Πολιτική

Eφικτός ο συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών, Αριστεράς και Πρασίνων στη Γερμανία;


 Οι υποστηρικτές ενός μελλοντικού κυβερνητικού συνασπισμού σοσιαλδημοκρατών, αριστερών και πρασίνων, ενός "κοκκινο-κοκκινο-πράσινου" συνασπισμού όπως ονομάζεται στη Γερμανία, ενισχύουν τελευταία τις επαφές τους. Ο σημαντικότερος σύμμαχός τους είναι η δυσαρέσκεια από τον νυν μεγάλο συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών (CDU) και Σοσιαλδημοκρατών (SPD). Τη δύσκολη αυτή προσέγγιση περιγράφει η εφημερίδα του Βερολίνου Tagespiegel.

Την περασμένη Παρασκευή, μετά το βρετανικό δημοψήφισμα, η Αγγελα Μέρκελ συγκάλεσε τους αρχηγούς των κομμάτων και τους επικεφαλής των κοινοβουλευτικών ομάδων της Μπούντεσταγκ σε έκτακτη συνεδρίαση στην καγκελαρία. Μετά τη λήξη της βρέθηκαν μαζί στο ασανσέρ ο πρόεδρος του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Τόμας Οπερμαν, οι συμπρόεδροι των Πρασίνων Τσεμ Εζντεμιρ και Ζιμόνε Πέτερ με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος της αριστεράς Ντίτμαρ Μπαρτς και την συμπρόεδρο του κόμματός του Κάτια Κίπινγκ. Μια ωραία σύμπτωση κατά την τελευταία. "Μπορούμε να μιλήσουμε για την κοινή υποψήφια για την προεδρία της Δημοκρατίας", αστειεύτηκε, όπως μεταφέρει η έγκριτη εφημερίδα του Βερολίνου.

Η εκλογή του επομένου προέδρου της Ομοσπονδιακής Γερμανίας θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο μήνυμα για την πολιτική αλλαγή στη Γερμανία. Τα τρία αυτά κόμματα θα πρέπει μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2017 να απαντήσουν στο ερώτημα αν θα θέσουν τέρμα στην εποχή Μέρκελ συμπράττοντας σε έναν αριστερο-πράσινο κυβερνητικό συνασπισμό.

Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ το πρότεινε ήδη πρόσφατα. "Πρέπει να γίνουμε ικανοί να κυβερνήσουμε από κοινού" έγραψε σε άρθρο του στο περιοδικό Spiegel, προβάλλοντας τον κίνδυνο του δεξιού λαϊκισμού, αν και αργότερα είπε πως δεν το εννοούσε έτσι ακριβώς. Οι υπέρμαχοι ενός συνασπισμού των δύο κόκκινων κομμάτων, του Σοσιαλδημοκρατικού (SPD) και της Αριστεράς (Die Linke), με τη συμμετοχή των Πρασίνων (Die Gr?nen), δηλαδή του λεγόμενου συνασπισμού "2Κ+Π", μπορούν να υπολογίζουν σε έναν ισχυρό σύμμαχο. Στην δυσαρέσκεια από τον κυβερνώντα μεγάλο συνασπισμό χριστιανοδημοκρατών και σοσιαλδημοκρατών.