Οικονομία

ΕΝΦΙΑ στα Μοναστήρια για τα ακίνητα που δεν είναι θρησκευτικοί χώροι


Όλα τα ακίνητα των Ιερών Μονών τα οποία χρησιμοποιούνται εκτός των λατρευτικών θρησκευτικών και κοινωφελών σκοπών, ανεξάρτητα εάν αυτά ανήκουν στην Εκκλησία της Ελλάδος ή στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, υποχρεούνται να πληρώνουν Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Παράλληλα, οι σύμβουλοι Επικρατείας, με την υπ΄ αριθμ. 2318/2108 απόφασή τους, απέρριψαν με ισχυρή πλειοψηφία (υπήρξαν 3 μειοψηφίες), την αίτηση της Σταυροπηγιακής Μονής της Αγίας Αναστασίας Φαρμακολύτριας Χαλκιδικής.

Η εν λόγω Ιερά Μονή κλήθηκε να καταβάλλει για το οικονομικό έτος 2014, ΕΝΦΙΑ ύψους 259.395 ευρώ και ζήτησε από την αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Οικονομικών τον επαναδιορισμό του ΕΝΦΙΑ για τα ακίνητά της, αλλά το υπουργείο δεν απάντησε και έτσι προσέφυγε στο ΣτΕ.

Η συγκεκριμένη Μονή, το 2015 είχε προσφύγει στο Συμβούλιο και ζητούσε να ακυρωθεί ως αντισυνταγματικός και αντίθετος στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) ο νόμος 4223/2013 κατά το σκέλος εκείνο που προέβλεπε ότι δεν απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ τα ακίνητα των Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Ιερών Μονών, καθώς και των Ιερών Μονών της Εκκλησίας της Ελλάδος, που δεν χρησιμοποιούνται για την εκπλήρωση του λατρευτικού Θρησκευτικού και κοινωφελούς έργου των Μονών (αλλά μισθώνονται, παραχωρούνται κ.λπ.).

Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι δεν παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας, καθώς και η αντίστοιχη διάταξη της ΕΣΔΑ και σημειώνει ότι η επιβολή του ΕΝΦΙΑ δεν οδηγεί κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας στη δημιουργία υπέρμετρου βάρους ικανού να κλονίσει την περιουσιακή κατάστασή της ή να εξαντλεί την αξία των ακινήτων, έτσι ώστε να αναιρείται η σχέση αναλογικότητας που επιβάλλει να υπάρχει.