Υπό μεγάλη πίεση βρίσκεται η Ιταλία από τις προσφυγικές ροές: μέσα σε ένα 24ωρο σημειώθηκαν περισσότερες από 1.000 αφίξεις στη Λαμπεντούζα, ενώ στο νησί βρίσκονται πλέον σχεδόν 7.000 πρόσφυγες και μετανάστες.
«Η κατάσταση της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής μπορεί να συνοψιστεί σε μια πρόταση», παρατηρεί η Süddeutsche Zeitung: «Ενώ κηρύσσεται κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη Λαμπεντούζα λόγω των εκατοντάδων αφίξεων προσφύγων από τη Βόρεια Αφρική, η γερμανική κυβέρνηση αρνείται να δεχτεί πρόσφυγες από την Ιταλία, επειδή η Ιταλία αρνείται να δεχτεί πρόσφυγες από τη Γερμανία. Αυτό που ακούγεται τρελό είναι η ευρωπαϊκή πραγματικότητα αυτής της εβδομάδας. […] Το ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου δεν λειτουργεί εδώ και πολύ καιρό. […] Προκειμένου να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη μεταξύ των χωρών στα εξωτερικά σύνορα και εκείνων στο εσωτερικό της ΕΕ, τον περασμένο χρόνο η Ένωση επινόησε τον "εθελοντικό μηχανισμό αλληλεγγύης". Αλλά τώρα ούτε αυτός λειτουργεί».
Τους τελευταίους μήνες, καταλήγει η εφημερίδα του Μονάχου, «τα θεσμικά όργανα της ΕΕ πασχίζουν να μεταρρυθμίσουν το σύστημα ασύλου, επιδιώκοντας να καταλήξουν σε ένα πλαίσιο πριν τις εκλογές του 2024». Ωστόσο, «η κρίση στη Λαμπεντούζα θα μπορούσε να θέσει τα πάντα υπό αίρεση», σχολιάζει η S.Z.
Κατά την tageszeitung, πάντως, «η δεξιά ιταλική κυβέρνηση δεν θέλει την ευρωπαϊκή συμμετοχή στη θαλάσσια διάσωση. Ακριβώς το αντίθετο: οι ΜΚΟ από τη Γαλλία, την Ισπανία ή τη Γερμανία που ταξιδεύουν στη Μεσόγειο με τα πλοία τους παρενοχλούνται συστηματικά από τις ιταλικές αρχές. Τους ανατίθενται λιμάνια στον βορρά της Ιταλίας, τα πλοία τους παραμένουν συχνά για εβδομάδες σταματημένα και επιπλέον τους επιβάλλονται πρόστιμα.
Αντιθέτως, η Ιταλία επιθυμεί "ευρωπαϊκή αλληλεγγύη" στην ανακατανομή των προσφύγων μεταξύ των κρατών-μελών - όμως δεν έχει πραγματικά πειστικά επιχειρήματα με το μέρος της. Η χώρα ήταν πολύ πίσω στις αιτήσεις ασύλου συγκριτικά με τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία ή την Αυστρία πέρυσι». Ακόμη, η Μελόνι θέλει να δει μία μεγαλύτερη στήριξη της ΕΕκαι σε ένα άλλο πεδίο, στην "αποτροπή των πρωτογενών αφίξεων". Η ίδια, από κοινού με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, είχε υποσχεθεί εκατομμύρια στον πρόεδρο της Τυνησίας προς τον Τυνήσιο πρόεδρο Καΐς Σαΐντ, εάν η Τυνησία τερμάτιζε επιτέλους τον απόπλου των προσφύγων. Τώρα (η Μελόνι) θα επιθυμούσε μεγαλύτερη κινητοποίηση της ΕΕ υπέρ της Τυνησίας. Με άλλα λόγια υπέρ της χώρας εκείνης, στην οποία ο πρόεδρος με την επιθετική ρητορική του εναντίον των μεταναστών από την υποσαχάρια Αφρική, έχει δημιουργήσει συνθήκες πογκρόμ, εξωθώντας χιλιάδες ανθρώπους στις βάρκες με προορισμό τη Λαμπεντούζα», όπως επικρίνει η taz.
