Κοινό όραμα για μία νέα ΕΕ δεν διαθέτουν μέχρι σήμερα ούτε οι Μέρκελ, Ολάντ και Ρέντσι, . Ο καθένας από τους τρεις έχει αναλάβει τη δική του αποστολή, με κριτήρια εσωτερικής πολιτικής.Ο Ρέντσι και ο Ολάντ θα ήθελαν ένα νέο ξεκίνημα με περισσότερες δημόσιες επενδύσεις, λιγότερο αυστηρούς δημοσιονομικούς κανόνες και μία πιο επεκτατική οικονομική πολιτική. Αλλά η Μέρκελ πατάει φρένο.
Και όλοι βρίσκονται σε προφανές αδιέξοδο.Η κυρια Μέρκελ επισκέπτεται τέσσερα κράτη-μέλη και συναντάται με τους ηγέτες των 15 κρατών-μελών. Οι σοσιαλιστές , συναντώνται στο Παρίσι όπως είχαν κάνει λίγο πριν το συμβούλιο κορυφής για την εκλογή του κ. Γιούνγκερ. Τότε όπως και τώρα, προσπάθησαν να προχωρήσουν σε συμβιβασμούς με την Γερμανία με αντάλλαγμα τις δόσεις της λιτότητας. Η Γερμανία επέβαλλε τον λουξεμβουργιανό πολιτικό και η λιτότητα παρέμεινε.
Σήμερα, έχουμε μία ανάλογη κατάσταση αλλά πολύ πιο κρίσιμη καθώς το προσφυγικό έχει διαιρέσει την Ευρώπη ενώ το BREXIT έφερε στην επιφάνεια μία κατάσταση σχεδόν αδιανόητη σε σχέση με εκείνη πριν απο δύο χρόνια. Οι βρετανοί στην πραγματικότητα έδειξαν ότι στην Ευρώπη μπορεί να υπάρξει αύριο και χωρίς της ΕΕ. Από το Brexit και την προσφυγική κρίση, μέχρι τον πόλεμο στη Συρία, την οικονομική ανάπτυξη και τη δημοσιονομική πολιτική, οι ευρωπαίοι ηγέτες θα κληθούν να πάρουν αποφάσεις καθοριστικές για το μέλλον όχι μόνο της ΕΕ αλλά και για αυτούς τους ίδιους .Και αυτό θα πρέπει να γίνει σε περιβάλλον πρωτοφανούς αμφισβήτησης το οποίο σημαδεύεται απο τις εκλογικές αναμετρήσεις που είναι προγραμματισμένες για τα επόμενο δύο χρόνια. Έντεκα εθνικές εκλογές έχουν προγραμματιστεί στις χώρες-μέλη της ΕΕ για τα επόμενα δύο χρόνια με τις εκλογικές αναμετρήσεις σε Γαλλία και Γερμανία να κυριαρχούν.
Μέσα στις δύο τελευταίες δεκαετίες, μετά από κάθε κρίση , οι Ευρωπαίοι ηγέτες υπόσχονται να επανεξετάσουν την εναρμόνιση, απλώς για να συνεχίσουν με έναν τρόπο business-as-usual μόλις κατακαθίσει η σκόνη.
Η συζήτηση που διαμορφώνεται τώρα είναι λοιπόν εξαντλημένη. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η ΕΕ μπορεί να σωθεί μόνο με την επιτάχυνση των κινήσεων προς μια πλήρη πολιτική ένωση. Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει ανώτερους επιτρόπους της ΕΕ, πολιτικούς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και τους υπουργούς Εξωτερικών της Γαλλίας και της Γερμανίας . Άλλοι, συμπεριλαμβανομένων των ηγετών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης , της Δανία και της Ολλανδίας, έβγαλαν το αντίθετο συμπέρασμα. Αλλά ούτε η επιτάχυνση της ολοκλήρωσης ούτε η επιβράδυνσή της θα είναι αρκετή για να σώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, οι τρέχουσες προτάσεις που βρίσκονται στο τραπέζι για να αυξηθεί η συνεργασία στην οικονομική πολιτική και την ασφάλεια, είναι απίθανο να αναθερμάνουν τον ενθουσιασμό για το ευρωπαϊκό σχέδιο σε μια εποχή κατά την οποία η καχυποψία των Βρυξελλών βρίσκεται σε άνοδο . Επίσης, η εισαγωγή μεταρρυθμίσεων με τρόπο σχεδιασμένο για να παρακάμψουν τις προτιμήσεις των δήθεν κακά πληροφορημένων ή αδαών πολιτών της Ευρώπης θα είναι τόσο πατροναριστική όσο και ανίκανη να παρέχει οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη σταθερότητα.