Τον κίνδυνο να ανοίξουν... άνετα «παράθυρα» για να περάσουν «πονηροί» επιχειρηματίες και να διευθετήσουν με ευνοϊκό τρόπο τις οφειλές τους επισημαίνουν οι τραπεζίτες, ζητώντας αλλαγές στο νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης χρεών, που έχει ήδη κατατεθεί στη Βουλή.
Στο υπόμνημα που κατέθεσε η Ελληνική Ένωση Τραπεζών στο Κοινοβούλιο, ενόψει της συζήτησης και τελικής διαμόρφωσης του προς ψήφιση νομοσχεδίου, επισημαίνεται με έμφαση ότι δεν είναι αρκετά αυστηροί οι κανόνες και επιτρέπουν να φθάσουν σε ευνοϊκή ρύθμιση οφειλών επιχειρηματίες που έχουν «φουσκώσει» τεχνητά τα χρέη τους, ή που έχουν «ξεφορτωθεί» περιουσιακά στοιχεία των εταιρειών τους ή προσωπικά περιουσιακά στοιχεία για να τα κρύψουν από τους πιστωτές.
Η δημιουργία εικονικών απαιτήσεων είναι μια από τις προσφιλείς τακτικές κακόπιστων υπερχρεωμένων επιχειρηματιών, η οποία πήρε μεγάλες διαστάσεις στα χρόνια της κρίσης και έφθασε να προσφέρεται από δικηγορικά γραφεία σαν μια... στάνταρ υπηρεσία για υπερχρεωμένους επιχειρηματίες, που προσπαθούσαν να δημιουργήσουν τεχνητές πλειοψηφίες πιστωτών για να κάνουν κατάχρηση διατάξεων της πτωχευτικής νομοθεσίας.
Για παράδειγμα, ένας επιχειρηματίες που χρωστά σημαντικά ποσά σε τράπεζες και προμηθευτές συνάπτει μία ή περισσότερες εικονικές συμβάσεις δανεισμού από φιλικά πρόσωπα, ή και από εξωχώριες εταιρείες, κατά τρόπον ώστε αυτές οι εικονικές απαιτήσεις να αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των υποχρεώσεών του και να έχουν τη μεγαλύτερη βαρύτητα σε κάθε διαδικασία, όπου οι πιστωτές καλούνται να αποφασίσουν για την τύχη της επιχείρησης.
Οι τραπεζίτες φοβούνται ότι την ίδια πρακτική θα ακολουθήσουν κακόπιστοι δανειολήπτες και στις διαδικασίες εξωδικαστικού συμβιβασμού για τη διευθέτηση των οφειλών τους, καθώς το νομοσχέδιο δεν προβλέπει μια σοβαρή διαδικασία επαλήθευσης των απαιτήσεων και οι συντονιστές, που θα παραλαμβάνουν τους φακέλους, θα κάνουν μόνο τυπικό έλεγχο πληρότητά τους.
Η ΕΕΤ προτείνει να προστεθεί στα απαιτούμενα δικαιολογητικά μια βεβαίωση που θα υπογράφεται από ορκωτό ελεγκτή -λογιστή ή εταιρεία-, δια της οποίας θα βεβαιώνεται η ακρίβεια και εγκυρότητα της κατάστασης πιστωτών.
Το δεύτερο μείζον θέμα για τις τράπεζες, ώστε να κλείσουν τα «παράθυρα» για τους κακόπιστους οφειλέτες, είναι με ποιο τρόπο θα ελεγχθούν αποτελεσματικότερα οι συναλλαγές υπερχρεωμένων επιχειρήσεων και επιχειρηματιών, ώστε να γίνει δυσκολότερη η παροχή ευνοϊκής ρύθμισης χρεών σε όσους έχουν κρύψει περιουσιακά στοιχεία από τους πιστωτές.
Το νομοσχέδιο υποχρεώνει τους οφειλέτες να δηλώνουν μεταβιβάσεις ή επιβαρύνσεις περιουσιακών στοιχείων στην πενταετία που προηγείται της υποβολής αίτησης για εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών, ενώ πρέπει να δηλώνονται και όλες οι συναλλαγές μιας επιχείρησης εκτός από τις τρέχουσες, που έγιναν δύο χρόνια πριν την υποβολή της αίτησης.
Οι τραπεζίτες θεωρούν ότι είναι μικρό το διάστημα των δύο ετών και ζητούν να προβλεφθεί υποχρεωτική δήλωση συναλλαγών για την πενταετία που προηγείται της αίτησης, καθώς γνωρίζουν ότι η οικονομική κρίση έχει πολύ μεγάλη διάρκεια και πολλοί επιχειρηματίες που αντιμετώπιζαν δυσκολίες έχουν φροντίσει από χρόνια να «ελαφρύνουν» με διάφορες μεθοδεύσεις τα περιουσιακά στοιχεία των εταιρειών τους, ώστε να αποφύγουν ενδεχόμενες κινήσεις των πιστωτών για αναγκαστική είσπραξη.