Με ένα πρόγραμμα δανεισμού... παντός καιρού θα κινηθεί το Ελληνικό Δημόσιο το 2019, επιστρέφοντας στην αγορά ομολόγων, καθώς η έντονη αβεβαιότητα που επικρατεί διεθνώς υποχρεώνει τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους να προσαρμόσει τη στρατηγική του για όλα τα ενδεχόμενα.
Όπως προκύπτει από τη στρατηγική δανεισμού του 2019, βέβαιο θεωρούν οι τεχνοκράτες του ΟΔΔΗΧ ότι τον επόμενο χρόνο θα γίνει τουλάχιστον μία σημαντική έκδοση 5ετών ή 10ετών ομολόγων, ώστε να επιστρέψει η χώρα στην αγορά. Από αυτή την έκδοση θα αντληθούν τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ για τη χρηματοδότηση των τοκοχρεολυσίων του επόμενου έτους.
Στο ενημερωτικό του ΟΔΔΗΧ αυτό δεν αναφέρεται, αλλά οι primary dealers, οι μεγάλες τράπεζες που έχουν πρόσβαση στην πρωτογενή αγορά δημοσίου χρέους, έχουν ενημερωθεί για την πρόθεση του ΟΔΔΗΧ να προχωρήσει σε αυτή την έκδοση μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2019.
Αν το κλίμα που επικρατήσει διεθνώς στις αγορές είναι κακό, ο ΟΔΔΗΧ δεν θα προχωρήσει σε άλλη έκδοση τίτλων μεσαίας ή μεγάλης διάρκειας. Όμως, υπάρχουν και άλλα δύο σενάρια για τη στρατηγική δανεισμού: αν είναι σχετικά καλές οι συνθήκες θα αντληθούν με εκδόσεις ομολόγων 5 δισ. ευρώ και αν είναι ακόμη καλύτερες θα εκδοθούν τίτλοι για την άντληση 7 δισ. ευρώ.
Συνολικά, το 2019 οι ανάγκες για τόκους και χρεολύσια προσδιορίζονται στο ύψος των 16,6 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 11 δισ. ευρώ είναι χρεολύσια και τα 5,6 δισ. ευρώ τόκοι. Από αυτό το ποσό αφαιρούνται 7,4 δισ. ευρώ, δηλαδή το ποσό του προβλεπόμενου πρωτογενούς πλεονάσματος.
Έτσι, μένουν να καλυφθούν από άλλες πηγές 9,2 δισ. ευρώ. Μέρος αυτών (3-7 δισ. ευρώ, όπως προαναφέρθηκε) θα καλυφθούν με εκδόσεις ομολόγων, ενώ από το "μαξιλάρι" ταμειακών διαθεσίμων θα χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση του χρέους από 1,1 δισ. ευρώ έως 5 δισ. ευρώ.
Ο ΟΔΔΗΧ προϋπολογίζει για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών έσοδα 1,4 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και 1,2 δισ. ευρώ από την επιστροφή κερδών που είχε το Ευρωσύστημα κεντρικών τραπεζών από ελληνικά ομόλογα.
Δεν θεωρεί απολύτως βέβαιη, πάντως, την είσπραξη των κερδών του Ευρωσυστήματος, αφού στο "κακό" σενάριο δεν υπολογίζει αυτά τα κεφάλαια, η παροχή των οποίων είναι συνδεδεμένη με την εκπλήρωση συμφωνημένων με τους δανειστές μεταρρυθμίσεων.
