Έναν νέο, μεγάλο πλανήτη, τον ένατο στο Ηλιακό μας Σύστημα, εντόπισαν οι αστρονόμοι εχθές το βράδυ.
Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του ακαδημαϊκού journal της American Association for the Advancement of Science, (Science - Science Magazine), δύο επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι έχουν σημαντικά στοιχεία/ αποδείξεις ότι ένα ουράνιο σώμα σχεδόν στο μέγεθος του Ποσειδώνα, το οποίο όμως δεν είναι ορατό από μικροσκόπιο, πραγματοποιεί μια περιστροφή γύρω από τον Ήλιο κάθε 15.000 χρόνια.
Πριν από σχεδόν 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, ο πλανήτης αυτός φαίνεται πως απομακρύνθηκε από την περιοχή σχηματισμού πλανητών κοντά στον Ήλιο. Λόγω επιβράδυνσης από αέρια, ο πλανήτης σταθεροποιήθηκε σε μακρινή ελλειπτική τροχιά, όπου βρίσκεται ακόμα και σήμερα.
Η εν λόγω είδηση αποτελεί κομβικής σημασίας για την επιστημονική κοινότητα, καθώς πρόκειται για τον πλέον «ισχυρό» εδώ και πάρα πολλά χρόνια όσον αφορά στην ύπαρξη ενός άγνωστου «Πλανήτη Χ» πέρα από τον Ποσειδώνα.
Για πολλά χρόνια, η αναζήτηση αυτού του πλανήτη είχε σημαδευτεί από ακραίους ισχυρισμούς, μέχρι και εξωφρενικές θεωρίες- ωστόσο, αυτή τη φορά χαίρει της στήριξης δύο διακεκριμένων επιστημόνων, των Κονσταντίν Μπατίγκιν και Μάικ Μπράουν, του Caltech (California Institute of Technology) στην Πασαντένα.
Οι επιστήμονες που έκαναν την αναλάλυψη, γνωρίζοντας ότι θα αντιμετωπίσουν έντονο σκεπτικισμό, προέβησαν σε ενδελεχείς αναλύσεις των τροχιών άλλων μακρινών αντικειμένων και σε μήνες εξομοιώσεων σε υπολογιστές. «Αν πεις ότι “έχουμε αποδείξεις για τον Πλανήτη Χ”, σχεδόν κάθε αστρονόμος θα πει “πάλι αυτό; Αυτοί οι τύποι είναι ξεκάθαρα τρελοί”. Κι εγώ το ίδιο θα έλεγα» λέει ο Μπράουν. «Ποια είναι η διαφορά; Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά έχουμε δίκιο».
Φυσικά δεν εκλείπουν οι ισχυρισμοί που αμφισβητούν τους υπολογισμούς. «Δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάτι μεγαλύτερο αν – και φυσικά υπάρχει ένα μεγάλο “αν”- αν αποδειχθεί ότι έχουν δίκιο. Αυτό που είναι συναρπαστικό είναι ότι είναι δυνατός ο εντοπισμός».
Ο Μπατίγκιν και ο Μπράουν συμπεραίνουν την ύπαρξη του πλανήτη από τη θέση/ σχηματισμό έξι σωμάτων (τα οποία ήταν προηγουμένως γνωστά) που βρίσκονται πέρα από τον Ποσειδώνα. Όπως θεωρούν, υπάρχει μόνο 0,007% πιθανότητα (1 στις 15.000) ο σχηματισμός αυτός να είναι σύμπτωση.
Αντιθέτως, υποστηρίζουν, ένας πλανήτης με μάζα 10 φορές αυτή της Γης έχει φέρει τα έξι αυτά σώματα στις περίεργες ελλειπτικές τροχιές τους.
Στην περίπτωση που ο Πλανήτης Χ όντως βρίσκεται στο διάστημα, οι αστρονόμοι θα βρουν περισσότερα αντικείμενα σε «αποκαλυπτικές» τροχιές, που καθορίζονται από την έλξη του κρυμμένου γίγαντα.
Κατά τον Μπράουν ωστόσο, κανείς δεν πρόκειται να πιστέψει την ύπαρξη του πλανήτη εκτός και αν φανεί σε τηλεσκόπιο. «Μέχρι να υπάρξει ξεκάθαρος εντοπισμός, είναι ακόμα υπόθεση- ακόμα και αν πρόκειται για μια πολύ καλή υπόθεση» αναφέρει σχετικά. Σημειώνεται πως η ομάδα έχει τη δυνατότητα χρήσης ενός μεγάλου τηλεσκοπίου στη Χαβάη, το οποίο ενδείκνυται για τέτοιου είδους έρευνα, και οι ερευνητές ελπίζουν ότι και άλλοι επιστήμονες θα συνεισφέρουν.
Οι Μπατίγκιν και Μπράουν δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της δουλειάς τους στο The Astronomical Journal- και μέχρι τώρα η επιστημονική κοινότητα δείχνει να δέχεται, αν μη τι άλλο, ότι οι δύο επιστήμονες παρουσιάζουν πολύ καλά τεκμηριωμένα επιχειρήματα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μπράουν έχει τη φήμη του...«φονιά» πλανητών, καθώς ήταν ο άνθρωπος που ανακάλυψε το 2005 την Έριδα, έναν μακρινό παγωμένο κόσμο σχεδόν στο μέγεθος του Πλούτωνα. Αυτό έδειξε πως ο Πλούτωνας, μέχρι τότε θεωρούμενος ως ο πιο μακρινός πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος, ήταν απλά ένας από τους πολλούς κόσμους που βρίσκονται στη ζώνη Kuiper – και εν τέλει καταχωρήθηκε ως πλανήτης- νάνος. Πλέον, ασχολείται με την αναζήτηση νέων πλανητών.
Το «κυνήγια» του «Πλανήτη Χ» είναι παλαιό «άθλημα»: Σημειώνεται πως ανωμαλίες στην τροχιά του Ουρανού οδήγησαν σε εικασίες για ύπαρξη ενός επιπλέον πλανήτη, ενώ το 1906 ο μεγιστάνας Πέρσιβαλ Λόουελ άρχισε την αναζήτηση για τον άγνωστο πλανήτη από το αστεροσκοπείο του στην Αριζόνα. Το 1930 προέκυψε ο Πλούτωνας, αλλά ήταν πολύ μικρός για να δικαιολογήσει τα παράδοξα στον Ουρανό. Πάνω από μισό αιώνα μετά, νέοι υπολογισμοί βασιζόμενοι σε μετρήσεις των διαστημοπλοίων του προγράμματος Voyager έδειξαν οι τροχιές του Ουρανού και του Ποσειδώνα ήταν «φυσιολογικές», οπότε δεν «χρειαζόταν» κάποιος «Πλανήτης Χ». Ωστόσο, η γοητεία του μυστηρίου εξακολούθησε να είναι μεγάλη, και θεωρίες συνέχισαν να εμφανίζονται, με τον Μπράουν να αρχίζει την έρευνά του το 2003, μετά τον εντοπισμό της Σέντνα, ενός σώματος μικρότερου από την Έριδα και τον Πλούτωνα. Η τροχιά της υποδείκνυε την ύπαρξη ενός γιγαντιαίου σώματος πέρα από τον Ποσειδώνα.