Την περασμένη Δευτέρα πραγματοποιήθηκε στην κεντρική Μεσόγειο μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις διάσωσης προσφύγων που έχουν γίνει ποτέ στη Μεσόγειο. Ανάμεσα στους 3.000 ανθρώπους, που διασώθηκαν μέσα σε μία ημέρα, βρίσκονταν και δίδυμα βρέφη ηλικίας μόλις πέντε ημερών. «Πρωταγωνιστής» στην διάσωση, ο Ελληνοκύπριος συντονιστής της ομάδας διάσωσης του πλοίου «Dignity I» των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» Νικόλας Παπαχρυσοστόμου.
Πρόκειται για πρόωρα βρέφη, που γεννήθηκαν στους οκτώ μήνες. Η μητέρα τους ταξίδευε μόνη. Ένα από τα δύο βρέφη έκανε εμετό, είχε υποθερμία και δεν αντιδρούσε. Η ιατρική ομάδα των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα», αφού το εξέτασε, αποφάσισε να ζητήσει την επείγουσα μεταφορά του, καθώς εκτίμησε ότι η υγεία του ήταν πολύ εύθραυστη και δεν θα κατάφερνε να επιβιώσει μέχρι το σκάφος της οργάνωσης να φτάσει στην Ιταλία. Έτσι η μητέρα και τα βρέφη μεταφέρθηκαν με ελικόπτερο στη Λαμπεντούζα και από εκεί στη Σικελία, όπου πλέον τα μωρά νοσηλεύονται σε ειδικό τμήμα νεογνών και χαίρουν άκρας υγείας.
«Αυτό που μας άγγιξε όλους σε αυτή τη διάσωση, ήταν τα δίδυμα παιδάκια πέντε ημερών. Ούτε μίας εβδομάδας ζωή δεν έχουν αυτά τα παιδιά», περιγράφει ο Νικόλας Παπαχρυσοστόμου. Το γεγονός ότι πλέον τα βρέφη έχουν διαφύγει τον κίνδυνο, συμπληρώνει ο ίδιος, «για εμάς σημαίνει πολλά, γιατί επιβεβαιώνει τις προσπάθειες της ομάδας να διασώζει, εκεί που υπάρχει κίνδυνος απώλειας της ανθρώπινης ζωής».
Οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» με το διασωστικό σκάφος «Dignity I» πήραν μέρος στη διάσωση προσφύγων, οι οποίοι επέβαιναν σε περίπου 20 πλαστικές και αρκετές ξύλινες βάρκες, μία εκ των οποίων υπολογίζεται ότι μετέφερε 600 - 700 ανθρώπους. Το «Dignity I» διέσωσε 435 ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους άνδρες. Μεταξύ αυτών ήταν και 13 παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών και 92 ασυνόδευτα παιδιά.
Σύμφωνα με τον Νικόλα Παπαχρυσοστόμου, η συγκεκριμένη επιχείρηση διάσωσης ήταν πρωτόγνωρη λόγω του όγκου και του αριθμού των ανθρώπων «που άφησαν τις παραλίες της Λιβύης με σκοπό να μεταβούν στην Ευρώπη». Όπως αφηγείται, όταν ξεκίνησαν να διασώζουν τους ανθρώπους που επέβαιναν στο ξύλινο σκάφος, σταδιακά εμφανίστηκαν περίπου 20 λαστιχένιες λέμβοι. «Το σκηνικό να μας πλησιάζουν λαστιχένιες λέμβοι βλέποντας ότι διασώζουμε άλλους ανθρώπους το έχουμε ξαναδεί. Αλλά 20 λέμβους πρώτη φορά βλέπουμε». Ο ίδιος αποδίδει το γεγονός στις καιρικές συνθήκες. Μάλιστα, «οι περισσότεροι από τους επιβαίνοντες δεν είχαν σωσίβια, κάποιοι μόνο είχαν σωσίβια πολύ κακής ποιότητας».
Παρ όλο που τα περιστατικά διασώσεων από το «Dignity I» είναι συχνά, ο Νικόλας Παπαχρυσοστόμου ξεκαθαρίζει πως «σε καμία περίπτωση δεν φαίνεται ότι αυτό θα γίνει ποτέ ρουτίνα». «Αυτό που κάθε φορά βλέπεις στη θάλασσα, αυτό το βλέμμα της απόγνωσης, αυτό το θαρραλέο της απόφασης να κάνουν αυτό το ταξίδι και ας είναι 16χρονοι ή για να διασώσουν τα παιδιά τους από μια κοινωνία που ρημάζεται από τον πόλεμο και το θάνατο, αυτό είναι ανεπανάληπτο», εξομολογείται.
Όπως επισημαίνει, εξάλλου, παρά τις ευρωπαϊκές πολιτικές του κλεισίματος των συνόρων, της οικοδόμησης τειχών, «παρά τις προσπάθειες να τους εμποδίσουμε, οι άνθρωποι συνεχίζουν να βρίσκουν τρόπους και οι τρόποι αυτοί είναι και παράνομοι και επικίνδυνοι». Αυτό που θα λειτουργούσε, καταλήγει, «είναι να υπάρξει ασφαλής και νόμιμη διαδικασία πρόσβασης των ανθρώπων που έχουν κάθε δικαίωμα να διαφύγουν από τα καθεστώτα τρόμου ή από τις συγκρούσεις των χωρών τους».