Ένα επικίνδυνο λιονταρόψαρο εντοπίστηκε από δύτη χθες (07/9) στον φάρο της Καυκαλίδας στην Κυλλήνη.
Το λιονταρόψαρο ψαρεύτηκε στα ρηχά στο συγκεκριμένο σημείο όπου σύμφωνα με μαρτυρίες έχουν εντοπιστεί ακόμα τρία τέτοια ψάρια που εξουδετερώθηκαν επίσης.
Τα τελευταία χρόνια οι επισκέψεις λιονταρόψαρων σε αρκετά σημεία της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου.Τον Νοέμβριο του 2018 καταγράφηκε το πρώτο λιονταρόψαρο στην Πελοπόννησο, όταν εντοπίστηκε μεταξύ Στούπας και Καρδαμύλης, στην Μεσσηνία.
Σε κυπρο-βρετανική επιστημονική έρευνα, που δημοσιοποιήθηκε έπειτα από προειδοποίηση της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (IUCN), επισημαίνεται πως το λιονταρόψαρο είναι ίσως «ο πιο επικίνδυνος από τους ουκ ολίγους απειλητικούς θαλάσσιους εισβολείς»…
Το λιονταρόψαρο (Pterois miles), εμφανισιακά είναι εντυπωσιακό ψάρι που, όμως, είναι δηλητηριώδες.
Τα αγκάθια του είναι τοξικά, και όπως έχει αναφερθεί σε δημοσιεύματα, είναι «άκρως δηλητηριώδη και εν δυνάμει θανατηφόρα για όποιον τρυπηθεί από αυτά – άλλο ψάρι ή άνθρωπο». Επισημαίνεται μάλιστα πως όποιος τσιμπηθεί θα πρέπει άμεσα να απευθυνθεί σε γιατρό «γιατί μπορεί να εκδηλώσει σοβαρή αλλεργική αντίδραση».
Έχει παρατηρηθεί ότι όταν ενοχλείται από δύτες, ανοίγει διάπλατα τα πτερύγιά του και κάνει επιθετικές κινήσεις.Το δηλητήριό του παύει να είναι ενεργό εφόσον το ψάρι θανατωθεί. Αν έχει πιαστεί σε δίχτυ ή πετονιά ποτέ δεν το πιάνουμε με τα χέρια.
Βάσει των όσων έχουν γίνει γνωστά μέσα στην τελευταία διετία, λόγω της κλιματικής αλλαγής -κι ενδεχομένως λόγω της διαπλάτυνση του Καναλιού του Σουέζ- το ψάρι βρήκε εύκολη δίοδο προς τη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Το λιονταρόψαρο προέρχεται από τον Ινδικό Ωκεανό και στη Μεσόγειο έγινε αντιληπτό για πρώτη φορά το 1991, στον Κόλπο της Χάιφας του Ισραήλ. Θεωρείται ένας από τους πιο απειλητικούς θαλάσσιους εισβολείς , αφού τρέφεται με ποικιλία άλλων ψαριών και θαλάσσιων οργανισμών, γεννά κάθε τέσσερις μέρες, όλο το έτος, με τα εκατομμύρια αυγά του να παρασύρονται από θαλάσσια ρεύματα και το είδος του να εξαπλώνεται ραγδαία.
Η ταχεία αναπαραγωγή και ανάπτυξή του καθώς και τα τοξικά αγκάθια το βοηθούν να κατακτά συνεχώς νέες περιοχές, μειώνοντας τη βιοποικιλότητα των οικοσυστημάτων, πράγμα που έχει σημαντικές επιπτώσεις, σε κάθε διάσταση, όπως στο θαλάσσιο περιβάλλον αλλά και στην οικονομία ενός τόπου.
Πηγή: Patrisnews