Την ώρα που οι τράπεζες και οι εποπτικές αρχές προσβλέπουν στα funds για να επιταχυνθεί η μείωση των κόκκινων δανείων, η φορολογική νομοθεσία εξουδετερώνει ένα βασικό εργαλείο που έχουν τα funds για να αναδιαρθρώνουν χρέη που αγοράζουν από τις τράπεζες: το κούρεμα δανείων!
Αγοράζοντας σε πολύ χαμηλές τιμές, σε σχέση με την ονομαστική τους αξία, προβληματικά δάνεια ελληνικών τραπεζών, τα funds είναι σε θέση να προσφέρουν στους δανειολήπτες σημαντικές διαγραφές οφειλών, προκειμένου να κλείσουν ρυθμίσεις εξόφλησης ή μακροχρόνιας εξυπηρέτησης των δανείων και να αποκομίσουν κέρδη.
Όμως, οι πρώτες τέτοιες προσπάθειες για ρυθμίσεις μεγάλων δανείων, που έχουν περιέλθει σε funds, έχουν πέσει στο κενό. Η φορολογική νομοθεσία ορίζει ότι το χρέος που διαγράφεται αποτελεί εισόδημα του δανειολήπτη, άρα πρέπει να πληρώνεται φόρος εισοδήματος. Αυτή η φορολογική παράμετρος περιορίζει δραματικά την ελκυστικότητα της ρύθμισης και αποτρέπει τις συμφωνίες αναδιάρθρωσης οφειλών.
Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα εμποδίζει το κούρεμα δανείων από τις τράπεζες, στο πλαίσιο ρυθμίσεων αναδιάρθρωσης που γίνονται βάσει του Κώδικα Δεοντολογίας. Σε όσες περιπτώσεις τράπεζες έχουν δεχθεί να προχωρήσουν σε κούρεμα, ώστε να "βγουν τα κουκιά" μιας ρύθμισης οφειλών με βάση τον Κώδικα, ο οποίος σταθμίζει τις ρυθμίσεις με βάση το διαθέσιμο εισόδημα και τις ανάγκες του δανειολήπτη, το κούρεμα έχει μπλοκαριστεί, λόγω της υποχρέωσης πληρωμής φόρου εισοδήματος από το δανειολήπτη.
Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση έχει χαλαρώσει το φορολογικό πλαίσιο μόνο για τα κουρέματα δανείων, που γίνονται με βάση τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό και το νόμο Κατσέλη. Στις περιπτώσεις αυτές, σύμφωνα με το νόμο, «δεν θεωρείται δωρεά και απαλλάσσεται του φόρου εισοδήματος η ωφέλεια νομικού προσώπου, νομικής οντότητας, καθώς και φυσικού προσώπου που αποκτά εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία προκύπτει από τη διαγραφή μέρους ή του συνόλου του χρέους προς πιστωτικό ή χρηματοδοτικό ίδρυμα, προς υπό ειδική εκκαθάριση πιστωτικό ή χρηματοδοτικό ίδρυμα ή προς εταιρεία του ν. 4354/2015 (Α΄ 176)».
Για όλες τις άλλες περιπτώσεις, όμως, όπως είναι οι διαγραφές χρεών από funds, ή από τις ίδιες τις τράπεζες, ο νόμος επιβάλλει την πληρωμή φόρου εισοδήματος. Τραπεζικά στελέχη τονίζουν ότι, αν δεν υπάρξει λύση σε αυτό το πρόβλημα με νομοθετική ρύθμιση στο άμεσο μέλλον, οι αγορές δανείων από funds γίνονται λιγότερο ελκυστικές και θα προσαρμόσουν ανάλογα τη στρατηγική τους, με δυσμενείς συνέπειες για την προσπάθεια των τραπεζών να ξεφορτωθούν μαζικά κόκκινα δάνεια.
