«Να μείνω σε αυτή την ουρά ή να πάω στη διπλανή μπας και προχωρήσει πιο γρήγορα;», είναι ένας από τους αιώνιους, αλλά και άλυτους προβληματισμούς στην καθημερινότητά μας.
Νέα έρευνα έρχεται να μας διαφωτίσει, καθώς διαπιστώθηκε ότι όσοι αλλάζουν ουρά, τελικά περιμένουν κατά μέσο όρο 10% περισσότερο χρόνο από ό,τι αν είχαν μείνει στην αρχική ουρά. Όσοι αλλάζουν ουρά όχι μία αλλά δύο φορές, τα πάνε ακόμη χειρότερα, καθώς κατά μέσο όρο αναγκάζονται να περιμένουν 67% περισσότερο χρόνο, από ό,τι αν είχαν μείνει στην πρώτη ουρά.
Η έρευνα, με επικεφαλής τον Ράιαν Μπιούελ της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, διαπίστωσε ότι όσοι στέκονται σε μια ουρά, είναι τέσσερις φορές πιθανότερο να την εγκαταλείψουν, όταν είναι τελευταίοι και κανείς δεν βρίσκεται πίσω τους.
Έχουν επίσης διπλάσια πιθανότητα να μετακινηθούν σε μια διπλανή ουρά, παρόλο που κάνοντας κάτι τέτοιο, συνήθως περιμένουν ακόμη περισσότερο ώρα ωσότου να εξυπηρετηθούν.
Η αιτία είναι ότι οι άνθρωποι σιχαίνονται να είναι τελευταίοι (οι επιστήμονες το ονομάζουν «η αποστροφή της τελευταίας θέσης») και αντιδρούν με τρόπο που συχνά τους γυρνάει μπούμερανγκ.
H μελέτη δείχνει ότι περίπου ένας άνθρωπος στους πέντε (20%) νιώθει μεγάλη ανυπομονησία και απέχθεια που βρίσκεται τελευταίος σε μια ουρά, με αποτέλεσμα να μετακινείται σε άλλη, ελπίζοντας εκεί να έχει καλύτερη τύχη, αλλά τελικά μάλλον…ατυχεί.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι άνθρωποι συνήθως νιώθουν άσχημα που είναι τελευταίοι, τα πρώτα δέκα περίπου δευτερόλεπτα. Μετά τείνουν να συνηθίσουν την ιδέα.
Έτσι, μια απλή συμβουλή που δίνουν οι ερευνητές, είναι μέχρι να περάσουν τα πρώτα δέκα δευτερόλεπτα: Πιάστε συζήτηση με τον μπροστινό σας ή μην κοιτάζετε πίσω σας, γιατί μπορεί παρορμητικά να κάνετε το σφάλμα να πάτε σε άλλη ουρά που πάει ακόμη πιο αργά.