Ευχής έργον για την ελληνική οικονομία, θα ήταν να υπάρξει ευρωπαϊκή παρέμβαση στο μείζον θέμα της ενεργειακής ακρίβειας και η υιοθέτηση ενός κοινού ευρωπαϊκού πλαισίου μέτρων, όπως για παράδειγμα η κοινή προμήθεια φυσικού αερίου. Μια τέτοια εξέλιξη, όπου μέσω των ευρωπαϊκών κονδυλίων, θα «έτρεχε» η διαδικασία… κατευνασμού της ενεργειακής ακρίβειας, θα έδινε τη δυνατότητα στο οικονομικό επιτελείο να μην επιβαρύνει περαιτέρω τα δημοσιονομικά της χώρας, εφαρμόζοντας τα απαραίτητα μέτρα στήριξης.
Η κυβέρνηση, πάντως, προετοιμάζεται και για το δυσμενές σενάριο, να μην προκύψει ευρωπαϊκή λύση κατά τη Σύνοδο Κορυφής στην ΕΕ τον Μάιο. Η πεποίθηση που υπάρχει στο οικονομικό επιτελείο είναι πως υφίσταται το δημοσιονομικό περιθώριο, για να τελεσφορήσει, χωρίς σοβαρές παρενέργειες, το εθνικό σχέδιο για την ενεργειακή ακρίβεια.
Θετικό και συνάμα ελπιδοφόρο κρίνεται το γεγονός πως η βελτίωση των εσόδων στους επόμενους μήνες, είναι πιθανό να οδηγήσει σε «πλεόνασμα» έναντι των στόχων κατά 1,5 μονάδα του ΑΕΠ ή ποσό περίπου 3 δισ. ευρώ. Παράλληλα υπάρχουν και χρήματα εκτός προϋπολογισμού», που δύναται να ριχτούν στη μάχη κατά της ενεργειακής ακρίβειας, όπως τα αυξημένα έσοδα ρύπων.
Οι κυριότερες προτάσεις που έχουν πέσει το τραπέζι του Μαξίμου έχουν ως σημείο αναφοράς την παρέμβαση στην αγορά ρεύματος, ούτως ώστε να αποκλιμακωθεί εξαρχής το χονδρεμπορικό κόστος και κατ’ επέκταση αυτό να επηρεάσει θετικά και τα λιανικά τιμολόγια.
Ένα από τα σχέδια που επεξεργάζεται το υπουργείο Ενέργειας, προβλέπει να επιδοτηθεί πλήρως ή σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό και για κάποιους μήνες το κόστος αγοράς φυσικού αερίου των παραγωγών ενέργειας, ίσως και της βιομηχανίας. Παράλληλα επί τάπητος έχει τεθεί και η σκέψη για επιβολή εθνικού πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, ωστόσο η συγκεκριμένη «πρακτική» δεν συγκεντρώνει πολλούς «θιασώτες», μιας και δημοσιονομικά είναι εξόχως επιβαρυντική.
