Με μια απόφαση με μεγάλο βάρος το Ευρωδικαστήριο αποφάσισε τελικά ότι η Uber δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εφαρμογή αλλά ως εταιρεία ταξί, η οποία παρέχει υπηρεσίες μεταφοράς σε αστικά κέντρα. Αυτό πρακτικά σημαίνει, μεταξύ άλλων, πως θα πρέπει να εκδίδει ειδικές άδειες για τα οχήματά της, να τα ασφαλίζει ως επαγγελματικά κ.λπ.
Η απόφαση έχει μείζονα σημασία όχι μόνον για την ίδια την Uber αλλά και για ολόκληρο τον κλάδο της ψηφιακών εφραμογών. Κατά την άποψη της Uber όσον αφορά τη λειτουργία της, είναι μια πλατφόρμα που συνδέει επιβάτες με ανεξάρτητους οδηγούς και όχι μια εταιρεία με επαγγελματίες αυτοκινητιστές που κάνουν μεταφορές. Με αυτό το σκεπτικό, η Uber δεν μπορεί να υπαχθεί στο κανονιστικό πλαίσιο των εταιρειών ταξί.
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ότι η Uber είναι εταιρεία μεταφορών δεν θα αλλάξει άμεσα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί. Ωστόσο θα δώσει το πράσινο φως στις τοπικές και εθνικές ρυθμιστικές αρχές στην Ευρώπη να αντιμετωπίσουν την Uber όπως περίπου και μια παραδοσιακή εταιρεία ταξί.
Αυτό σημαίνει ότι θα υποχρεωθεί με τη σειρά της να συνταχθεί με όσα προβλέπονται για τις ανταγωνίστριές της, όπως, για παράδειγμα, την υποχρέωση να εκδίδει ειδικές άδειες για τα οχήματά της, να τα ασφαλίζει ως επαγγελματικά κ.λπ. Πιθανώς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να αποφανθεί ότι η αμερικανική Uber είναι μια εταιρεία που συνδυάζει την οικονομία με την παροχή υπηρεσιών μεταφοράς.
Η νομοθεσία της Ε.Ε. προστατεύει τις ψηφιακές υπηρεσίες από υπερβολικές περιοριστικές ρυθμίσεις. Παράλληλα, οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών οφείλουν να ενημερώνουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν τυχόν υπάρξουν ρυθμίσεις, ώστε να μην κάνουν διακρίσεις εις βάρος των ψηφιακών υπηρεσιών.
Από την άλλη πλευρά, στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι υπηρεσίες μεταφοράς επιβατών και φορτίου υπόκεινται σε έλεγχο και ρύθμιση από τις εθνικές και τις τοπικές αρχές. Υπό αυτό το πρίσμα δεν προβλέπεται και κάποια πανευρωπαϊκή εποπτεία του κλάδου.
