Εγκατεστημένο στις όχθες της λίμνης της Ζυρίχης, το εργοστάσιο της Condair AG, που παράγει υδραντές χώρου, έδινε κάποτε καλά λεφτά στους 41 εργαζόμενους. Αλλά από το Νοέμβριο του 2014, αντιμετωπίζοντας υψηλό κόστος παραγωγής, η εταιρεία αποφάσισε να μεταφέρει την παραγωγή στη Γερμανία. Σε επτά μήνες, το μοναδικό ελβετικό εργοστάσιο της Condair θα κλείσει για πάντα.
Όταν η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας πριν από ένα χρόνο επέτρεψε στο το νόμισμα να ανατιμηθεί, επιβεβαίωσε την απόφαση της Condair και την άποψή της ότι η Ελβετία δεν παρέχει πλέον ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στη μεταποίηση.
Το 2012, το πιο πρόσφατο διαθέσιμο έτος, η Ελβετία είχε το υψηλότερο κόστος εργασίας στην Ευρώπη, σε 51,25 ευρώ ανά ώρα. Στην Αυστρία, τη Γερμανία και τη Γαλλία, το αντίστοιχο κόστος ήταν €29,75, €30,50 και €34,25 αντίστοιχα.
«Η συζήτηση τώρα θα έπρεπε να είναι το κατά πόσον η Ελβετία μπορεί να αντέξει οικονομικά την αποβιομηχάνιση θυσιάζοντας ένα μέρος της πραγματικής οικονομίας," λέει ο δ.σ. της Condair Oliver Zimmerman. Με τις περισσότερες πωλήσεις σε χώρες του ευρώ, ήταν λογικό η εταιρεία να προσαρμόσει την παραγωγή της ανάλογα με την αξία του νομίσματος. Περίπου το 95% των προϊόντων Condair κατασκευάζονται τοπικά εξάγονται, και περίπου τα δύο τρίτα προορίζονται για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ένα χρόνο μετά, η κεντρική ελβετική τράπεζα (SNB) αφότου εγκατέλειψε το ανώτατο όριο για το νόμισμα, ωθώντας το στα 1,20 φράγκα ανά ευρώ, είναι αυξημένο 10% έναντι του ευρώ. Συνολικά ανέβηκε 41%. Η SNB υποστήριξε ο κίνδυνος από τη διατήρηση ενός ανώτατου ορίου ήταν δυσανάλογα μεγάλος σε σχέση με το όφελος για την οικονομία. Ένα ισχυρότερο φράγκο αυξάνει, συγκριτικά, το κόστος των ελβετικών προϊόντων που κατασκευάζονται αλλού.
Το παρακάτω διάγραμμα δείχνει ότι η Ελβετία έχει γίνει πολύ ακριβή αναφορικά με το εργατικό κόστος, σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Πτώση στις παραγγελίες
Το αποτέλεσμα εμφανίζεται στις νέες παραγγελίες που έλαβαν οι ελβετικές μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές βιομηχανίες. Έπεσαν 12,8% στο τρίτο τρίμηνο του 2015 σε σύγκριση με την ίδια περίοδο το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με την εταιρεία Swissmem.
Καθώς τα περιθώρια κέρδους συμπιέζονται και τα εργοστάσια κλείνουν, πολλές ελβετικές εταιρείες, όπως η κατασκευάστρια κλωστοϋφαντουργικών μηχανών Rieter Holding AG και η χημική εταιρεία Lonza Group AG, έχουν μειώσει τις θέσεις εργασίας μέσα στο 2015. Αυτό είναι πιθανό να συνεχιστεί, σύμφωνα με τους οικονομολόγους της Credit Suisse. Προβλέπουν απώλεια 140.000 θέσεων εργασίας της βιομηχανίας το 2040 - περίπου το ένα τρίτο του συνολικού βιομηχανικού εργατικού δυναμικού το 2014.
"Δεν βλέπω κανένα μοχλό ανάπτυξης στον ορίζοντα για τη βιομηχανία στην Ελβετία," λέει ο οικονομολόγος της Credit Suisse, Claude Maurer. "Αυτό σημαίνει ότι οι θέσεις εργασίας θα πρέπει να μεταφερθούν σε άλλες χώρες."
Το εποχικά προσαρμοσμένο ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε στο 3,4% από το 3,2% αφότου το ανώτατο όριο για το ελβετικό φράνκο καταργήθηκε, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία. Οι οικονομολόγοι προβλέπουν ότι η ανεργά θα πάει στο 3,7% το 2016.
Ο Nick Hayek, επικεφαλής του Swatch Group AG λέει ότι το ισχυρό φράγκο επιβαρύνει τις εξαγωγές. Τελικά, οι Ελβετοί παραγωγοί πρέπει να μάθουν να ζουν με αυτήν την κατάσταση και να βελτιώνουν τη δομή των εταιρειών συνεχώς για είναι ανταγωνιστικοί με εταιρείες του εξωτερικού
