Ένα βήμα πιο κοντά να ενταχθούν στην Πολεμική Αεροπορία βρίσκονται τα F-35, καθώς οι ΗΠΑ έστειλαν το Letter Of Agreement οπότε και ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις, με το πρώτο μαχητικό πέμπτης γενιάς να προσγειώνεται σε ελληνικό έδαφος το 2028.
Σύμφωνα με όσα έχει ανακοινώσει η ελληνική πλευρά, θα αποκτηθούν 20 (ή 24) αεροσκάφη, με επιθυμία για άλλα 20, πιθανότατα στην έκδοση Block 4 και μένει να καθοριστεί αν θα ακολουθηθεί η «μέθοδος Rafale» δηλαδή μεταχειρισμένα και νέα.
Το σίγουρο ωστόσο είναι ότι η πολεμική αεροπορία θα αποκτήσει μία ακόμη πρωτοπορεία έναντι της Τουρκίας, όπως έγινε με τα γαλλικά μαχητικά, αφού η Άγκυρα τρέχει τώρα να προμυθευτεί μεταχειρισμένα Eurofighter Tranche1 ενώ η ΠΑ έχει σε πλήρη επιχειριασιακή ετοιμότητα μια μοίρα Rafale F3, και σχεδόν άλλη μία μοίρα με σύγχρονα αεροσκάφη F-16V.
Φαίνεται πως οι ΗΠΑ έχουν επιλέξει την «τακτική Ισραήλ» για την Ελλάδα, να αποκτά πρώτη σύγχρονα όπλα και μέτα η Τουρκία, όπως δηλαδή γίνεται με το Τελ Αβιβ, καθώς πολεμική του αεροπορία έχει πλήρως επιχειρισιακά F-35, ενώ οι άλλες χώρες της περιοχής τώρα βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για την απόκτησή τους.
Με την απόκτηση των F-35 η ελληνική πολεμική αεροπορία έχει συντριπτική υπεροχή απέναντι στην τουρκική, ακομη και αν πάρουν οι Τούρκοι F-16V και Eurofighter, αρκεί να συνοδευτούν και με τα αντίστοιχα σύγχρονα όπλα.
Κολλάει το πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού
Από την άλλη μεριά φαίνεται πως κολλάει το πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού με την απόκτηση των κορβετών, ενώ στο «τραπέζι», υπάρχουν δύο σχεδόν ίδιες προτάσεις, ενώ το πρόγραμμα εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ δε θα έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στο Πολεμικό Ναυτικό διότι οι εκσυγχρονισμένες τουρκικές φέρουν πολύ βαρύτερο εξοπλισμό και φόρτο πυραύλων και φαίνεται να είναι ασύμφορο αναφορικά με τη σχέση οφέλους/κόστους.
Επίσης στον αέρα φαίνεται να είναι η απόκτηση της τέταρτης FDI HN, με τα σημερινά δεδομένα, ωστόσω παραμένει η ανάγκη απόκτησης μεγάλων μονάδων επιφανείας, τουλάχιστον μία προς μία ανάλογα με εκείνες που θα αποσύρονται.
Έτσι έχουν αρχίσει και επανέρχονται τα σενάρια απόκτηση μεταχειρισμέων LCS από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ που ωστόσο δεν αρκούν ακόμη και αν πάρουμε 10 από αυτές (έχουν ναυπηγηθεί 13 σε πρόγραμμα 16, αλλά αντιμετωπιζουν ορισμένα προβλήματα), αν στην εξίσωση μπεί και η προστασία της Κύπρου.
Πάντως αν στην απόκτηση φρεγατών μπει ο διακαής πόθος του ΠΝ για απόκτηση δύο αντιτορπιλικών Arleigh Burke με τον αντίστοιχο φόρτο τους, τότε η θαλάσσια ισχύς της Ελλάδας, έρχεται κοντά στην τουρκική η οποια εκτός από ναυπηγικό της πρόγραμμα, επιθυμεί να λάβει για αγγλικές φρεγάτες type23 που αποσύρονται.
Ωστόσο το ελληνικό πολεμικό ναυτικό έχει ανάγκη τουλάχιστον από 15 μεγάλα πλοία στην περίπτωση που επεκτείνει τις δραστηριότητές του και εκτός Αιγαίου. Οπότε θα αρχίσει να επανέρχεται πρόταση ναυπήγησης όπως αυτή των Gibbs&Cox για ναυπήγηση σκαφών 7.000 τόνων (οι ΜΕΚΟ είναι περίπου 3.500τ. και οι FDI 4.500τ) με αντίστοιχο οπλισμό και κατασκευή σε ελληνικά ναυπηγεία.