπουλος, προσθέτοντας «Θα πρέπει (το πόρισμα) να αποτελέσει εφαλτήριο για προσωπική προσπάθεια αλλά και για εφαρμογή μέτρων σε επίπεδο πολιτείας για την αντιμετώπιση της παιδικής/εφηβικής παχυσαρκίας. Φυσικά η άσκηση δεν πρέπει να λείπει από τις καθημερινές δραστηριότητες όλων».